Uit onderzoek blijkt dat iets meer dan de helft van de middelbare scholieren met ADHD (aandachtstekortstoornis/hyperactiviteitsstoornis) een of andere vorm van formele schoolondersteuning krijgt, maar dat veel laagpresteerders met ADHD niet de academische ondersteuning krijgen die ze nodig hebben.
Een van de meest potentieel slopende problemen die studenten met ADHD vaak ervaren, is chronische academische onderprestaties in verhouding tot hun intellectuele capaciteiten. De middelbare schooljaren kunnen vooral een uitdaging zijn voor een worstelende student met ADHD. Adolescenten met ADHD hebben de neiging om nog meer academische beperkingen te ervaren, met lagere puntengemiddelden, plaatsing in lagere klassen (bijvoorbeeld remediërend versus honours) en falen in meer cursussen in vergelijking met studenten zonder ADHD. Middelbare scholieren met ADHD hebben ook een significant hogere uitval dan hun leeftijdsgenoten.
Om het probleem nog groter te maken, wordt de worsteling waarmee tieners met ADHD worden geconfronteerd om zich te concentreren op en het werk af te ronden en naar vermogen te presteren, vaak gezien als een opzettelijk gebrek aan motivatie in plaats van gerelateerd aan een academische beperking. Chronisch onderpresteren in de middelbare schooljaren kan negatieve langetermijngevolgen hebben die van invloed kunnen zijn op de volwassenheid.
Er is duidelijk behoefte aan effectievere educatieve interventies voor deze leeftijdsgroep van leerlingen met ADHD. Vergeleken met de middelen die beschikbaar zijn voor jongere leerlingen met ADHD, zijn er relatief weinig evidence-based interventies voor ADHD op de middelbare school. Onderzoek gepubliceerd in het tijdschrift Geestelijke gezondheid op school (juni 2014) heeft tot doel ons begrip te vergroten door de prevalentie en kenmerken van schoolgebaseerde interventies voor deze leeftijdsgroep te onderzoeken.
Deelnemers aan de studie waren afkomstig uit de longitudinale follow-up van de Multimodale Behandelingsstudie van kinderen met en zonder ADHD (MTA) op zeven locaties. Onderzoekers onderzochten een breed, gedetailleerd aanbod van diensten voor 543 middelbare scholieren die aan het onderzoek deelnamen. Met behulp van gegevens die rechtstreeks van de scholen waren verzameld, werden de tarieven van schooldiensten voor zowel middelbare scholieren met als zonder een voorgeschiedenis van ADHD geanalyseerd. Diensten omvatten speciaal onderwijs en andere accommodaties en op school gebaseerde interventies op het gebied van geestelijke gezondheid.
Studieresultaten
Uit de studie bleek dat meer dan de helft van de studenten met een voorgeschiedenis van ADHD diensten ontving via een geïndividualiseerd onderwijsplan (IEP) of een 504-abonnement, een percentage dat zes keer zo hoog is als voor de vergelijkingssteekproef van studenten zonder ADHD.
Het gemiddelde aantal interventies voor studenten met ADHD en een IEP/504-plan was vijf. Veelvoorkomende aanpassingen waren langere tijd, aangepaste opdrachten, tests of beoordelingsnormen en langzamere instructie, evenals ondersteuning zoals voortgangsbewaking, gedragsbeheerprogramma's, studievaardigheden of leerstrategie-instructie en zelfhulptraining. Bijna alle kregen ten minste één academische interventie, terwijl slechts de helft een gedragsinterventie of leerstrategie ontving. Er werden zeer weinig diensten (behalve bijles) verleend aan die studenten zonder een formeel IEP- of 504-plan.
"Hoewel schoolprocedures voor het identificeren van academische beperkingen in deze populatie voor het grootste deel lijken te werken, suggereren onze resultaten ook dat 20 tot 30 procent van de studenten met academische beperkingen en ADHD door de kloven is gevallen", zegt Desiree W. Murray, Ph. .D., hoofdauteur van de studie. "Er is behoefte aan meer of effectievere academische ondersteuning voor een substantiële minderheid van de studenten in onze steekproef."
Murray en haar collega's ontdekten ook dat slechts ongeveer een vierde van de gebruikte interventies bewijs heeft van ondersteuning voor ADHD in de literatuur. De meest gebruikte ondersteuningen - langere tijd voor tests en opdrachten, voortgangsbewaking en casemanagement - hebben volgens de auteurs van het onderzoek geen gerapporteerd bewijs van werkzaamheid bij het verbeteren van de prestaties van ADHD-studenten.
Academische dienstverlening verbeteren
De studie vond specifieke gebieden waar de dienstverlening voor middelbare scholieren met ADHD zou kunnen worden verbeterd, zoals het aanleren van zelfadvocatuur en zelfmanagementstrategieën en specifieke studie-/organisatorische vaardigheden. Dit soort strategieën kan nuttiger zijn bij het verkleinen van de prestatiekloof tussen leerlingen met en zonder ADHD
"Op bewijzen gebaseerde praktijken kunnen de langetermijnresultaten voor middelbare scholieren met ADHD helpen verbeteren", zei Murray. "Het bieden van effectieve diensten kan bijdragen aan hogere graduatiecijfers en succesvolle overgangen naar het volwassen leven."