Als bij u een paniekstoornis is vastgesteld, bent u misschien maar al te goed bekend met de impact die uw aandoening kan hebben op uw relaties. Het kan voor dierbaren moeilijk zijn om uw ervaring te begrijpen. Vrienden en familie erkennen bijvoorbeeld misschien niet dat u een echte psychische stoornis heeft. Sommige dierbaren realiseren zich misschien niet hoe moeilijk het kan zijn om met paniekaanvallen om te gaan. Anderen hebben misschien verkeerde veronderstellingen over angststoornissen in het algemeen.
Gezien de vele misverstanden en mythes over paniekstoornis, kan het voor uw familie en vrienden moeilijk zijn om uw toestand te begrijpen. Ze kunnen veel vragen hebben die moeilijk te beantwoorden zijn. Maar anderen vertellen over je paniekstoornis hoeft niet altijd zo'n uitdaging te zijn. Hier vindt u eenvoudige manieren om veelvoorkomende vragen van uw dierbaren over paniekstoornis te beantwoorden. Gebruik deze uitleg om u te helpen het gesprek op gang te brengen wanneer u uw toestand met familie en vrienden bespreekt.
Als u of een geliefde worstelt met angst, neem dan contact op met de Nationale Hulplijn voor Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 (HULP) voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Introduceer paniekstoornis
Leg uit dat paniekstoornis een echte en diagnosticeerbare vorm van psychische aandoening is die bekend staat als een angststoornis. Het belangrijkste symptoom van paniekstoornis zijn paniekaanvallen.
Beschrijf uw paniekaanvallen
Paniekaanvallen brengen veel fysieke en emotionele symptomen met zich mee. Vertel uw dierbaren hoe paniekaanvallen voelen
"Als ik een paniekaanval krijg, krijg ik pijn op de borst, mijn hart bonkt, ik zweet veel en ben bang."
"Soms als ik een paniekaanval heb, heb ik het gevoel dat ik een hartaanval krijg of stervende ben. Roep alsjeblieft medische hulp in als ik er ooit om vraag, want ik ben liever veilig dan een potentieel ernstig probleem te negeren."
"Ik heb onverwachte paniekaanvallen, wat betekent dat ik op elk moment een paniekaanval kan krijgen zonder kennisgeving; er is geen enkele situatie die ze veroorzaakt."
"Ik heb paniekaanvallen verwacht wanneer ik ________ (rijd, in een vliegtuig vlieg, mijn huis verlaat, of wat voor soort situatie dan ook waardoor je vaak een paniekaanval krijgt)."
"Als ik een paniekaanval heb, kan het lijken alsof ik overdreven reageer, maar dat is niet zo. Ik zou er niet voor kiezen om me zo te voelen. Probeer me alsjeblieft niet in gevreesde situaties te dwingen."
Deel je angsten rondom paniekaanvallen
Leg uit dat paniekstoornis wordt gediagnosticeerd als voorkomend met of zonder agorafobie. Als je agorafobie ervaart, beschrijf dan wat dat voor jou betekent.
"Ik heb een paniekstoornis met agorafobie. Dit betekent dat ik bang ben voor paniekaanvallen in bepaalde situaties." (Laat hen weten welke situaties je angst veroorzaken, zoals autorijden of in grote menigten zijn).
Praten over behandeling
Uw dierbaren zijn misschien niet bekend met de behandelingsopties. Deel met hen wat je hebt geleerd en, als je je op je gemak voelt, deel het behandelplan dat je voor jezelf hebt gekozen.
"Er zijn verschillende behandelingsopties voor paniekstoornis. Ik heb besloten om ____________ (naar therapie te gaan, medicatie te nemen, of beide)."
"Ik krijg professionele hulp en na verloop van tijd zal ik me misschien meer op mijn gemak voelen in gevreesde situaties."
"Antdepressiva kunnen ook worden gebruikt om paniekstoornissen te behandelen. Mijn arts heeft me ________ voorgeschreven, wat me helpt mijn paniek- en angstsymptomen te beheersen."
"Verdovingsmiddelen kunnen helpen de ernst van mijn angst- en paniekaanvallen te verminderen. Mijn arts heeft _______ voorgeschreven, een angstmedicatie die ik gebruik voor paniekaanvallen."
Andere Overwegingen
- Als er iets is waar je onzeker over bent (of liever niet over praat), is het oké om een dierbare te laten weten dat je er liever niet over praat.
- Wees voorzichtig met met wie u uw aandoening bespreekt; sommige mensen zijn misschien niet zo betrouwbaar en begripvol als anderen.
- Wees bereid aanvullende bronnen over paniekstoornis te delen met uw familie en vrienden. Overweeg om artikelen te e-mailen of af te drukken waarin hun vragen rechtstreeks worden beantwoord.
Als u voorbereid bent met antwoorden op veelgestelde vragen, kunt u zich zelfverzekerder voelen wanneer u uw dierbaren over uw aandoening aanspreekt. Het is ook belangrijk om op de hoogte te blijven en meer te leren over symptomen van paniekstoornis, diagnose en behandelingsopties voor uzelf.