Transgender mensen worden geconfronteerd met een ongelooflijke last van discriminatie in bijna elk aspect van hun leven. Ondanks de toegenomen vertegenwoordiging in de media en het feit dat drie op de tien Amerikaanse volwassenen een persoon persoonlijk kennen die trans is, komt discriminatie nog steeds veel voor.
Gebaseerd op een uitgebreid onderzoek naar transgenderdiscriminatie gepubliceerd in 2016:
- Meer dan de helft van de als transgender beschouwde jongeren is op school lastig gevallen.
- Een kwart van de transgenderjongeren was fysiek aangevallen.
- 10% was het afgelopen jaar seksueel misbruikt.
- Meer dan 50% was tijdens hun leven seksueel misbruikt
Als je ondersteuning zoekt voor problemen met uit de kast komen, relaties, pesten, zelfbeschadiging en meer, neem dan contact op met de LGBT National Hotline op 1-888-843-4564 voor een-op-een-peerondersteuning.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Transgenderdiscriminatie
Transgenders melden discriminatie in elke omgeving die je maar kunt bedenken. Ze worden thuis, op school, op het werk en zelfs in dokterspraktijken lastiggevallen of gediscrimineerd. Ze lopen ook een verhoogd risico op zelfmoord en depressie
Ze ervaren ook onevenredige percentages van verschillende ziekten, waaronder HIV. Deze lasten zijn nog intenser voor transgenders van kleur. Helaas zijn veel mensen zich niet bewust van transgenderkwesties en de discriminatie waarmee ze worden geconfronteerd.
Sommige plaatsen waar transgenders worden gestigmatiseerd en gediscrimineerd, zijn onder meer:
Gezondheidszorg
Mensen die transgender zijn, worden vaak geconfronteerd met uitdagingen die het moeilijk maken om toegang te krijgen tot de gezondheidszorg die ze nodig hebben om fysiek en emotioneel welzijn te ondersteunen. Dit bevat:
- Gebrek aan verzekeringsdekking om genderbevestigende zorg te bieden
- Weinig kennis van transgenderproblematiek bij zorgverleners
- ontkenning van zorg
- Interpersoonlijk stigma
- Mishandeling
- Weigering om de voorkeursnaam of voornaamwoorden te gebruiken
In een landelijk onderzoek onder meer dan 6.000 transgenders had 19% ervaren dat zorg werd geweigerd. De resultaten gaven ook aan dat 28% was lastiggevallen en 2% geweld had meegemaakt in een medische omgeving
Openbare accommodaties
Transgenders zijn vaak het doelwit van discriminerende wetgeving. Terwijl er bijvoorbeeld wordt aangedrongen op gelijke huisvestingswetten, zijn veel mensen helaas diep gekant tegen deze wetten.
Gelijke huisvestingswetten zijn ontworpen om transgenders toegang te geven tot de badkamer in overeenstemming met hun genderidentiteit. Dit betekent dat transgender vrouwen gebruik kunnen maken van de damestoiletten en transgender mannen de herentoiletten.
Toegang tot diensten
Transgendervrouwen worden ook gestigmatiseerd en gediscrimineerd wanneer ze toegang krijgen tot sociale diensten. Onderzoek suggereert bijvoorbeeld dat slechts 30% van de vrouwenopvangcentra in de VS bereid is transvrouwen op te vangen en te huisvesten.
In 2012 heeft het Amerikaanse ministerie van Volkshuisvesting en Stedelijke Ontwikkeling (HUD) een Equal Access Rule aangenomen om ervoor te zorgen dat alle HUD-ondersteunde programma's openstonden voor alle individuen, ongeacht hun genderidentiteit. In 2020 zou een voorgestelde wijziging het echter mogelijk hebben gemaakt dat seksgescheiden opvangcentra transgenders discrimineren.
Dit brengt kwetsbare vrouwen in gevaar omdat transvrouwen ook een hoger risico lopen op werkloosheid en dakloosheid als gevolg van transdiscriminatie.
Waarom transvrouwen geconfronteerd worden met stimga
Hoewel alle transgenders worden gestigmatiseerd, suggereert onderzoek dat transvrouwen dergelijke discriminatie vaker ervaren. Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat transvrouwen een groter sociaal stigma ervaren dan transmannen en dat dit stigma grotendeels voortkomt uit cisgendermannen.
Enkele verklaringen voor dit stigma zijn:
Geslacht Paniek
Genderpaniek verwijst naar de dreiging die volgens veel mensen bestaat wanneer transgendervrouwen alleen voor vrouwen bestemde ruimtes zoals badkamers mogen betreden. Zelden of nooit worden soortgelijke zorgen geuit over transgender mannen die toegang krijgen tot mannenruimtes.
Dit komt vermoedelijk omdat vrouwen als kwetsbaarder worden beschouwd om misbruikt te worden op een manier die mannen niet zijn. Evenzo worden transgender mannen niet op dezelfde manier gezien als potentiële roofdieren als transgender vrouwen, vanwege hun vroege vrouwelijke socialisatie.
Deze zorgen zijn fundamenteel gebaseerd op hoe onze samenleving over seks en gender praat. Onze culturele normen gaan ervan uit dat cis-mannen van nature geneigd zijn om seksueel agressief en roofzuchtig te zijn. Ze gaan er ook van uit dat cis-vrouwen weinig weerstand hebben.
Transgendervrouwen zijn vrouwen. Ze hebben ook veel meer kans om seksueel geweld te ervaren dan om het te plegen. In feite is hun percentage seksueel slachtofferschap veel hoger dan dat van cis-vrouwen. (Cis-vrouwen zijn vrouwen die bij de geboorte een vrouw worden toegewezen.)
Verkrachtingscultuur en transmisogynie
De manier waarop vrouwelijkheid wordt geassocieerd met seksuele kwetsbaarheid in de Amerikaanse cultuur, betekent dat de transgendervrouwen die door anti-huisvestingsactivisten als een bedreiging worden geframed, zelf vaak bang zijn voor seksueel slachtofferschap als ze eenmaal zijn overgestapt en als vrouw leven.
De problematische veronderstellingen zijn componenten van wat vaak wordt genoemd verkrachtingscultuur. Gelukkig kunnen ze worden aangepakt door middel van onderwijs en veranderende culturele normen.
De samenleving moet beter leren dat alleen omdat iemand als man wordt opgevoed, ze niet per se seksueel roofzuchtig hoeven te zijn. We moeten ook beter leren dat vrouwen zowel macht als keuzevrijheid hebben in hun eigen seksualiteit.
Het zou niet alleen nuttig zijn voor de samenleving als geheel. Het zou mogelijk ook de waargenomen dreiging kunnen verminderen die gepaard gaat met transgendervrouwen die vermoedelijk niet in staat zijn om de psychologische geschiedenis van een mannelijke geboorte af te werpen. Cultuureducatie over genderidentiteit kan ook helpen bij deze angsten.
Een woord van Verywell
Gelijke huisvestingswetten zijn gunstig voor de transgenderbevolking zonder aanzienlijke financiële of andere problemen te veroorzaken voor de bevolking als geheel. Gelukkig leert de geschiedenis dat de beste manier om met discriminatie op basis van morele paniek om te gaan, is door de wettelijke acceptatie van discriminatie en segregatie te verminderen in plaats van deze toe te staan of te tolereren.
Onderzoek suggereert ook dat sociale steun en steun van leeftijdsgenoten, evenals constructieve copingvaardigheden, kunnen helpen om enkele van de effecten van stigmatisering waarmee transgenders worden geconfronteerd, te bestrijden.
