Belangrijkste leerpunten
- Uit een onderzoek bleek dat de snelheid waarmee we een gezichtsuitdrukking produceren, van invloed is op het vermogen van anderen om onze emoties te herkennen.
- De bevindingen toonden aan dat uitingen van woede en geluk sneller werden gemaakt dan verdrietige uitingen.
- Deze informatie kan helpen bij ons begrip van aandoeningen zoals een autismespectrumstoornis.
Van jongs af aan begrijpen we dat onze gezichtsuitdrukkingen een grote rol spelen in non-verbale communicatie. Het menselijk gezicht is buitengewoon expressief en kan een breed scala aan emotionele toestanden vertalen, soms zelfs tegen onze beste inspanningen in.
Dit vermogen dient twee doelen in het naar buiten toe uiten van onze emoties en begrepen worden door onze leeftijdsgenoten. Een recente studie gepubliceerd in Emotie onderzocht dit aspect van communicatie op een nieuwe manier en ontdekte dat de snelheid waarmee gezichtsuitdrukkingen worden geproduceerd, van invloed is op de manier waarop onze emoties door anderen worden herkend.
Het onderzoek
Onderzoekers van de Universiteit van Birmingham wilden bepalen of de snelheid van spontane, geposeerde en communicatieve gezichtsuitdrukkingen een indicatie kan zijn van iemands emotionele toestand. Ze wilden ook onderzoeken of snelheid en ruimtelijke aanwijzingen van invloed zijn op het oordeel van een waarnemer over emoties
Hun bevindingen toonden aan dat deelnemers sneller boze en gelukkige uitdrukkingen produceerden, terwijl droevige uitdrukkingen langzamer werden geproduceerd. Ze toonden ook aan dat deelnemers een emotie ook gemakkelijker konden herkennen, afhankelijk van de snelheid van gezichtsbewegingen.
Lawrence Ian Reed, PhD
De adaptieve voordelen van het communiceren van woede waren snel groter dan de kosten. Het tegenovergestelde kan waar zijn voor uitingen van verdriet.
- Lawrence Ian Reed, PhD,Dit werd bereikt door een reeks experimenten. In één experiment keken 47 deelnemers naar video's die waren geselecteerd om bepaalde emoties op te roepen. Na het bekijken van de video werd de persoon gevraagd om te beoordelen hoe blij, boos, walgelijk, verdrietig, verrast of neutraal de video hem deed voelen. Deelnemers beoordeelden ook hoe positief of negatief ze zich voelden, samen met het niveau van opwinding.
De resultaten toonden aan dat de emotionele reactie op elke clip meestal beperkt was tot één emotie. De kinematica, of beweging, van de emotionele gezichtsuitdrukkingen die door deze video's werden opgewekt, werd vervolgens gemeten bij 42 van de deelnemers. Onderzoekers observeerden snellere gezichtsbewegingen voor uitingen van woede en geluk dan verdriet.
In een tweede experiment werd een andere groep van 67 deelnemers gevraagd gezichtsuitdrukkingen te creëren terwijl ze werden opgenomen door een softwareprogramma dat gezichtsbewegingen volgt. De software meet de snelheid van bewegingen van het gezicht in het algemeen, terwijl het ook focust op punten zoals neus, mond en wenkbrauwen.
Onderzoekers observeerden een verschil in snelheid tussen emoties, afhankelijk van de regio van het gezicht en het type emotie dat wordt uitgedrukt.
Tara Nou, PhD
Communiceren zonder de emoties en bedoelingen van een ander te begrijpen, kan ons onrustig en zelfs achterdochtig maken.
- Tara Nou, PhD"Het is onduidelijk waarom boze uitdrukkingen zich sneller manifesteren dan verdrietig", zegt Lawrence Ian Reed, PhD, hoogleraar psychologie aan de New York University. Naast klinisch geschoolde psycholoog, richt Reeds onderzoek zich op uitingen van emotie en de communicatieve functies van gezichtsuitdrukkingen.
"Het is waarschijnlijk omdat de adaptieve voordelen van het communiceren van woede snel opwegen tegen de kosten", zegt Reed. "Het tegenovergestelde zou waar kunnen zijn voor uitingen van verdriet."
Gezichtscommunicatie
Het is geen geheim dat duidelijke communicatie het afgelopen jaar moeilijker is geworden door de toevoeging van gezichtsmaskers. Zonder iemands mond te kunnen zien, wordt het moeilijker om niet alleen te bepalen wat een ander zegt, maar ook om hun emoties te peilen.
We hebben bijvoorbeeld de 'sociale verplichte glimlach' verloren, een gezichtsuitdrukking die we vaak maken zonder het te beseffen, zegt Tara Well, PhD, hoogleraar psychologie aan de Columbia University. We gebruiken het in situaties waarin we willen aangeven dat we geen agressieve bedoelingen hebben, vooral wanneer we verzoeken doen of informatie delen die de ander niet leuk of bedreigend kan vinden.
"Een eerste glimlach kan een lange weg gaan bij het vormen van een band met vreemden en informele kennissen", zegt Well. "Communiceren zonder de emoties en bedoelingen van een ander te begrijpen, kan ons onrustig en zelfs achterdochtig maken."
Zonder een duidelijk zicht op onze mond zijn velen van ons sterk afhankelijk geworden van wenkbrauwbewegingen in onze interacties terwijl we gemaskerd zijn. Gelukkig onthulden de bevindingen van deze studie dat de snelheid van wenkbrauwbewegingen net zo belangrijk is bij het onderscheiden van emoties.
"Zelfs als we geen informatie uit de mondregio hebben, is misschien niet alles verloren en richten we onze inspanningen eenvoudig op de wenkbrauwregio voor signalen over emoties", zegt hoofdonderzoeker Sophie Sowden, PhD. "Een interessant toekomstig onderzoek kan zijn om te zien of we ons inderdaad hebben aangepast om snelheidssignalen uit de wenkbrauwregio meer te gebruiken voor het produceren en waarnemen van emoties terwijl we maskers dragen."
Sophie Sowden, PhD
Zelfs als we geen informatie uit de mondregio hebben, is misschien niet alles verloren en richten we onze inspanningen eenvoudig op de wenkbrauwregio voor signalen over emoties.
- Sophie Sowden, PhDDeze aandacht voor snelheidssignalen is ook belangrijk in andere onderzoeksgebieden. Bij aandoeningen zoals autisme blijkt uit onderzoek dat de kinematica van beweging verschilt. Hoewel Sowden erop wijst dat dit niet is onderzocht in gezichtsbewegingen, zou een mismatch in snelheid van expressie mogelijk elke vorm van miscommunicatie kunnen verklaren bij het vertonen of herkennen van de uitgedrukte emotie.
Hoewel het misschien moeilijker is om de emoties van iemand anders te interpreteren die anders beweegt dan jij, is het herkennen van een mismatch in kinematica een stap in de richting van duidelijkere communicatie en begrip, en bevordert het ook een vroege diagnose.
"Toekomstig onderzoek kan kijken of we individuen kunnen trainen om hun oordeel over de emoties van anderen af te stemmen op de typische bewegingssnelheid van de andere persoon en of dit hen kan helpen om beter te voorspellen hoe een boze versus verdrietige uitdrukking eruit kan zien voor die persoon," ze zegt.
Wat dit voor u betekent?
Onze gezichtsuitdrukkingen spelen een grote rol in ons vermogen om te communiceren. En het is belangrijk om te onthouden dat sommige individuen uitdrukkingen anders herkennen of vertonen, wat onze interacties kan beïnvloeden. Houd in gedachten dat geduld en mededogen in de meeste situaties duidelijke communicatie bevorderen.