Obesitas bij kinderen, die 13,9% van de twee- tot 5-jarigen, 18,4% van de 6- tot 11-jarigen en 20,6% van de 12- tot 19-jarigen treft, kan leiden tot een aantal psychologische problemen. Gewichtsproblemen kunnen in de tussenliggende jaren bijzonder moeilijk zijn vanwege de unieke sociale sfeer waarmee deze leeftijdsgroep wordt geconfronteerd.
Dit is wat ouders moeten weten over de psychologische effecten van obesitas bij kinderen, zodat ze hun kind kunnen helpen omgaan met uitdagingen en andere gerelateerde problemen.
Problemen met zelfrespect
Obesitas bij kinderen is meer dan een fysiek probleem. Tweens zijn zich vaak hyperbewust van hoe ze zich verhouden tot anderen, waardoor ze zelfbewust zijn en zich alleen voelen. Veel van deze sociale vergelijkingen hangen af van oppervlakkige kenmerken, zoals kledingkeuze, aantrekkelijkheid van het gezicht en, ja, gewicht. Als gevolg hiervan kan een tween met obesitas zich niet op zijn plaats voelen tussen hun slankere leeftijdsgenoten.
Het is misschien niet verrassend dat onderzoekers een lager zelfbeeld hebben gevonden bij kinderen en tweens met obesitas in vergelijking met hun leeftijdsgenoten met een gemiddeld gewicht. Een team van onderzoekers ontdekte dat 9- tot 12-jarigen met obesitas problemen hadden met het gevoel van eigenwaarde die veel verder gingen dan hun fysieke eigenwaarde. Met andere woorden, tweens met obesitas waren op verschillende manieren niet alleen ongelukkig met zichzelf, ook sociaal, niet alleen ongelukkig met hun uiterlijk.
Hogere niveaus van depressie
De middelbare schooljaren zijn moeilijke jaren, zelfs onder de beste omstandigheden, maar vooral voor kinderen met gewichtsproblemen. Naast het maken van veel sociale vergelijkingen met hun leeftijdsgenoten, hebben tweens de neiging zich te fixeren op hoe andere mensen op hen reageren.
Helaas is gebleken dat tweens met obesitas meer negatieve reacties van leeftijdsgenoten opwekken in vergelijking met tweens met een gemiddeld gewicht.
Peers spelen een steeds belangrijkere rol in het leven van een tween, dus positieve sociale interacties zijn de sleutel tot het psychologische welzijn van een tween. Als gevolg hiervan zijn hogere niveaus van depressie gevonden bij kinderen en tweens met obesitas.
Verhoogde gedragsproblemen
Bijna alle tweens zullen op een of ander moment reageren, maar ouders van tweens met obesitas hebben meer gedragsproblemen gemeld bij hun tweens met obesitas in vergelijking met ouders van tweens met een gemiddeld gewicht.
Internaliseren en externaliseren
Ouders merkten met name op dat hun zwaarlijvige kinderen meer 'internaliserende' problemen hadden (problemen waarbij woede naar binnen is gericht), die zich kunnen manifesteren als depressie, angst of eetstoornissen. Ze hadden ook 'externaliserende' problemen (problemen waarbij woede naar buiten is gericht), zoals agressie, opstandigheid en tegenspraak.
Schoolprestaties en vriendschappen
De ouders beoordeelden hun zwaarlijvige tweens ook als minder competent op school en in sociale omgevingen, waardoor hun academische succes en vriendschappen in gevaar kwamen. Een cijfer achterhouden, lagere testscores en niet naar de universiteit gaan, zijn in verband gebracht met studenten met obesitas, vooral bij vrouwelijke studenten.
Hoger risico op eetstoornissen
Obesitas is een risicofactor voor eetstoornissen, waaronder eetbuistoornis, anorexia nervosa en boulimia nervosa. Dit risico wordt deels toegeschreven aan pogingen om af te vallen, wat gemakkelijk kan leiden tot ongezond gedrag zoals het beperken van eten of krachtig sporten. Bovendien, als een zwaarlijvig kind door leeftijdsgenoten wordt gepest met hun gewicht, kan het kwetsbaarder worden voor eetaanvallen. Een laag zelfbeeld en lage zelfeffectiviteit, die vaak voorkomen bij kinderen met obesitas, zijn ook risicofactoren voor eetstoornissen.
Hoe ouders een rol spelen
Ouderperceptie kan echter een rol spelen bij deze bevindingen, aangezien degenen die behandeling zochten meer gedragsproblemen rapporteerden dan degenen die geen behandeling zochten. Met andere woorden, het kan zijn dat de ouders die obesitas als een probleem zagen dat behandeling nodig had, meer geneigd waren om ander gedrag ook als problematisch te associëren; terwijl degenen die geen behandeling zochten, obesitas of ander gedrag misschien helemaal niet als problemen hebben gezien.
Al met al kan obesitas in de loop van de jaren leiden tot een aantal psychologische problemen. Daarom kan het nemen van maatregelen om het probleem te verhelpen door veranderingen in voeding en lichaamsbeweging belangrijke fysieke en psychologische voordelen hebben. Als u denkt dat uw kind lijdt vanwege een gewichtsprobleem, is het een natuurlijke eerste stap om contact op te nemen met de kinderarts van uw kind om uw kind de hulp te geven die het nodig heeft.
