Alfred Adler Biografie: Carrière en leven

Alfred Adler was een Oostenrijkse arts en psychiater die vooral bekend is vanwege het vormen van de denkrichting die bekend staat als individuele psychologie. Hij wordt ook herinnerd vanwege zijn concepten van het minderwaardigheidsgevoel en het minderwaardigheidscomplex, dat volgens hem een belangrijke rol speelde bij de vorming van persoonlijkheid.

Alder was aanvankelijk een collega van Sigmund Freud, hielp bij het opzetten van de psychoanalyse en was een van de oprichters van de Weense Psychoanalytische Vereniging. Adler's theorie was gericht op het kijken naar het individu als geheel, daarom noemde hij zijn benadering individuele psychologie.

Adler scheidde zich uiteindelijk af van Freuds psychoanalytische kring, maar hij had een enorme invloed op de ontwikkeling van psychotherapie. Hij had ook een belangrijke invloed op vele andere grote denkers, waaronder Abraham Maslow en Albert Ellis

Meest bekend vanwege

Individuele psychologie
Het concept van het minderwaardigheidscomplex
Voorzitter van de Weense Psychoanalytische Vereniging, 1910

Geboorte en dood

Alfred Adler werd geboren op 7 februari 1870. Hij stierf op 28 mei 1937.

Vroege leven

Alfred Adler werd geboren in Wenen, Oostenrijk. Als jong kind leed hij aan rachitis, waardoor hij pas na de leeftijd van 2 jaar kon lopen, en op vierjarige leeftijd kreeg hij een longontsteking.

Vanwege zijn gezondheidsproblemen als kind besloot Adler arts te worden. Na zijn afstuderen aan de Universiteit van Wenen in 1895 met een medische graad, begon hij zijn carrière als oogarts en stapte later over naar de huisartsenpraktijk.

Carrière en latere leven

Alder richtte al snel zijn interesses op het gebied van de psychiatrie. In 1902 nodigde Sigmund Freud hem uit om deel te nemen aan een psychoanalytische discussiegroep. Deze groep kwam elke woensdag bij Freud thuis en zou uiteindelijk uitgroeien tot de Weense Psychoanalytische Vereniging.

Na een tijd als voorzitter van de groep te hebben gediend, vertrok Adler gedeeltelijk vanwege zijn meningsverschillen met enkele van Freuds theorieën. Hoewel Adler een sleutelrol had gespeeld in de ontwikkeling van de psychoanalyse, was hij ook een van de eerste grote figuren die zich losmaakte om zijn eigen denkrichting te vormen.

Hij wees er snel op dat hij, hoewel hij een collega van Freud was, geenszins een leerling was van de beroemde Oostenrijkse psychoanalyticus. In 1912 richtte Alfred Adler de Society of Individual Psychology op.

De theorie van Adler suggereerde dat ieder mens een minderwaardigheidsgevoel heeft. Van kinds af aan werken mensen aan het overwinnen van deze minderwaardigheid door 'naar superioriteit te streven'.

Adler geloofde dat deze drive de motiverende kracht was achter menselijk gedrag, emoties en gedachten. Hij legde uit dat sommige individuen zich zullen concentreren op samenwerking en bijdragen aan de samenleving, terwijl anderen zullen proberen macht over anderen uit te oefenen.

Terwijl Adler zich tot het christendom had bekeerd, leidde zijn joodse afkomst ertoe dat de nazi's in de jaren dertig zijn klinieken sloten. Als gevolg hiervan emigreerde Adler naar de Verenigde Staten om een hoogleraarspositie te nemen aan het Long Island College of Medicine. In 1937 ging Adler op lezingentournee en kreeg een fatale hartaanval in Aberdeen, Schotland.

Zijn familie verloor zijn gecremeerde overblijfselen uit het oog kort na zijn dood en de as werd verondersteld verloren te zijn voordat het in 2007 werd ontdekt in een crematorium in Edinburgh, Schotland. In 2011, 74 jaar na zijn dood, werd de as van Adler teruggebracht naar Wenen, Oostenrijk.

In een interview met de bewaker, legde zijn kleindochter uit: "Wenen was in wezen het huis van Adler, zijn geboortehuis en er was de driehoek, weet je, Adler, Jung en Freud, en ze hadden allemaal dat gevoel om uit die plaats te komen, dus er is iets heel passends aan hem om daar achter."

Bijdragen aan psychologie

De theorieën van Alfred Adler hebben een essentiële rol gespeeld op een aantal gebieden, waaronder therapie en de ontwikkeling van kinderen. Alder's ideeën beïnvloedden ook andere belangrijke psychologen en psychoanalytici, waaronder: