Praattherapie is een van de meest voorkomende behandelingsopties voor fobieën, hoewel de details zullen variëren afhankelijk van de behoeften van de cliënt en de denkrichting van de therapeut.
Wat is gesprekstherapie?
Praattherapie, ook wel psychotherapie genoemd, is gebaseerd op de kerngedachte dat praten over de dingen die je dwars zitten, kan helpen bij emotionele problemen. Sommige gesprekstherapeuten volgen een specifieke denkrichting, zoals cognitieve theorie of behaviorisme. Anderen gebruiken een meer eclectische benadering, tekentechnieken en principes uit verschillende theorieën.
Voor specifieke fobieën kan een professional in de geestelijke gezondheidszorg (zoals een psycholoog of psychiater) een combinatie van cognitieve en gedragsstrategieën gebruiken, waaronder blootstelling aan het gevreesde object of de gevreesde situatie in hun behandelplan.
Effectiviteit van gesprekstherapie versus medicatietherapie
Er is een eeuwenoud debat in de geestelijke gezondheidszorg over het nut van gesprekstherapie in tegenstelling tot medicatietherapie. Volgens het medische model zijn psychische stoornissen het gevolg van fysiologische oorzaken en moeten ze worden behandeld met medicijnen en andere biologische interventies.
Voorstanders van gesprekstherapie zijn van mening dat psychische stoornissen grotendeels gebaseerd zijn op reacties op de omgeving. Daarom kunnen ze worden behandeld door middel van discussie, conflictoplossing, gedragsveranderingen en veranderingen in denken.
Tegenwoordig zijn de meeste leden van de geestelijke gezondheidsgemeenschap van mening dat de combinatie van biologische, psychologische en sociale factoren bijdraagt aan de ontwikkeling van psychische aandoeningen.
Veel therapeuten overwegen zowel medische als gesprekstherapie-oplossingen bij het opstellen van een behandelplan.
Doelen van therapie
Het uiteindelijke doel van elke vorm van therapie is om de cliënt te helpen zich beter te voelen en beter met een stoornis of situatie om te gaan. De specifieke behandeldoelen zijn afhankelijk van de individuele cliënt, de theorieën van de therapeut en de situatie. Het doel kan specifiek zijn, zoals stoppen met roken, of meer abstract, zoals een groter gevoel van eigenwaarde.
Wanneer gesprekstherapie wordt gebruikt voor de behandeling van fobieën, zijn er over het algemeen twee doelen. Een daarvan is om de cliënt te helpen zijn angst en angst te verminderen, en het tweede doel is om de cliënt te helpen zijn reactie op de gevreesde situatie of het gevreesde object te veranderen.
Sommige vormen van gesprekstherapie hebben een derde doel. Bij psychoanalyse en aanverwante therapieën is het doel om de onderliggende conflicten en dynamieken die de fobie of andere stoornis hebben veroorzaakt, te ontdekken en op te lossen. Bij interpersoonlijke therapieën is het doel om problemen in interpersoonlijke relaties op te lossen die het gevolg zijn van of hebben bijgedragen aan de fobie of andere stoornis.
De 9 beste online therapieprogramma's We hebben onpartijdige beoordelingen geprobeerd, getest en geschreven van de beste online therapieprogramma's, waaronder Talkspace, Betterhelp en Regain.Voortgang van gesprekstherapie
Praattherapie begint met een eerste afspraak, ook wel een intakegesprek genoemd. Tijdens dit gesprek beschrijf je wat je in therapie brengt. Dit staat bekend als het presentatieprobleem.
De therapeut zal dan vragen stellen om de aard van het probleem en de duur en ernst ervan te verduidelijken. Ze zullen ook proberen uw doelen voor therapie te bepalen. Aan het einde van de eerste sessie zal de therapeut het begin hebben van een formulering van het probleem en een mogelijk behandelplan. Dit kan worden geschreven als een formeel document, of kan gewoon met u worden gedeeld als richtlijn voor uw behandeling.
Ondanks de aanwezigheid van een behandelplan dient u altijd samen te werken met uw therapeut en de regie te houden over de keuzes in uw therapie.
Het probleem kan meer of minder sessies vereisen dan oorspronkelijk gepland. Familieleden of vrienden kunnen worden uitgenodigd om deel te nemen aan bepaalde sessies. Hulpbronnen, zoals steungroepen, kunnen worden aanbevolen.
Groepsgesprektherapie
Hoewel gesprekstherapie meestal één op één wordt uitgevoerd, kan groepsgesprekstherapie ook effectief zijn. In de traditionele groepstherapie speelt het bestaan van de groep een sleutelrol. Een therapeutisch milieu is een omgeving die wordt gecreëerd binnen een groep die structuur, ondersteuning en een gevoel van veiligheid biedt. In een veilige en vertrouwde omgeving kunnen groepsleden vaak gevoelens uiten, hun eigen negatieve persoonlijkheidskenmerken onder ogen zien en experimenteren met gedragsveranderingen.
Natuurlijk kost het tijd en moeite om een gemeenschapsgevoel op te bouwen. De populariteit van korte therapie heeft geleid tot een andere stijl van groepstherapie: het seminar. In de tijd beperkt tot een enkele avond of misschien een weekend, zouden seminars kunnen worden gezien als een soort groepstherapie. Deze korte groepssessies maken gebruik van cognitieve gedragstherapiemethoden die aan meerdere mensen tegelijk worden gepresenteerd. De groepssetting kan het vertrouwen vergroten dat kan ontstaan als je anderen met succes hun eigen problemen ziet bestrijden.
