Toen het voor het eerst werd geïntroduceerd in de jaren vijftig, werden antidepressiva gebruikt om de symptomen van depressie te verminderen. Onderzoek heeft echter aangetoond dat antidepressiva een verscheidenheid aan stemmings- en angststoornissen effectief kunnen behandelen. Antidepressiva zijn momenteel een van de meest voorkomende behandelingsopties voor paniekstoornis
Hoe antidepressiva paniekstoornis behandelen?
Neurotransmitters zijn van nature voorkomende chemicaliën in de hersenen en worden als onevenwichtig beschouwd voor mensen met stemmings- en angststoornissen. Antidepressiva werken door deze neurotransmitters te beïnvloeden op een manier die kan helpen angst te verminderen en de frequentie en intensiteit van paniekaanvallen te verminderen. Verschillende klassen antidepressiva beïnvloeden verschillende soorten neurotransmitters.
De meest voorgeschreven groepen antidepressiva voor paniekstoornis zijn de volgende.
Selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's)
Selectieve serotonineheropnameremmers, of SSRI's, zijn een populair type antidepressivum dat kan worden gebruikt om paniekstoornissen te behandelen. SSRI's werken om serotonine in evenwicht te brengen, een neurotransmitter die wordt geassocieerd met de regulatie van verschillende lichaamsfuncties, waaronder stemming en slaap. Door te voorkomen dat uw hersencellen serotonine opnemen, kunnen SSRI's helpen bij het verbeteren van de stemming en het verminderen van gevoelens van paniek en angst. SSRI's werden voor het eerst geïntroduceerd in de Verenigde Staten in de jaren tachtig en zijn nog steeds een populaire behandelingsoptie voor tal van psychische stoornissen.
SSRI's hebben vaak de voorkeur vanwege hun veiligheid, effectiviteit en waarschijnlijkheid dat ze minder bijwerkingen veroorzaken dan andere soorten antidepressiva.
Enkele van de meest voorkomende SSRI's zijn:
- Prozac (fluoxetine)
- Zoloft (sertraline)
- Paxil (paroxetine)
- Celexa (citalopram)
Tricyclische antidepressiva (TCA's)
Tricyclische antidepressiva, of TCA's, zijn ontstaan in de jaren vijftig. Ondanks dat ze minder populair zijn geworden sinds de introductie van SSRI's, worden TCA's nog steeds gebruikt om angst- en stemmingsstoornissen met succes te behandelen. Net als SSRI's werken TCA's ook om de serotonineniveaus in evenwicht te brengen. TCA's hebben ook invloed op noradrenaline, een neurotransmitter die verband houdt met alertheid en de vecht-of-vluchtreactie op stress.
Enkele veel voorkomende TCA's zijn:
- Elavil (amitriptyline)
- Asendine (amoxapine)
- Norpramine (desipramine)
- Adapin, Sinequan (doxepin)
- Tofranil (imipramine)
- Pamelor (nortriptyline)
- Vivactil (protriptyline)
- Surmontil (trimipramine)
Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers)
Monoamineoxidaseremmers (MAO-remmers), die voor het eerst beschikbaar waren in de jaren 1950, zijn een van de vroegste soorten antidepressiva. Vanwege de vele dieetbeperkingen en potentieel gevaarlijke geneesmiddelinteracties die verband houden met MAO-remmers, hebben SSRI's en TCA's vaak de voorkeur boven hen. MAO-remmers worden echter nog steeds als effectief beschouwd bij de behandeling van aandoeningen die verband houden met stemming en angst
Net als TCA's beïnvloeden MAO-remmers de beschikbaarheid van serotonine en noradrenaline. MAO-remmers stabiliseren bovendien dopamine, een neurotransmitter die is gekoppeld aan een verscheidenheid aan functies, zoals iemands energieniveau, fysieke bewegingen en gevoelens van motivatie.
Enkele veel voorkomende MAO-remmers zijn:
- Nardil (fenelzine)
- Parnate (tranylcypromine)
- Marplan (isocarboxazide)
- Emsam (selegiline)
Antidepressiva en zelfmoordrisico
In 2004 werd door de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) een waarschuwing afgegeven nadat uit onderzoek een verband bleek tussen het gebruik van antidepressiva en het risico op zelfmoord. De FDA vereist een black box-waarschuwing voor alle antidepressiva vanwege een verhoogd risico op zelfmoord gedachten en gedrag bij jonge volwassenen, tussen 18 en 24 jaar, tijdens de eerste behandeling (eerste één tot twee maanden van de behandeling).
De meeste mensen die antidepressiva gebruiken, lopen dit risico niet. Jonge mensen die net met een antidepressivum beginnen, moeten echter zorgvuldig worden gecontroleerd op verhoogde depressie, zelfmoordgedachten en ongewoon gedrag. Raadpleeg altijd uw arts als u vragen en/of zorgen heeft over uw voorschrift van antidepressiva.
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
