Veel mensen met een verslaving worden afgeschrikt om hulp te zoeken omdat ze hebben gehoord dat herstel een spiritueel element heeft en ze niet het gevoel hebben dat ze binnen een spiritueel kader kunnen functioneren. Spiritualiteit en verslavingsherstel lijken soms hand in hand te gaan. De 12-stappenbeweging, met zijn focus op een hogere macht, kan voor sommige individuen bijzonder uitdagend zijn. Enkele van de redenen waarom mensen met verslavingen zich hier sterk over voelen, zijn onder meer:
- Geen religieuze achtergrond hebben en zich niet geïnformeerd voelen over religie en spiritualiteit.
- Het gevoel hebben dat religie gaat over het beheersen van mensen en niet gecontroleerd willen worden of deel willen uitmaken van een benadering die anderen controleert.
- De rol van religies in oorlog en andere wreedheden erkennen en er niet mee geassocieerd willen worden.
- Atheïst zijn - geloven dat er geen God is.
- Agnostisch zijn - geloven dat er geen manier is om te weten of God bestaat, dus het is hypocriet om te doen alsof je weet dat er een God is.
- Een onaangename of beledigende ervaring hebben gehad met een lid van een kerk of religieuze organisatie, vooral als ze een leidinggevende functie hadden.
- Na zo'n ernstige mishandeling, pijn of lijden te hebben meegemaakt of er getuige van te zijn geweest, is het idee van een God die dit had kunnen voorkomen op geen enkele positieve manier zinvol.
- Zich ongemakkelijk voelen bij het idee dat sommige religieuze doctrines menselijk lijden associëren met fouten of wandaden uit het verleden en op de een of andere manier 'verdiend' zijn.
Dit zijn allemaal geldige redenen om deelname aan een religieuze organisatie af te wijzen of te weigeren. Maar op zichzelf sluiten ze je niet uit om je eigen spirituele pad te ontdekken. Veel mensen zijn in staat om hun spirituele pad te verbinden met georganiseerde religie, maar vele anderen hebben geen 'religie' nodig.
Wat is spiritualiteit?
Spiritualiteit maakt deel uit van de menselijke ervaring waarin we onderzoeken wie we zijn en waar ons leven over gaat. Dit kan een aantal van de volgende omvatten:
- In contact komen met je eigen morele kompas - een manier om te weten wat goed en wat fout is volgens je eigen overtuigingen en principes. Deze overtuigingen hoeven u niet door religie te worden overhandigd. Je kunt ze ontdekken door je eigen gedachten en gevoelens te onderzoeken
- Leren om je morele kompas te gebruiken als een gids voor hoe je je leven moet leven. Als je bijvoorbeeld denkt dat het verkeerd is om te liegen, manieren te vinden om waarheidsgetrouwer te leven.
- Respect voor jezelf en anderen. Mensen die opgroeien in gewelddadige situaties vinden dit misschien moeilijk, maar uiteindelijk heel bevredigend als ze het bereiken.
- Perspectief krijgen op je problemen. Dit houdt ook in dat je erkent dat het mogelijk is om je situatie te verbeteren met wilskracht en ondersteuning.
- We realiseren ons dat we allemaal menselijke zwakheden hebben en het loslaten van de trots die in de weg kan staan om hulp te vragen als je die nodig hebt.
- Het ontvangen en geven van steun aan anderen.
Verder gaan
Hoewel dit spirituele activiteiten zijn die enorm kunnen helpen bij de meeste mensen die werken aan het overwinnen van verslavingen, zijn er andere spirituele activiteiten waar een kleiner aantal mensen aan kan deelnemen. Ze zijn niet essentieel voor het herstelproces, maar kunnen leiden tot een gelukkiger leven. Zet jezelf niet onder druk om dit te doen als je er nog niet klaar voor bent.
- Je unieke gaven ontdekken en een leven creëren waarin ze worden gebruikt.
- Mensen vergeven die je in het verleden pijn hebben gedaan.
- Vergeving zoeken bij anderen.
- Nieuwe inzichten verkrijgen - "leren" van uw ervaringen met verslaving.
- "Teruggeven" aan de gemeenschap, bijvoorbeeld vrijwilligerswerk doen of werken op het gebied van verslavingen of aanverwante gebieden.
Een steeds vaker voorkomende benadering van genezing, op mindfulness gebaseerde therapie, heeft wortels in boeddhistische tradities. Het is echter belangrijk op te merken dat de mindfulness die in psychotherapie wordt aangetroffen, vaak wordt gepresenteerd als een seculiere praktijk, anders dan het soort mindfulness dat in het boeddhisme wordt onderwezen.
Er is een filosofisch debat geweest over hoeveel mindfulness echt kan worden gescheiden van zijn religieuze oorsprong, maar voor verslavingsbehandeling hoef je niet in een hogere macht te geloven om mindfulness te beoefenen. Op mindfulness gebaseerde therapie kan een goede manier om in contact te komen met je spiritualiteit zonder verwikkeld te raken in ambivalentie of gevoelens van inconsistentie tussen de therapie en je overtuigingen (of het ontbreken daarvan).