Belangrijkste leerpunten
- Audiocommunicatie en sommige aspecten van video elimineren cruciale elementen van non-verbale expressie, en persoonlijk voorkomen maskers dat we belangrijke gezichtssignalen oppikken.
- De doven en slechthorenden worden vooral getroffen door de manier waarop stemmen worden gedempt en liplezen wordt belemmerd.
- Experts zijn het erover eens dat we bereid moeten zijn ons aan te passen aan dit nieuwe normaal, wat inhoudt dat we bewuster omgaan met onze toon- en taalkeuzes.
Toen COVID-19 een pandemie werd, veranderde de manier waarop we communiceren schijnbaar van de ene op de andere dag. Om de verspreiding te helpen minimaliseren, hebben velen van ons de meeste van onze interacties met andere mensen veranderd.
Dit omvat het overschakelen van persoonlijke gesprekken naar online communicatiemiddelen zoals videoconferenties, telefoontjes, sms'jes of e-mail, en het dragen van maskers binnenshuis of wanneer sociale afstand niet mogelijk is.
En hoewel dit "nieuwe normaal" iets is waar we ons aan zullen blijven aanpassen, komt het op een zeer emotionele tijd met een bepaald niveau van verwarring, frustratie en een verlies van persoonlijke verbinding waaraan we gewend zijn.
Aanpassen aan een nieuw normaal
"Communicatie is al moeilijk genoeg als het relatief rustig is in ons leven, maar midden in een crisis of stress maken emoties communicatie een uitdaging en vergen ze veel inspanning om misverstanden tot een minimum te beperken", legt gediplomeerd klinisch psycholoog Kevin Gilliland uit. Psy.D., uitvoerend directeur van Innovation 360.
Dit is het moment om flexibel en aanpasbaar te zijn als het gaat om hoe we onszelf uiten aan anderen. Het is van cruciaal belang dat we medeleven en vriendelijkheid naar elkaar tonen terwijl we door deze veranderingen manoeuvreren. En, belangrijker nog, wees bereid om te pleiten voor individuele behoeften, of ze nu voor jezelf of voor iemand anders zijn.
Kevin Gilliland, Psy.D.
“Te midden van een crisis of stress maken emoties communicatie uitdagend en vergen ze veel inspanning om misverstanden tot een minimum te beperken.
- Kevin Gilliland, Psy.D.Beperkingen van maskers, videochats en sociale afstand
Cheryl Dixon, een communicatiestrateeg en adjunct-professor aan de Columbia University en de New York University, herinnert ons eraan dat meer dan 90% van de communicatie non-verbaal is, en dat het bewezen is dat we non-verbale communicatiesignalen meer vertrouwen dan verbale taal. </s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>️</s>
Bovendien zegt Dixon dat we non-verbale communicatie gebruiken om betekenis over te brengen, om onze verbale boodschappen aan te passen of aan te vullen, en om de stroom van onze interactie te reguleren. "We verliezen veel non-verbale signalen, waaronder proxemics (onze ruimtelijke omgeving; hoe dicht we ons ten opzichte van anderen positioneren, de hoeveelheid ruimte die we innemen) en kinesics (onze lichaamsbewegingen en gebaren)", legt Dixon uit.
Wanneer we via video communiceren, verliezen we het voordeel van het zien van bepaalde aspecten van lichaamstaal. Als we maskers dragen, zegt Dixon dat we het vermogen verliezen om kritische gezichtsuitdrukkingen te interpreteren, is ons eigen vermogen om emoties over te brengen via gezichtsuitdrukkingen beperkt.
Hoe aan te passen?
Om deze beperkingen te compenseren, zegt Dixon dat het nuttig is om taal en toon te gebruiken om emoties te uiten. Bijvoorbeeld door te zeggen: "Dat maakt me zo blij om te horen" met een glimlach (of in plaats daarvan van een glimlach als je een masker draagt.) Ze raadt je ook aan een check-in uit te voeren voor begrip door vragen te stellen, zodat de communicatie evenwichtig is en tussen de deelnemers stroomt.
Tijdens een videochat zegt Dixon dat het vaak voorkomt dat mensen worden afgeleid door hun omgeving, wat gemakkelijk wordt ervaren als verveling of desinteresse. "Door bewust aanwezig en gefocust te zijn, multitasking te vermijden en mogelijke afleiding te minimaliseren, zal de betrokkenheid toenemen en de interactie versterken", zegt ze.
Uitdagingen voor doven en slechthorenden
Vooral doven of slechthorenden hebben tijdens COVID-19 te maken met aanzienlijke communicatieproblemen. Laurene E. Simms, Ph.D., Interim Chief Bilingual Officer aan de Gallaudet University, zegt dat voor de miljoenen Amerikanen die een zekere mate van gehoorverlies hebben, de fundamentele kwestie is toegang tot hun persoonlijke relaties, evenals accurate en tijdige informatie over COVID-19 en toegang tot het volksgezondheidssysteem.
“COVID-19 heeft de levens van doof-ondertekenende Amerikanen, die meer dan naar schatting meer dan 2 miljoen tellen, ontwricht. Binnen de dove Amerikaanse bevolking zijn er dove mensen van kleur die in deze tijd nog kwetsbaarder zijn, omdat ze te vaak geen toegang krijgen tot accurate informatie en openbare gezondheidszorg vanwege flagrante discriminatie, sociaaleconomische status en gebrek aan middelen zoals als educatieve mogelijkheden en vervoer”, legt Simms uit.
Laurene E. Simms, Ph.D.
“Binnen de dove Amerikaanse bevolking zijn er dove mensen van kleur die in deze tijd nog kwetsbaarder zijn, omdat ze te vaak geen toegang krijgen tot accurate informatie en openbare gezondheidszorg vanwege flagrante discriminatie, sociaaleconomische status en gebrek aan middelen zoals onderwijsmogelijkheden en vervoer.
- Laurene E. Simms, Ph.D.Simms wijst er ook op dat het geïsoleerd zijn in huis, vooral wanneer de andere leden van het huishouden niet tekenen, de stress vergroot. Dit geldt met name voor de meerderheid van de kinderen die doof of slechthorend zijn, zegt Simms, aangezien meer dan 90% van de dove kinderen wordt geboren bij horende ouders.
Het probleem van beperkte informatie
Het niet hebben van toegang tot accurate en tijdige informatie is een ander belangrijk probleem binnen de Dovengemeenschap.
Hoewel veel briefings over COVID-19 ondertiteling hebben, zegt Simms dat deze vorm van communicatie veel inherente beperkingen heeft. "In veel gevallen moet je een hoog leesniveau hebben om ze te kunnen lezen en Engels is niet de eerste taal voor veel doven, en bovendien wordt het meestal via gedrukte taal geleerd in plaats van spraak", zegt ze.
Bovendien laten bijschriften vaak informatie weg, zijn ze vaak onnauwkeurig en moeilijk te lezen, en gaat de emotionele toon van de spreker verloren in geschreven bijschriften. Daarom zegt Simms dat doof-ondertekenende Amerikanen vaak worden weggelaten uit belangrijke informatie, zoals volksgezondheidsmandaten in verband met social distancing, thuisblijven, hygiëne en het dragen van maskers.
Gezichtsmaskers verbergen gezichtssignalen
Als het gaat om het verlies van gezichtssignalen als gevolg van maskers, zegt Simms voor Dove Amerikanen, spelen gezichtsuitdrukkingen een zeer belangrijke rol in de betekenis van een teken en signaleren ook grammaticale elementen. uitdrukkingen zijn non-verbale signalen die de gesproken taal ondersteunen, maar ASL, in vergelijking, vertrouwt op gezichtssignalen en uitdrukkingen, samen met oogstaren, hoofdhellingen, wangen en monden. Als zodanig verstoort het dragen van een gezichtsmasker de grammatica van ASL”, legt ze uit.
Om deze situatie te beheersen, zegt Simms dat dove gebarende mensen hun toevlucht nemen tot het schrijven van notities, sms'en en gebaren. Maar dit brengt veel dove Amerikanen in gevaar, zegt ze, omdat sommigen misschien minder leesvaardigheid hebben en minder worden blootgesteld aan medische terminologie. "Als zodanig zijn ze misschien niet allemaal in staat om met een hoge mate van precisie over medische problemen te schrijven", voegt Simms toe.
Als het gaat om het beheren van telegezondheid tijdens COVID-19, vertrouwt de doven- en slechthorendengemeenschap op richtlijnen die zijn gepubliceerd door de National Association of the Deaf. Er is ook een rubriek voor zorgverleners over telezorg voor doven of slechthorenden.
Tips voor het aanpassen van en omgaan met deze veranderingen
Allereerst, zegt Gilliland, moeten we stoppen met het vergelijken van hoe we nu communiceren met hoe we vroeger communiceerden; het zal ons niet vooruit helpen, want dit is geen gebeurtenis waarvoor we slechts een paar aanpassingen in ons leven hoeven aan te brengen. "Dit is een nieuwe manier van leven, en hoe creatiever en opener we kunnen zijn in het doen van nieuwe dingen, hoe beter we het gaan doen", legt hij uit.
We moeten ook vertragen als we communiceren. "Onze normale communicatielijnen zijn verbroken, het is een zeer emotionele tijd, en proberen te veel te snel te doen, zal slecht aflopen", zegt Gilliland. "We kunnen het ons niet veroorloven om op dit moment haast te hebben met communiceren, dus neem wat extra tijd voor een langer gesprek over een probleem", zegt hij.
Gilliland raadt ook aan om een vervolggesprek te voeren als je denkt dat de andere persoon je verkeerd heeft begrepen, alleen om te verduidelijken wat je probeerde te zeggen. Het is oké om nu te veel te communiceren, zelfs als je de neiging hebt om dat soort dingen uit de weg te gaan.
Een andere strategie, zegt Emily Hu, Ph.D., een gediplomeerd klinisch psycholoog bij de Thrive Psychology Group in Zuid-Californië, is om de communicatie in het algemeen te intensiveren. "Er zijn op dit moment hiaten die we normaal niet zouden hebben, dus je zult extra hard moeten werken om ervoor te zorgen dat je punt goed overkomt, of dat nu de andere persoon vraagt om te herhalen wat je zei, je boodschap over te brengen emoties naast je woorden, of er op een andere manier voor zorgen dat ze de hele boodschap krijgen”, legt ze uit.
Emily Hu, PhD
"Er zijn momenteel hiaten die we normaal niet zouden hebben, dus je zult extra hard moeten werken om ervoor te zorgen dat je punt goed overkomt.
- Emily Hu, Ph.D.Bij interactie met dezelfde mensen raadt Hu aan om uit te zoeken welke communicatiemethode het beste werkt voor elke individuele persoon. “Sommige mensen zullen het beter doen met videoconferencing dan anderen, terwijl sommigen de voorkeur geven aan tekst. Probeer verschillende methoden uit en vind de match die niet alleen werkt voor de andere mensen in je sociale netwerk, maar ook voor jouzelf, en blijf er dan zo goed mogelijk bij", zegt ze.
Probeer waar mogelijk een videoconferentie te houden of op zijn minst te telefoneren in plaats van sms of e-mail, omdat dit op zijn minst een deel van dat organische gevoel van een natuurlijk verloop van het gesprek kan besparen.
Maar als u e-mail of sms gebruikt, vraag dan om opheldering als u zich zorgen maakt dat u de toon niet goed leest of als u problemen ondervindt om erachter te komen wat de andere persoon voelt. Hu zegt, wees niet bang om het ze direct te vragen, want dit zal later veel hartzeer besparen.
En het allerbelangrijkste, zegt Hu, wees medelevend. “Je zult andere mensen soms verkeerd interpreteren of jezelf verkeerd interpreteren. In plaats van onmiddellijk in schuldgevoelens of woede te springen, onthoud dat we allemaal worstelen om een geheel nieuwe manier van communiceren te leren tijdens deze pandemie. Geef jezelf de ruimte om fouten te maken.”
Wat dit voor u betekent?
Het leven is de afgelopen maanden drastisch veranderd en ook de manier waarop we communiceren moet veranderen. Het is een uitdaging gebleken om nieuwe manieren van interactie aan te leren, maar we kunnen er wel doorheen.
Of het nu gaat om opheldering vragen bij het praten met een masker op of het aanvragen van videoconferenties voor werkvergaderingen, pleiten voor wat het beste voor u werkt, terwijl u ook vriendelijkheid en gratie beoefent met andere mensen, zal dit proces voor iedereen een stuk soepeler laten verlopen.
Hoe het leven na quarantaine uw geestelijke gezondheid kan beïnvloeden