Het is gebleken dat blootstellingstherapie de symptomen van posttraumatische stressstoornis (PTSS) effectief aanpakt, evenals symptomen van andere angststoornissen. Ontdek met deze verzameling van verschillende vormen van exposure-therapie welke behandeling voor u geschikt is.
Overzicht
Blootstellingstherapie wordt beschouwd als een gedragsbehandeling voor PTSS. Dit komt omdat blootstellingstherapie zich richt op aangeleerd gedrag dat mensen vertonen (meestal het vermijden) als reactie op situaties of gedachten en herinneringen die als beangstigend of angstaanjagend worden beschouwd. Een overlevende van een verkrachting kan bijvoorbeeld relaties gaan vermijden of uitgaan, uit angst dat ze opnieuw zal worden aangevallen.
Het is belangrijk om te erkennen dat deze aangeleerde vermijding een doel dient. Wanneer een persoon een traumatische gebeurtenis meemaakt, kan hij beginnen te handelen op manieren om bedreigende situaties te vermijden met als doel te proberen te voorkomen dat die traumatische ervaring opnieuw gebeurt.
Vermijden is een veiligheids-zoekende of beschermende reactie. Naarmate dit vermijdingsgedrag echter extremer wordt, kan de kwaliteit van leven van een persoon afnemen.
Hij kan het contact met familie verliezen of moeilijkheden ondervinden op het werk of in relaties.
Bovendien kan vermijding ervoor zorgen dat PTSS-symptomen langer aanhouden of zelfs verergeren. Omdat iemand bepaalde situaties, gedachten of emoties vermijdt, krijgt hij niet de kans om te leren dat deze situaties misschien niet zo bedreigend zijn zoals ze lijken. Bovendien, door gedachten, herinneringen en emoties te vermijden, laat een persoon zichzelf die ervaringen niet volledig verwerken.
Het doel van exposure-therapie is dan om iemands angst en angst te helpen verminderen, met als uiteindelijk doel het elimineren van vermijdingsgedrag en het verhogen van de kwaliteit van leven. Dit wordt gedaan door actief de dingen te confronteren waar een persoon bang voor is. Door gevreesde situaties, gedachten en emoties het hoofd te bieden, kan een persoon leren dat angst en angst vanzelf zullen verminderen.
Dus, hoe gaat een persoon actief om met gevreesde situaties, gedachten en emoties tijdens exposure-therapie? Een therapeut kan een aantal methoden gebruiken. Deze worden hieronder beschreven.
Krijg advies van de Verywell Mind Podcast
Gehost door hoofdredacteur en therapeut Amy Morin, LCSW, deelt deze aflevering van The Verywell Mind Podcast hoe je je angsten op een gezonde manier onder ogen kunt zien.
Methoden:
In vivo-belichting
In vivo exposure verwijst naar de directe confrontatie van gevreesde objecten, activiteiten of situaties door een persoon onder begeleiding van een therapeut. Een vrouw met PTSS die bang is voor de locatie waar ze is aangevallen, kan bijvoorbeeld worden geholpen door haar therapeut om naar die locatie te gaan en die angsten direct onder ogen te zien (zolang het veilig is om dat te doen).
Evenzo kan een persoon met een sociale fobie die bang is voor spreken in het openbaar worden geïnstrueerd om die angsten rechtstreeks aan te pakken door een toespraak te houden.
imaginaire blootstelling
Bij imaginaire exposure wordt een cliënt gevraagd zich gevreesde beelden of situaties voor te stellen. Imaginale blootstelling kan een persoon helpen om gevreesde gedachten en herinneringen direct onder ogen te zien.
Imaginale blootstelling kan ook worden gebruikt wanneer het voor een persoon niet mogelijk of veilig is om direct een gevreesde situatie het hoofd te bieden.
Het zou bijvoorbeeld niet veilig zijn om een gevechtsveteraan met PTSS te hebben om een gevechtssituatie direct weer onder ogen te zien. Daarom kan hem worden gevraagd zich een gevreesde gevechtssituatie voor te stellen die hij heeft meegemaakt.
Interoceptieve blootstelling
Interoceptieve exposure was oorspronkelijk bedoeld om paniekstoornis te behandelen. Er zijn echter aanwijzingen dat interoceptieve blootstelling ook succesvol kan zijn bij de behandeling van PTSS. Het is ontworpen om mensen te helpen direct te confronteren met gevreesde lichamelijke symptomen die vaak gepaard gaan met angst, zoals een verhoogde hartslag en kortademigheid. De therapeut kan hierbij helpen door een persoon (gecontroleerd en veilig) kort te laten hyperventileren, te sporten, door een rietje te ademen of zijn adem in te houden.
Langdurige blootstelling
Therapie met langdurige blootstelling is een combinatie van de drie bovengenoemde methoden. Langdurige blootstelling blijkt zeer effectief te zijn voor PTSS-patiënten. Het gaat om gemiddeld 8 tot 15 sessies van ongeveer 90 minuten per sessie.
Therapie met langdurige blootstelling bestaat uit voorlichting over trauma en wat u gaat doen, leren hoe u uw ademhaling kunt beheersen (interoceptieve blootstelling), oefenen in de echte wereld (in vivo blootstelling) en praten over uw trauma (imaginaire blootstelling).
Een therapeut zoeken
Blootstellingstherapie is een zeer effectieve behandeling voor PTSS gebleken. Bovendien worden de methoden voor het toedienen van blootstellingstherapie aan mensen steeds verder ontwikkeld. In het bijzonder beginnen sommige therapeuten virtual reality-technologie te gebruiken om mensen te helpen de dingen onder ogen te zien waar ze het meest bang voor zijn.
Toch is het belangrijk om te erkennen dat sommige mensen aarzelen om exposure-therapie te ondergaan, omdat het misschien eng klinkt om angsten onder ogen te zien. Blootstellingstherapie is net als elke andere behandeling voor PTSS. Het vereist een enorme inzet en kan soms moeilijk zijn. Een belangrijk onderdeel van de meeste behandelingen voor PTSS is het confronteren en verbinden met gevreesde situaties, gedachten en gevoelens. De manier waarop dit in elke behandeling gebeurt, verschilt gewoon.
Daarom is het erg belangrijk om de juiste therapeut en behandeling voor u te vinden. U kunt via de Anxiety Disorder Association of America meer informatie vinden over behandelaars in uw regio die blootstellingstherapie kunnen aanbieden.
