Anna O. was het pseudoniem van een van de patiënten van arts Josef Breuer. Haar geval werd beschreven in het boek dat Breuer samen met Sigmund Freud schreef, Studies over hysterie. Bertha Pappenheim was haar echte naam, en aanvankelijk had ze Breuers hulp gezocht met een reeks symptomen, waaronder visuele stoornissen, hallucinaties, gedeeltelijke verlamming en spraakproblemen. Breuer diagnosticeerde de jonge vrouw met hysterie en besprak later haar geval met Freud, die zijn eigen ideeën ontwikkelde over wat de oorzaak was van Anna O.'s toestand.
Haar behandeling speelde een belangrijke rol bij de totstandkoming en ontwikkeling van de psychoanalyse.
Anna O's echte naam
Bertha Pappenheim
Meest bekend vanwege
- Anna O. was patiënt van arts Josef Breuer.
- Ze bedacht de uitdrukking 'praten genezen'
- Een belangrijke bijdrage geleverd aan het maatschappelijk werk in Duitsland.
Geboorte en dood
27 februari 1859 - 28 mei 1936
Anna O's betekenis in psychologie
Bertha Pappenheim, in de anamnese Anna O. genoemd, kwam bij Josef Breuer voor behandeling van wat toen hysterie heette. Terwijl ze voor haar stervende vader zorgde, ervoer Pappenheim een reeks symptomen, waaronder gedeeltelijke verlamming, wazig zien, hoofdpijn en hallucinaties.
Tijdens de behandeling, die duurde van 1880 tot 1882, ontdekte Breuer dat praten over haar ervaringen Pappenheim enige verlichting van haar symptomen leek te bieden. Ze noemde de behandeling de 'pratende remedie'.
Hoewel Freud Pappenheim nooit heeft ontmoet, fascineerde haar verhaal hem en diende als basis voor: Studies over hysterie (1895), een boek mede geschreven door Breuer en Freud. Breuers beschrijving van haar behandeling bracht Freud tot de conclusie dat hysterie geworteld was in seksueel misbruik in de kindertijd
Freuds nadruk op seksualiteit als oorzaak leidde uiteindelijk tot een breuk met Breuer, die deze mening over het ontstaan van hysterie niet deelde. "Het zich storten op seksualiteit in theorie en praktijk is niet mijn smaak," legde Breuer uit. Hoewel de vriendschap en samenwerking snel eindigde, zou Freud zijn werk voortzetten in de ontwikkeling van gesprekstherapie als een behandeling voor geestesziekten.
Het geval van Pappenheim had ook invloed op de ontwikkeling van de techniek van vrije associatie. Breuer gebruikte hypnose tijdens behandelsessies, maar hij ontdekte dat Pappenheim vrijuit laten praten over alles wat in haar opkwam, vaak een goede manier was om de communicatie te verbeteren.
Freud beschreef Anna O. ooit zelf als de ware grondlegger van de psychoanalytische benadering van de geestelijke gezondheidszorg. Vijf jaar later publiceerde Freud zijn boek De interpretatie van dromen, die veel van zijn psychoanalytische theorie formaliseerde.
Hoewel Breuer en Freud het beeld hebben geschetst dat de behandeling van Breuer Anna O. van haar symptomen genas, gaven de gegevens aan dat ze steeds erger werd en uiteindelijk werd opgenomen. "Dus het beroemde eerste geval dat hij samen met Breuer behandelde en dat alom werd geprezen als een buitengewoon therapeutisch succes, was niets van dien aard", merkte Carl Jung, een voormalige discipel van Freud, op in 1925.
Pappenheim herstelde uiteindelijk van haar ziekte en werd een belangrijke kracht in het Duitse maatschappelijk werk. In 1954 gaf Duitsland een postzegel uit met haar beeltenis als erkenning voor haar vele prestaties
