De term "kalmerende" is een enigszins misleidende. Het woord wordt meestal gebruikt in de populaire cultuur om sedativa te beschrijven, of stoffen die worden gebruikt om sedatie op te wekken of angst te verminderen. De term 'kalmeringsmiddel' wordt tegenwoordig minder vaak gebruikt omdat het suggereert dat de medicijnen rust opwekken, een ietwat vage en onnauwkeurige beschrijving van hoe ze werken.
Het was pas in 1953 dat de term "kalmeringsmiddel" werd bedacht om de effecten te beschrijven die het medicijn reserpine op dieren leek te hebben. Tegenwoordig zouden we reserpine nauwkeuriger classificeren als een antihypertensivum, omdat het tot doel heeft hoge bloeddruk te verlagen in plaats van een rustige toestand te veroorzaken.
Tegenwoordig, wanneer artsen het woord 'kalmeringsmiddel' gebruikten, doen ze dit misschien om de medicijnen in een van de twee groepen te classificeren:
- Belangrijke kalmeringsmiddelen zijn typisch antipsychotica die worden gebruikt om psychotische kenmerken van schizofrenie, bipolaire stoornis en andere stemmingsstoornissen te behandelen.
- Kleine kalmerende middelen zijn meestal anxiolytische geneesmiddelen die worden gebruikt om angst te verminderen.
Kleine kalmerende middelen begrijpen
Wanneer mensen het over kalmerende middelen hebben, bedoelen ze dat meestal om te suggereren dat de medicijnen de zenuwen kunnen kalmeren, symptomen van stress kunnen verlichten of helpen bij het slapen. Deze soorten medicijnen worden in grote lijnen geclassificeerd als anxiolytica. De medicijnen worden soms verder onderverdeeld in andere klassen medicijnen:
- antidepressiva zijn in staat om angst te behandelen door neurochemicaliën in de hersenen te reguleren, met name serotonine. Hoewel het misschien contra-intuïtief lijkt om angst te behandelen met een antidepressivum, hebben deze middelen invloed op neurotransmitters die betrokken zijn bij de regulatie van zowel stemming als angst.
- barbituraten werden ooit algemeen voorgeschreven om slapeloosheid en angst te behandelen. Ze worden tegenwoordig zelden voor dit doel gebruikt vanwege het hoge risico op misbruik en afhankelijkheid, evenals hun smalle therapeutische index, de dosis die nodig is voor het gewenste effect en de dosis die kan leiden tot coma of overlijden. Hoewel ze grotendeels zijn vervangen door benzodiazepinen, worden barbituraten soms gebruikt als anticonvulsivum (om aanvallen te behandelen) of als algemene verdoving.
- Benzodiazepinen worden voorgeschreven voor de behandeling van angst, slapeloosheid, toevallen, spierspasmen, opwinding, alcoholontwenning en paniekaanvallen. Er zijn niet minder dan 15 benzodiazepines goedgekeurd voor gebruik in de VS, waaronder Ativan (lorazepam), Valium (diazepam), Klonopin (clonazepam) en Xanax (alprazolam).
- Sympatholytica zijn antihypertensiva die werken op het sympathische zenuwstelsel van het lichaam (in wezen de "vecht-of-vluchtreactie"). Deze klasse van geneesmiddelen is effectief bij de behandeling van angststoornissen zoals posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Geïnformeerd gebruik van kleine kalmerende middelen
Bij correct gebruik en onder toezicht van een gekwalificeerde arts kunnen kleine kalmerende middelen zoals benzodiazepinen zowel effectief als heilzaam zijn. Hoewel het redelijk lijkt om aan te nemen dat sommige van deze medicijnen "veiliger" zijn dan andere, hebben alle benzodiazepinen het potentieel om afhankelijkheid en verslaving te veroorzaken als ze verkeerd worden gebruikt.
Omdat medicijnen zoals Xanax of Valium zo vaak worden voorgeschreven, zullen mensen hun potentieel voor verslaving zelfs onderschatten in vergelijking met meer "gevaarlijke" medicijnen zoals Oxycontin (oxycodon) of Vicodin (hydrocodon).
Kleine kalmerende middelen worden over het algemeen voor een korte tijd ingenomen. Overmatig gebruik kan ook bijwerkingen veroorzaken die leiden tot een verslechtering van de symptomen, waaronder:
- Agitatie
- Agressie
- Verwarring
- Depressie
- Duizeligheid
- Vermoeidheid
- Onzekerheid
- Hoofdpijn
- Gebrek aan coordinatie
- Geheugenverlies
- Paranoia
- Onduidelijke spraak
- Zelfmoordgedachten
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Als u of een geliefde symptomen van verslaving ervaart, praat dan met uw arts over behandelingsopties. "Koude kalkoen" gaan is meestal geen goed idee gezien het potentieel voor ontwenningsverschijnselen, soms ernstig. Sommige ziektekostenverzekeringen bieden tegenwoordig een gedeeltelijke of volledige dekking van verslavingszorg.
