Wat is individualiteit?
Bij de bespreking van menselijke ontwikkeling verwijst individuatie naar het proces van het vormen van een stabiele persoonlijkheid. Naarmate een persoon individualiseert, krijgen ze een duidelijker zelfgevoel dat gescheiden is van hun ouders en anderen om hen heen. Carl Jung gebruikte de term 'individuatie' uitgebreid in zijn werk over persoonlijkheidsontwikkeling.
Dit proces van het ontwikkelen van een aparte identiteit is een belangrijk doel van de adolescentie, maar het is iets dat doorgaat gedurende het hele leven van een persoon.
In het werk van Carl Jung suggereerde hij dat dit een proces van zelfrealisatie was. Gedurende het hele leven zijn mensen geneigd het contact met bepaalde aspecten van hun ware zelf te verliezen. Door middel van individuatie zijn ze in staat om deze aspecten van zichzelf te integreren met al hun nieuwe kennis en ervaringen die ze gedurende hun hele leven opdoen.
Tekenen van individualisering
Individuatie vindt gedurende het hele leven plaats, maar het is een belangrijk onderdeel van de tussen-, tiener- en jonge volwassenheid. Wanneer individuatie optreedt:
- Mensen kunnen privacy zoeken: Tijdens de adolescentie willen tweens en tieners misschien meer privacy. Gedurende deze tijd moeten ouders wennen aan het idee dat hun kinderen tijd alleen in hun slaapkamer willen doorbrengen. Ze zijn misschien niet meer zo open over wat er gebeurt tijdens de schooldag of in hun vriendschappen. Ze kunnen romantische relaties of verliefdheden hebben die ze voor zichzelf houden.
- Ze kunnen zich meer op zichzelf concentreren dan op anderen: Egocentrisme bij adolescenten kan ontstaan als gevolg van het individuatieproces. Tieners zijn vaak gefocust op hun eigen zorgen en kunnen moeite hebben om dingen vanuit het perspectief van anderen te zien.
- Mensen kunnen in opstand komen tegen de familie- of culturele normen: Jongeren die het individuatieproces ondergaan, kunnen schijnbaar ook rebelleren tegen hun ouders. Als hun ouders bijvoorbeeld conservatieve christenen zijn, kan het kind belangstelling voor het boeddhisme beginnen te ontwikkelen of hun belangstelling voor atheïsme bekendmaken. Het kind kan conservatisme afwijzen om liberale politiek te omarmen.
- Ze kunnen hun uiterlijk personaliseren: Kinderen mogen zich in deze periode aankleden, hun haar stylen of naar muziek luisteren waar hun ouders bezwaar tegen hebben. Ouders mogen deze stijlbeslissingen niet persoonlijk nemen.
Op volwassen leeftijd kunnen mensen door perioden heen gaan waarin ze hun manier van presenteren aan de wereld veranderen. Net als in de tienerjaren, kunnen ze nieuwe stijlen uitproberen of zelfs grotere veranderingen doorvoeren, zoals van baan veranderen of naar een nieuwe plek verhuizen.
Impact van individualiteit
Het individuatieproces kan een uitdaging zijn en voor sommige mensen soms tot onrust en conflicten leiden. Het onderdrukken of ontkennen van het authentieke zelf kan echter leiden tot leed en problemen met de eigen identiteit.
Slechte individuatie kan leiden tot een aantal problemen. Enkele hiervan zijn:
- Ongerustheid
- Depressie
- Gebrek aan grenzen
- Gebrek aan zelfbewustzijn
- Lage tevredenheid met iemands leven
- Lage eigenwaarde
- Problemen met motivatie en het stellen van doelen
- Slechte besluitvorming
- Slecht zelfbeeld
- twijfel aan jezelf
Kinderen die geen gezond zelfgevoel ontwikkelen, kunnen als volwassenen depressief worden of een existentiële crisis doormaken. Ze vragen zich misschien af waarom ze de carrière hebben gekozen die ze hebben gedaan of de partner die ze hebben, en vragen zich af of ze dat echt zouden moeten doen. een bepaalde levensstijl leiden. Hebben ze deze keuzes bewust gemaakt of gewoon geluisterd naar wat anderen (namelijk hun ouders) hen opdroegen te doen?
Individuatie is niet alleen belangrijk voor de ontwikkeling van een gezonde identiteit, maar ook voor de ontwikkeling van gezonde relaties. Als mensen niet zeker weten wat ze willen, kunnen ze relaties zoeken die de juiste grenzen en ondersteuning missen. Ze voelen zich misschien niet in staat om hun eigen interesses en doelen na te streven en gaan in plaats daarvan gewoon mee in wat anderen willen dat ze doen.
Hoe om te gaan
Of je nu te maken hebt met een opstandige tiener of moeite hebt om weer in contact te komen met je ware zelf, er zijn dingen die je kunt doen om het gemakkelijker te maken om ermee om te gaan.
Het is belangrijk dat ouders kinderen het individuatieproces laten ondergaan. Hoewel ouders misschien willen dat kinderen op dezelfde manier leven als zij of dezelfde waarden omarmen die zij hebben, moeten zij het feit erkennen en respecteren dat hun kinderen unieke individuen zijn met hun eigen levenspaden.
Als je vertrouwen hebt in je opvoedingsvaardigheden en dat je je kind een goede morele basis hebt gegeven, vertrouw er dan op dat het goed komt met je kind, ook al lijkt zijn leven op geen enkele manier op dat van jou.
Creëer een veilige ruimte voor verkenning
Voor ouders: geef uw kinderen de veiligheid, ruimte en ondersteuning om nieuwe dingen uit te proberen. Voor volwassenen die delen van hun identiteit willen herbevestigen of re-integreren: probeer nieuwe dingen uit voordat ze drastische veranderingen in hun leven doorvoeren. Het zoeken naar nieuwe vriendschappen, het uitproberen van nieuwe hobby's of het verkennen van nieuwe plaatsen kan bijvoorbeeld een manier zijn om veranderingen in je leven uit te testen.
Overweeg therapie
Psychotherapie kan een nuttige manier zijn om problemen met individuatie aan te pakken, omdat het gaat om het analyseren en ontdekken van dingen over jezelf en je relaties met anderen. Door met uw therapeut samen te werken, kunt u beter begrijpen hoe gezinsdynamiek, persoonlijkheidskenmerken en andere invloeden een rol hebben gespeeld bij individuatie.
In therapie kun je:
- Leer je gevoelens te uiten
- Identificeer negatieve gedachten
- Oefen met het communiceren van uw wensen en behoeften
- Vaardigheden ontwikkelen die u zullen helpen uw identiteit uit te drukken
- Behandel onderliggende problemen met stress, angst, depressie of andere geestelijke gezondheidsproblemen
Erken dat het normaal is
Wanneer ingrijpen?
Er zijn momenten waarop ouders mogelijk moeten ingrijpen tijdens het individuatieproces als tieners en tweens gevaarlijk of destructief gedrag vertonen. Van adolescenten is bekend dat ze risico's nemen als ze zich ontwikkelen tot onafhankelijke mensen. Hoewel het belangrijk is voor ouders om de verschillen tussen hun kinderen en hen te respecteren, is het niet per se een goed idee om uw kind in deze tijd te veel vrijheid te geven.
Laat ze weten dat je het feit respecteert dat ze opgroeien tot volwassenen, maar dat roekeloosheid op hun leeftijd reële gevolgen heeft die hen de rest van hun leven kunnen beïnvloeden.
Als uw kind tekenen vertoont van experimenteren met drugs of alcohol, schrijf het dan niet op tot individuatie. Het is tijd om in te grijpen.
Stel grenzen voor kinderen, zelfs als ze het individuatieproces ondergaan. Kinderen kunnen een gevoel van eigenwaarde vinden zonder hun toevlucht te nemen tot drugs, alcohol, promiscuïteit of ander gedrag dat hen in gevaar brengt.
Als volwassene zijn er ook momenten waarop u hulp moet zoeken als individuatie bijdraagt aan risicovol gedrag. Als u symptomen van een psychische aandoening ervaart, zoals depressie of angst, is het belangrijk om met uw arts te praten. Dergelijke omstandigheden kunnen in de loop van de tijd verergeren, dus als u ze vroeg aanpakt, kunt u ermee omgaan en weer op het goede spoor komen.
Als je ongezonde coping-mechanismen gebruikt om identiteitsproblemen aan te pakken, waaronder alcohol- of middelenmisbruik, neem dan contact op met een professional in de geestelijke gezondheidszorg voor hulp. Ze kunnen u helpen de redenen te begrijpen waarom u worstelt en u helpen nieuwe manieren te leren om ermee om te gaan als u zich verdrietig voelt.
Een woord van Verywell
Individuatie is een cruciaal proces tijdens de ontwikkeling, vooral in de adolescentie, wanneer tieners en jongvolwassenen hun eigen onafhankelijke identiteit beginnen te bevestigen en een samenhangend zelfgevoel ontwikkelen. Dat betekent echter niet dat het proces eindigt zodra iemand volwassen is. Individuatie is een levenslang proces en je zelfgevoel kan zich blijven aanpassen en groeien naarmate je nieuwe ervaringen opdoet.
