College brengt een aantal uitdagende situaties met zich mee waarmee jongvolwassenen te maken hebben: weg wonen van ouders, samenleven met onbekende leeftijdsgenoten, gebrek aan persoonlijke ruimte en privacy, institutioneel voedsel, verhoogde onafhankelijkheid, de aanwezigheid van drugs en alcohol, sociale druk om te passen in, verhoogde academische druk, en studentenverenigingen en broederschappen.
De cultuur van de universiteitspartij is geïdentificeerd als problematisch. Binge-drinken, dat diep verweven lijkt te zijn met de campuscultuur en als 'normaal gedrag' wordt beschouwd, is een grote zorg geworden. Het draagt bij tot lagere cijfers, seksueel geweld en stoornissen in alcoholgebruik. Maar er ligt nog een ander gerelateerd gevaar op de loer: 'drunkorexia'.
Voedsel- en alcoholverstoring
Ongeordend eten en drankmisbruik zijn beide veelvoorkomende problemen op universiteitscampussen. Bovendien komen eetstoornissen en alcoholmisbruik vaak samen voor - en als ze dat doen, kunnen de problemen die ze veroorzaken groter zijn dan de som der delen.
Een bijzonder probleem op het snijvlak van ongeordend eten en problematisch alcoholgebruik is een gedragspatroon dat door de lekengemeenschap 'drunkorexia' wordt genoemd. Dit is geen klinische term - er is geen formele psychologische diagnose van dronkenschap. Toch beschrijft deze uitdrukking de opzettelijke neiging om maaltijden over te slaan voordat alcohol wordt gedronken.
Wat is dronkenorexia?
Drunkorexia werd voor het eerst beschreven in een 2008 New York Times artikel van Sarah Kershaw, die schreef dat "Drunkorexics binge drinkers zijn van de universiteitsleeftijd, meestal vrouwen, die de hele dag verhongeren om de calorieën in de alcohol die ze consumeren te compenseren." Sindsdien hebben verschillende studies het fenomeen verder opgehelderd en beschreven.
Het onderzoeksteam van Choquette en collega's heeft onlangs de term "Food and Alcohol Disturbance" (FAD) voorgesteld als een klinische aanduiding voor dronkenorexia.
De kerncomponent van dronkenorexia is het gebruik van compenserend gedrag - waaronder mogelijk het beperken van eten, zuivering of lichaamsbeweging - om de calorieën die door alcohol worden ingenomen te compenseren, de intoxicatie te versterken of beide.
Dit probleem duidt niet noodzakelijkerwijs op een klinische diagnose van een eetstoornis of een stoornis in het gebruik van alcohol, en sluit ook niet uit dat een dergelijke diagnose wordt gesteld. Dus een persoon kan een eetstoornis hebben zoals anorexia nervosa, boulimia nervosa of een eetbuistoornis, en ook deelnemen aan dronkenorexia. Wat dit probleem echter uniek maakt van beide onafhankelijke diagnoses, zijn de "verweven motivaties van het gedrag dat niet noodzakelijk aanwezig is in een comorbide presentatie."
Calorische compensatie voor drinken kan plaatsvinden voor, tijdens of na alcoholgebruik. Sommige mensen kunnen het eten beperken in afwachting van het nuttigen van alcohol. Als alternatief kan een episode van binge-drinken die plaatsvindt zonder voorafgaande beperking schuldgevoelens veroorzaken, die op hun beurt leiden tot compenserend gedrag zoals zuiveren, diuretica, lichaamsbeweging of een dieet om de alcoholcalorieën die werden ingenomen te compenseren.
Onderzoek toont aan dat de aanwezigheid van een eetstoornis of alcoholgebruik de kans vergroot dat een persoon dronkenorexia krijgt, wat de conceptualisering van dronkenorexia ondersteunt als een overlapping van disfunctionele eet- en drinkpatronen.
Wie krijgt Drunkorexia?
Dit problematische gedragspatroon lijkt het meest voor te komen bij universiteitspopulaties, hoewel het ook kan voorkomen bij mensen die niet op de universiteit zitten. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat een derde van de universiteitsstudenten aangeeft opzettelijk minder voedsel te eten voorafgaand aan alcoholgebruik in een poging om de alcoholcalorieën die ze van plan zijn te consumeren te compenseren. Andere studies hebben gemeld dat maar liefst 46 procent tot 58 procent van de studenten zich op zijn minst "soms" met dit gedrag bezighoudt.
Van een grote steekproef van universiteitsstudenten die de afgelopen 30 dagen minstens één keer zwaar hadden gedronken, onderschreef meer dan 80 procent dat ze zich in de afgelopen drie maanden hadden beziggehouden met ten minste één ongeordend eetgedrag. Het gedrag omvatte inductie van braken, consumptie van laxeermiddelen of diuretica, of voedselbeperking voorafgaand aan een drinkepisode.
Drunkorexia is niet alleen een Amerikaans fenomeen - het is vastgesteld bij universiteitsstudenten over de hele wereld, inclusief die in Italië en Australië. Het risico is mogelijk het grootst voor eerstejaarsstudenten vanwege de extra stress en veranderingen in de omgeving, waaronder het verlies van ouderlijk toezicht gedurende dit jaar. Studenten die in broederschaps- en studentenhuizen wonen, lijken meer kans te hebben om deel te nemen aan het gedrag.
Motivaties lijken te verschillen tussen mannen en vrouwen die zich bezighouden met dronkenorexisch gedrag, en het lijkt vaker voor te komen bij vrouwen. Een studie meldde dat universiteitsvrouwen meer dan 1,5 keer zoveel kans hadden als mannen om een beperking van de voedselinname te melden voordat ze dronken. Studies hebben aangetoond dat de meerderheid van de vrouwen die zich bezighouden met caloriebeperking voorafgaand aan het drinken, dit doen om gewichtstoename te voorkomen. Hoewel dit voor sommige mannen ook het geval is, is er een groter deel dat de inname lijkt te beperken om sneller dronken te worden.
Er is gesuggereerd dat dit verschil tussen mannen en vrouwen te wijten is aan de grotere druk om dun te zijn waarmee vrouwen worden geconfronteerd in vergelijking met mannen. Sommige onderzoekers hebben opgemerkt dat de twee veelvoorkomende druk waarmee universiteitsvrouwen worden geconfronteerd - om dronken te worden en dun te blijven - in direct conflict zijn en dronkenorexia kunnen vergemakkelijken. Onderzoek heeft aangetoond dat het verband met motivatie voor gewichtsbeheersing vooral sterk is bij vrouwen die zwaarder drinken.
Van vrouwen die voorafgaand aan alcoholgebruik het eten beperken, is aangetoond dat ze meer ongeordend eten, alcoholproblemen en symptomen van depressie en angst hebben.
Risico's van Drunkorexia
De combinatie van zelfopgelegde honger en drankmisbruik kan ernstige lichamelijke en psychische gevolgen hebben.
Alcoholconsumptie op een lege maag versnelt het binnendringen van alcohol in de bloedbaan, waardoor het alcoholgehalte in het bloed zonder waarschuwing tot levensbedreigende niveaus kan stijgen. De versterkte effecten van alcohol tijdens het drinken tijdens een staat van ondervoeding kunnen gevolgen zoals black-out, alcoholvergif.webptiging, hersenbeschadiging, orgaanschade, braken, agressief gedrag en ongewenste seksuele activiteit versterken.
Na verloop van tijd kan het gedrag bijdragen aan levercirrose. Alcoholgebruik kan ook de opslag en vorming van nieuwe herinneringen remmen en het cognitief functioneren verminderen. Alcoholmisbruik kan ook de vele gevolgen van ondervoeding verergeren, waaronder vitaminetekorten en risico's voor het hart, de lever en de nieren. Bovendien kan alcoholmisbruik zelf bijdragen aan sociale, academische en fysieke problemen, zoals gemiste lessen, juridische problemen, familie- of werkproblemen.
Interventies voor Drunkorexia
Als je minder eet om meer te kunnen drinken, erken dan dat dit gevaarlijk gedrag is en dat het belangrijk is om hulp te zoeken. Omdat dronkenorexia geen klinische diagnose is, is er relatief weinig onderzoek naar en geen specifieke behandelingen.
De behandeling moet gericht zijn op het regelmatig eten en drinken met mate of op het onthouden van drinken. Therapeuten die zijn opgeleid in eetstoornissen of middelengebruik moeten kunnen helpen.
Als u ouder bent of binnenkort wordt van een student, vooral iemand die een dieet heeft gevolgd of een eetstoornis heeft gehad, moet u op dit gedrag letten en uw kind informeren over de grotere gevaren van het overslaan van maaltijden of het beperken van voedsel voordat u drinken. Laat hen weten dat het hun eetproblemen kan verergeren en dat alcoholcalorieën nooit een adequate vervanging zijn voor voedselcalorieën.
Hoewel uw kind op de universiteit technisch gezien een volwassene kan zijn, betekent dit niet dat u niet betrokken moet blijven. Vooral als er een voorgeschiedenis is van een eetstoornis of een voorgeschiedenis van middelenmisbruik in de familie, blijf in contact met hen en check regelmatig in. Besteed aandacht aan tekenen dat ze mogelijk te veel drinken of zich bezighouden met verhoogd eetstoornisgedrag of beide. Praat met ze en uit je bezorgdheid op een niet-oordelende manier. Zoek hulp van een professional als je je zorgen maakt.
Aanbevelingen voor hogescholen
Hogescholen en universiteiten moeten het problematische gedrag van dronkenorexia aanpakken door aankomende eerstejaars voor te lichten over de verhoogde gezondheidsrisico's die gepaard gaan met caloriebeperking voorafgaand aan alcoholgebruik.
Hogescholen moeten ook screening implementeren en extra ondersteuning bieden aan groepen met een hoog risico, zoals die in studentenverenigingen en broederschappen die vaak worden geassocieerd met drinken en diëten.
Programma's zoals het Body Project zijn geïmplementeerd in universiteitspopulaties zoals studentenverenigingen en hebben aangetoond dat ze effectief zijn in het verminderen van het streven van deelnemers naar het dunne ideaal.
