Wanneer een kind hyperactief, zenuwachtig, impulsief en worstelt met aandachtsproblemen, kan niet automatisch worden aangenomen dat dit kind ADHD of ADHD heeft. Er zijn een aantal andere aandoeningen en factoren die symptomen en gedrag kunnen veroorzaken die kunnen worden aangezien voor ADHD. Het opsporen van de oorzaken van de beperking van een kind is van vitaal belang voor de verbetering van dat kind. Nauwkeurige diagnose van een probleem leidt tot effectieve behandeling. Daarom is het zo belangrijk dat een beoordeling van ADHD uiterst grondig en alomvattend is, en waarom clinici een empirisch gevalideerde benadering moeten gebruiken.
Evaluatie
Tijdens het evaluatieproces moeten alternatieve verklaringen die de aanwezigheid van ADHD-achtige gedragspatronen beter verklaren, worden uitgesloten voordat een ADHD-diagnose kan worden gesteld. Om het diagnostische en behandelingsproces nog ingewikkelder te maken, kan 60-100% van de kinderen met ADHD comorbide aandoeningen hebben, zoals angst, depressie, gedragsstoornissen, leerstoornissen, slaapproblemen en zelfs middelenmisbruik. Met dit alles moet rekening worden gehouden bij het opstellen van behandelplannen. Hieronder vindt u een lijst van verschillende aandoeningen die symptomen kunnen veroorzaken bij zowel kinderen als volwassenen die kunnen worden aangezien voor ADHD.
Milieu omstandigheden
Er zijn een aantal situationele factoren in iemands omgeving die kunnen leiden tot problemen die op ADHD kunnen lijken. Dit kan zijn wanneer er veel stress is of een plotselinge verandering in het leven, zoals een verhuizing naar een nieuw huis of een nieuwe school; een echtscheiding of verandering in gezinssamenstelling, zoals hertrouwen; een overlijden van een naaste; financiële moeilijkheden; zelfs de geboorte van een nieuwe baby. Een chaotische of verwaarloosde thuisomgeving, ouderlijk/huwelijksconflict, inconsistente ouderlijke discipline, gepest worden, getuige zijn van of geweld of misbruik ervaren - al deze stressoren kunnen het emotionele en mentale welzijn van een persoon beïnvloeden en leiden tot problemen met afleiding, onoplettendheid, rusteloosheid, hyperactiviteit en "acteren" gedrag dat kan lijken op, maar niets te maken heeft met, ADHD
Bovendien kunnen slaapstoornissen een diepgaand effect hebben op het concentratievermogen. Gebrek aan slaap kan leiden tot hyperactiviteit; prikkelbaarheid; tragere visuele, auditieve, sensorische en motorische reactietijden; mentale traagheid; verminderd leren van informatie en verminderde schoolprestaties. Onvoldoende slaap wordt ook geassocieerd met een verhoogde frequentie van risicovol gedrag bij tieners, zoals roken, alcohol drinken en drugs gebruiken. De redenen voor de slaapstoornissen van een kind of een volwassene kunnen variëren van slechte slaaphygiëne (slaapgewoonten) tot medische aandoeningen die de slaapcyclus verstoren, zoals slaapapneu, rustelozebenensyndroom en andere slaapstoornissen.
Problemen met de mentale gezondheid
Angst kan leiden tot rusteloosheid, een onvermogen om zich te concentreren, impulsieve reacties en hyperactief gedrag. Deze angst kan het voor een kind of volwassene buitengewoon moeilijk maken om stil te zitten en het friemelen onder controle te houden. De slaap kan worden beïnvloed. Het kan een uitdaging zijn om gefocust te blijven en taken af te ronden. Dit zijn allemaal symptomen die op ADHD kunnen lijken, maar mogelijk niets met elkaar te maken hebben.
Evenzo kan depressie leiden tot concentratieproblemen, vergeetachtigheid, lage motivatie, problemen bij het nemen van beslissingen, moeite om aan de slag te gaan en taken uit te voeren, lethargie en traagheid, desorganisatie en slaapproblemen. opstandige stoornis en gedragsstoornis kunnen ook op ADHD lijken
Angst, depressie en storende gedragsstoornissen (evenals veel van de hier genoemde aandoeningen) komen vaak voor naast ADHD. Elk kan een afzonderlijke aandoening zijn met verschillende etiologie en behandelingsbehoeften, of elk kan een secundaire aandoening zijn die zich ontwikkelt als gevolg van de problemen die verband houden met ADHD.
Dit is de reden waarom beoordelingen van ADHD specifieke informatie over het emotionele functioneren van een persoon moeten verzamelen en integreren, in plaats van zich uitsluitend te concentreren op de meer openlijke storende gedragssymptomen.
Symptomen van een bipolaire stoornis, waaronder een hoog energieniveau, overmatig praten, snelle gedachten die het concentreren moeilijk maken, impulsieve besluitvorming, het nemen van risico's en opdringerig gedrag, kunnen ook worden verward met symptomen van ADHD.
Aandachts- en concentratieproblemen die samenhangen met personen met een obsessief-compulsieve stoornis (OCS) kunnen ADHD-gerelateerd lijken, maar wanneer dieper wordt gegraven, komt er een duidelijker beeld naar voren - aandachtsproblemen kunnen verband houden met "overfocus" en problemen bij het verschuiven van de aandacht kunnen vanwege obsessief denken. Een persoon met OCS kan langzamer beginnen en taken voltooien vanwege het dwangmatige gedrag en de rituelen die moeten worden voltooid voordat ze beginnen.
ADHD kan een risicofactor zijn voor middelenmisbruik. Het roken van sigaretten als een jongere met ADHD wordt vaak beschouwd als een toegangspoort tot marihuana, evenals alcohol- en ander drugsmisbruik. Iemand die drugs en/of alcohol gebruikt, kan ook gedragssymptomen hebben die op ADHD lijken. Die symptomen kunnen zijn: concentratieproblemen, geheugenproblemen, rusteloosheid, prikkelbaarheid, spraakzaamheid, slaapproblemen, humeurigheid en mislukkingen op school of werk.
Kinderen en volwassenen in het autismespectrum kunnen ook symptomen vertonen die op ADHD lijken. Ze kunnen overmatig opgewonden, hyperactief en impulsief worden in stimulerende omgevingen, hebben de neiging om zich alleen op die dingen te concentreren die hen interesseren, hebben moeite om hun focus te verschuiven, hebben moeite om sociale signalen en grenzen en ervaren sociale beperkingen.
Hoge motorische activiteit en problemen met remming zijn veelvoorkomende kenmerken van zowel ticstoornissen als ADHD. Het friemelen, motorische bewegingen en willekeurige geluiden "lijken" op ADHD, maar tics worden gedefinieerd door snelle, herhaalde, identieke bewegingen van het gezicht of schouders, of vocale geluiden of frases.
Leerproblemen en verwerkingsproblemen
Net als iemand met ADHD, kan iemand met een leerstoornis worstelen met aandachtsproblemen en moeite hebben met het verwerken, organiseren, onthouden en leren van informatie. Leerstoornissen in lezen, schrijven en rekenen kunnen allemaal het academisch functioneren belemmeren, zoals kan spraak- en taalstoornissen en auditieve en visuele verwerkingsstoornissen.
ADHD en specifieke leerstoornissen komen vaak samen voor, maar het zijn afzonderlijke aandoeningen.
Een kind dat academisch begaafd is en niet wordt uitgedaagd in de klas, kan zelfs gedrag vertonen dat lijkt op ADHD, omdat hij of zij zich verveelt met het leerplan - onoplettend en/of ongeduldig en storend wordt. slechte onderwijsgeschiktheid, of een klas met een alomtegenwoordig negatief klimaat, een niet-stimulerend, niet-motiverend curriculum, of ineffectief klassenmanagement, dit alles kan leiden tot gedrag dat lijkt op, maar geen verband kan houden met, ADHD.
Medische omstandigheden
Bepaalde medische aandoeningen, waaronder epileptische aanvallen, schildklieraandoeningen, allergieën, bloedarmoede door ijzertekort en chronische oorinfecties, evenals gehoor- en gezichtsstoornissen, kunnen ertoe leiden dat een persoon aandachtsproblemen krijgt, "dagdromerig" lijkt en geïrriteerd raakt, impulsief of hyperactief. Bepaalde medicijnen kunnen zelfs leiden tot ADHD-achtig gedrag
