Dwangmatig hamsteren is meer dan echt veel dingen hebben. Het is een specifiek soort gedrag dat een ernstige impact kan hebben op iemands leven. Hoewel hamsteren vaak erg moeilijk is om uit te voeren, bieden nieuwe vormen van cognitieve gedragstherapie hoop. Laten we eens kijken naar meer over hamsteren behandeling.
Wat is dwangmatig hamsteren?
Dwangmatig of pathologisch hamsteren is een problematisch gedrag dat wordt gekenmerkt door:
- Het verwerven en niet weggooien van een groot aantal items die voor anderen weinig of geen waarde lijken te hebben, zoals oude tijdschriften, containers, kleding, boeken, junkmail, ontvangstbewijzen, notities of lijsten
- Ernstige verrommeling van het huis van de persoon, zodat het huis niet langer kan functioneren als een levensvatbare leefruimte
- Aanzienlijk leed of beperking in werk of sociaal leven
Behandelingen voor hamsteren
Hamsteren, alleen of in aanwezigheid van OCS, reageert meestal niet goed op medische of psychologische behandelingen
In een aantal onderzoeken is de werkzaamheid onderzocht van selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), zoals Paxil (paroxetine), bij de behandeling van hamsteren. Uit de meeste onderzoeken is gebleken dat slechts een derde van de patiënten die hamsteren een adequate reactie op deze medicijnen vertoont. De resultaten waren vergelijkbaar voor andere geneesmiddelen die serotonine beïnvloeden, zoals het tricyclische antidepressivum Anafranil (clomipramine).
Pogingen om hamsteren te behandelen met traditionele cognitieve gedragstherapie (CGT) zijn ook vaak niet effectief. Dr. Randy Frost wordt gecrediteerd met het vaststellen van dwangmatig hamsteren als een problematisch gedrag in de psychologische literatuur in het begin van de jaren negentig.
Frost werkte vervolgens samen met Dr. Gail Steketee om een CGT-protocol te ontwikkelen dat speciaal is ontworpen voor hamsteren. Naast het verstrekken van informatie over de aard en de gevolgen van hamsteren, richt dit hamster-CGT-protocol zich op vier specifieke elementen:
- Informatieverwerking: Mensen die hamsteren hebben moeite met organiseren, categoriseren en het nemen van beslissingen over het al dan niet behouden van bezittingen. Als zodanig richt de behandeling zich op vaardigheden in sorteren, organiseren en besluitvorming.
- Emotionele gehechtheid aan bezittingen: Het is niet ongebruikelijk dat mensen hamsteren om een intense sentimentele gehechtheid aan objecten te melden. Deze bevestiging kan het natuurlijk moeilijk maken om voorwerpen weg te gooien die anders weinig tot geen waarde hebben. Therapie met behulp van technieken zoals cognitieve herstructurering en exposure worden gebruikt om overtuigingen rond deze objecten uit te dagen en onderzoekt de ware gevolgen van het weggooien van dergelijke objecten.
- Overtuigingen over bezittingen: Hamsteren houdt vaak een intense overtuiging in dat de controle over bezittingen moet worden gehandhaafd en dat er een verantwoordelijkheid is om ervoor te zorgen dat bezittingen niet verloren gaan. Nogmaals, de behandeling richt zich op cognitieve herstructurering en blootstelling om overtuigingen rond bezittingen kritisch te onderzoeken.
- Gedragsvermijding: Hoewel hamsteren iemands huis en relaties kan vernietigen, heeft dit gedrag het voordeel dat het de persoon in staat stelt om geen beslissingen te nemen, fouten te maken, met anderen om te gaan en de onaangename taak om zijn bezittingen te organiseren, aan te pakken. Dit CGT-protocol richt zich op het creëren van gedragsexperimenten die de persoon in staat stellen situaties onder ogen te zien die angst veroorzaken, terwijl tegelijkertijd vermijding wordt vervangen door meer adaptieve copingstrategieën.
Onderzoek naar het combineren van dit behandelprotocol met verschillende combinaties van medicatie is aan de gang
Belemmeringen voor hamsterbehandeling
Inzicht in de ernst van symptomen en de noodzaak tot verandering is essentieel voor het succes van vrijwel elke vorm van behandeling. Wanneer mensen geen inzicht hebben in hun ziekte, is de kans veel groter dat ze ofwel stoppen met het innemen van medicatie of de behandeling afbreken.
Onderzoek heeft aangetoond dat mensen die hamsteren vaak een slechter inzicht hebben in hun symptomen dan mensen met ocs die niet hamsteren. Dit gebrek aan inzicht zorgt er vaak voor dat mensen geen behandeling zoeken, zich vroegtijdig terugtrekken uit de behandeling of huiswerkopdrachten niet afmaken.
Vaak gaan mensen die hamsteren pas in behandeling nadat ze zijn bedreigd met uitzetting of een ander negatief gevolg dat secundair is aan de gevolgen van hun hamsteren. In deze gevallen kan de persoon een behandeling uitvoeren om de negatieve gevolgen te vermijden, in plaats van vanuit de overtuiging dat verandering noodzakelijk is
Dit gebrek aan inzicht kan ook frustrerend zijn voor familieleden en kan hen wegjagen. Familieleden hebben vaak het gevoel dat hun geliefde waanvoorstellingen heeft gekregen, en ze weten niet wat ze moeten doen. Praat met uw huisarts over de middelen die beschikbaar zijn in uw gemeenschap als u zich zorgen maakt over een geliefde.
