Wat is de mannelijke blik?
De mannelijke blik beschrijft een manier om vrouwen te portretteren en ernaar te kijken die mannen sterker maakt, terwijl ze vrouwen seksualiseert en kleiner maakt. Terwijl we biologisch, vanaf de vroege adolescentie, gedreven zijn om naar elkaar te kijken en elkaar te evalueren als potentiële partners, verdraait de mannelijke blik deze natuurlijke drang, waardoor de vrouwen passieve voorwerpen worden om te bezitten en te gebruiken als rekwisieten.
Dit concept gaat niet alleen over hoe vrouwen (en hun lichamen) worden gebruikt om mannelijke fantasieën te bevredigen, maar ook over hoe deze blik, of het nu op hen of op anderen is gericht, vrouwen laat voelen over zichzelf.
Overzicht
De term "mannelijke blik" werd voor het eerst gepopulariseerd in verband met de afbeelding van vrouwelijke personages in film als inactieve, vaak openlijk geseksualiseerde objecten van mannelijk verlangen. De invloed van de mannelijke blik is echter niet beperkt tot hoe vrouwen en meisjes in de films worden weergegeven. Het strekt zich veeleer uit tot de ervaring om op deze manier gezien te worden, zowel voor de vrouwelijke figuren op het scherm, de kijkers, en bij uitbreiding voor alle meisjes en vrouwen in het algemeen.
Natuurlijk sijpelt de invloed van de mannelijke blik door in het vrouwelijke zelfbeeld en het gevoel van eigenwaarde. Het gaat evenzeer om de impact van het zien van andere vrouwen die gedegradeerd worden naar deze ondersteunende rollen, als om de manier waarop vrouwen geconditioneerd zijn om ze in het echte leven te vervullen. to De druk om te voldoen aan deze patriarchale visie (of om het simpelweg te accepteren of te humoreren) en doorstaan om op deze manier gezien te worden, bepaalt hoe vrouwen denken over hun eigen lichaam, capaciteiten en plaats in de wereld - en die van andere vrouwen.
In wezen ontmoedigt de mannelijke blik de empowerment van vrouwen en het opkomen voor zichzelf, terwijl het zelfobjectivering en eerbied voor mannen en het patriarchaat in het algemeen aanmoedigt.
Leer meer over wat de mannelijke blik is en over de grotere impact ervan op zowel persoonlijk als maatschappelijk niveau.
Geschiedenis
De Britse feministische filmtheoreticus Laura Mulvey beschreef het concept van de 'mannelijke blik' in haar essay 'Visual Pleasure and Narrative Cinema' uit 1973, dat in 1975 werd gepubliceerd in het tijdschrift filmtheorie. SchermIn het artikel legde Mulvey, hoogleraar film- en mediastudies aan de Universiteit van Londen, uit hoe de reguliere media vrouwen objectiveren, door het vrouwelijk lichaam door een heteroseksuele mannelijke lens te laten zien als een passieve niet-acteur die secundair is aan de actieve mannelijke karakters.
Dit concept strekt zich uit van film tot elk medium waarin vrouwen worden geportretteerd en, in het algemeen, tot hun ervaring in het echte leven. Denk bijvoorbeeld aan hoe vrouwen vaak worden weergegeven in advertenties, tijdschriftomslagen en sociale media in vergelijking met mannen, en hoe hun lichaam doorgaans wordt omlijst door de camera. Denk eens aan de nadruk die doorgaans wordt gelegd op hoe vrouwen eruitzien, zich kleden en zich gedragen - zelfs op hun gezichtsuitdrukkingen - in tegenstelling tot mannen.
In wezen ziet de mannelijke blik het vrouwelijk lichaam als iets voor de heteroseksuele man (of de patriarchale samenleving als geheel) om naar te kijken, te veroveren, te bezitten en te gebruiken om hun doelen te bereiken.
Sinds het begin reikte de mannelijke blik verder dan het zilveren (of iPhone) scherm om te omvatten hoe het vrouwelijke geslacht wordt geportretteerd en bekeken in elke context, van uitgescholden worden terwijl je over straat loopt tot worden afgedaan als goudzoekers of voor het hebben van "sissende" past bij." Bij uitbreiding kan je zorgen maken over je uiterlijk, relatieve aantrekkelijkheid, "te slim" lijken of hoe je wordt "gezien" ook vallen onder het mom van leven onder de mannelijke blik.
Bovendien dicteert de mannelijke blik ook specifieke kenmerken (zoals de voyeur, de acteur, de peruser, de actieve doener, de dominator) aan mannen - en kan zelfs bijdragen aan het stereotype dat mannen intelligenter zijn dan vrouwen. Studies over gendervooroordelen en impliciete aannames tonen zelfs aan dat veel mensen (zonder het te beseffen) ervan uitgaan dat mannen slimmer zijn dan vrouwen en dat negatieve afbeeldingen van vrouwen in de media daar deels debet aan zijn.
Het argument is dat de mannelijke blik het verhaal bepaalt, namelijk dat vrouwen geen gelijkwaardige acteurs in de wereld zijn. In plaats daarvan wordt hun agency gereduceerd tot die van een erotisch of ondersteunend object, waarbij hun waarde als vrouwelijke vorm (en persoon) wordt gereduceerd tot hoe het de mannelijke kijker aanspreekt en/of tot hoe bedreigend (of niet) het is voor de stereotypering. mannelijk perspectief. Evenzo beperkt dit gezichtspunt ook de mannelijke persona tot hun specifieke rol als hoofdrolspeler, agressor, seksuele achtervolger en consument van vrouwen.
De impact van de mannelijke blik is tot op zekere hoogte geïnternaliseerd door zowel mannen als vrouwen - en we zijn ons misschien niet altijd eens bewust van de aanwezigheid ervan of hoe deze onze keuzes en visie op onszelf en anderen beïnvloedt.
De mannelijke blik begrijpen
Om de mannelijke blik te begrijpen, moet je hem herkennen. Typische voorbeelden zijn vrouwelijke filmpersonages wier hoofddoel bij het aansturen van de plot aantrekkelijk en sexy lijkt te zijn en/of om de seksuele interesse of agenda van de mannelijke personages te voeden. Ze dragen hakken en strakke jurken (zelfs als het politiedetectives zijn die een verdachte moeten achtervolgen) en hoewel ze in verschillende contexten kunnen worden getoond, berust hun primaire motivatie op het zijn van de helper, eye-candy of romantische interesse.
Denk ook aan advertenties voor bier (of zowat elk ander product) met modellen in bikini. Zangeressen treden meestal op met veel huid, terwijl hun mannelijke tegenhangers in jeans of een pak verschijnen.
De lichamen van deze vrouwen worden gebruikt om (voornamelijk heteroseksuele mannelijke) aandacht te trekken en te verkopen. Vrouwelijke beroemdheden poseren uitdagend op de covers van tijdschriften, mannelijke sterren (meestal volledig gekleed) poseren naast minimaal geklede modellen of gewoon alleen. De boodschap is dat mannen provocerend genoeg zijn zonder veel huid te laten zien.
Uitbeeldingen die buigen voor de mannelijke blik, tonen vrouwen als passieve, flauwe, sterk geseksualiseerde of andere stereotiepe versies van vrouwelijkheid. Ze functioneren ondergeschikt aan de primaire mannelijke karakters en/of richten hun aandacht op het behagen van deze mannen of het concurreren met en het verslaan van andere vrouwen om de gewenste mannelijke genegenheid (of lust) te krijgen.
De effecten van de mannelijke blik
Om een idee te krijgen van de volledige vertakkingen van de mannelijke blik, is het van vitaal belang om te herkennen hoe de representaties van vrouwen in film en verschillende andere vormen van media uit die films, tijdschriftlay-outs en pin-upafbeeldingen filteren om te informeren hoe vrouwen door de samenleving worden bekeken -in het algemeen.
Wanneer vrouwen, mannen, meisjes en jongens routinematig vrouwen en meisjes zien afgebeeld op deze beperkte, geseksualiseerde manier, is het geen verrassing dat deze geobjectiveerde kijk je verwachtingen, cultuur en persoonlijke identiteit bepaalt.
Ondanks het feit dat vrouwen meer dan 50% van de bevolking uitmaken, degradeert de mannelijke blik vrouwen en meisjes naar de positie van de ander - en eigenlijk naar die van iets om naar te lonken, te hebben, te consumeren of weg te gooien.
Bedenk hoe de andere personages in de film, advertentie of post op sociale media reageren op deze passieve, vaak bijna naakte vrouwen en hoe ze deze passieve, vaak bijna naakte vrouwen zien, evenals de ervaring van de mensen die het als kijkers opnemen. Voortdurend zien dat meisjes en vrouwen als prijzen voor mannen dienen en handelen zonder veel eigen macht, behalve om te strijden voor mannelijke aandacht, beïnvloedt mannelijke en vrouwelijke percepties van vrouwelijke waarde, doel, seksualiteit en macht.
Is het schadelijk?
Zeker, er zijn veel standpunten over de impact en relevantie van de mannelijke blik en hoe deze al dan niet veranderd is in de bijna 50 jaar sinds Mulvey het concept voor het eerst in het publieke bewustzijn bracht. Velen zijn het er echter over eens dat de onderbouwing van de mannelijke blik diep seksistisch, patriarchaal en vrouwonvriendelijk is en dat de invloed ervan alomtegenwoordig is.
Bovendien is de mannelijke blik voor mensen in traditioneel gemarginaliseerde groepen een extra last. Zwarte vrouwen zijn bijvoorbeeld in het verleden afgeschilderd als hyperseksueel door de mannelijke blik, wat een ander facet van stereotype toevoegt aan het alomtegenwoordige racisme waarmee ze worden geconfronteerd.
Op dezelfde manier fetiseert de mannelijke blik Aziatische (en lesbische vrouwen, zolang de man kan kijken of deelnemen), door ze af te schilderen als exotische, erotische exemplaren voor mannelijk genot. De blonde bom (ook bekend als de ditzy blonde of airhead) is een andere veel voorkomende stijlfiguur.
Vanuit een feministisch perspectief beperkt en definieert de mannelijke blik vrouwen op een manier die schadelijk en vernederend is.
Op grotere schaal werkt het om de patriarchale structuur te behouden, die de blanke, mannelijke ervaring verheft ten koste van vrouwen, gekleurde mensen en andere historisch achtergestelde groepen. Door te zien hoe vrouwen en meisjes voortdurend op deze manier worden geportretteerd door de mannelijke blik, bestendigt deze visie.
In het bijzonder treffende voorbeelden zijn afbeeldingen van kleine meisjes in dansteams of optochten gekleed in onthullende outfits, gezichten in volledige make-up, dansen op een geseksualiseerde manier. Instagram staat vol met berichten van tween- en tienermeisjes in zeer korte rokjes, middenriftops of bikini's die poseren met gebogen rug, pruilende lippen en lege of komische uitdrukkingen, vaak met een groep van hen allemaal tegen elkaar gedrukt.
Hoewel sommige aspecten van deze afbeeldingen door sommigen als krachtig, seksueel of mooi kunnen worden beschouwd, komen ze ook voort uit eeuwenlange visuele objectivering van vrouwen voor het plezier van mannen.
Is er een positieve kant?
Uiteindelijk is de vraag niet of meisjes en vrouwen zichzelf moeten kunnen dragen, poseren of vertegenwoordigen op welke manier ze maar willen - het antwoord daarop is een volmondig, ja. Het zou geen schande moeten zijn om provocerend te kleden en je seksualiteit te bezitten. Bovendien kan worden beweerd dat er een element kan zijn van het terugwinnen van hun eigen lichaam wanneer meisjes en vrouwen er doelbewust voor kiezen om deze gedaante aan te nemen. Vooral wanneer ze dit opzettelijk doen terwijl ze zich volledig bewust zijn van de geschiedenis.
Als het belichamen van deze look ze echt een goed gevoel over zichzelf geeft - en ze doen het zonder hun authentieke zelf te veranderen of zich te schikken naar de druk van de mannelijke blik, dan kan dat een gezonde manier zijn om zichzelf uit te drukken en te vieren.
Wat critici van de mannelijke blik zich echter kunnen afvragen, is waarom ze op deze manier willen poseren en kleden? Misschien is het gewoon voor de lol, of om te experimenteren met hun ontluikende seksualiteit of identiteit of om een rol te proberen.
Maar wat is de onderliggende motivatie? Voor wie kleden ze zich? Wie consumeert deze beelden en wat zien ze als ze ernaar kijken? Versterkt of daagt het het idee van de vrouwelijke vorm als een object om te hebben of als een opstapje uit? Wat stellen de meisjes en vrouwen op de foto's en video's (en in het echte leven) zich voor en wie denken ze dat ze naar hen kijken?
Geestelijke gezondheidseffecten
Dit zijn grote vragen die vaak niet veel aandacht krijgen. Dat betekent echter niet dat deze problemen niet spelen, of het nu bewust of onbewust is. Maar de geaccumuleerde impact van het leven onder de mannelijke blik verandert alleen maar hoe een meisje poseert voor de camera, het soort personages dat ze in hun favoriete tv-programma's zien, of hoe het voor hen voelt om gezien te worden in de wereld.
In feite heeft de objectivering van vrouwen en meisjes ingrijpende gevolgen voor de geestelijke gezondheid - en sociale media zijn een bijzonder krachtige methode geworden om het bereik van de mannelijke blik te verspreiden.
Studies tonen aan dat toenemende gevallen van depressie, angst, eenzaamheid, een laag zelfbeeld, eetstoornissen, zelfbeschadiging en zelfmoordgedachten verband houden met vrouwelijke objectivering.
Als u of een geliefde zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Interessant is dat een onderzoek uit 2014 getiteld "Vaders, dochters en zelfobjectivering: doet bonding-stijl ertoe" een sterk verband vond tussen negatieve eetpatronen en lichaamsschaamte bij meisjes die opgroeiden met zeer attente en overdreven beschermende vaders. wijzen op de extra aandacht die deze vaders gaven aan het veranderende lichaam en de seksualiteit van hun dochter als verklaring voor de extra worsteling van de meisjes met gezond eten en lichaamsbeeld.
De blik veranderen
Bewustwording van de invloed van de mannelijke blik is de sleutel om jezelf te bevrijden van zijn kracht. Alleen al de alomtegenwoordigheid en invloed ervan in overweging nemen, kan een aanzienlijk deel van de impact ervan compenseren, waardoor je jezelf kunt zien en in de wereld kunt functioneren zoals je bent, zonder jezelf te degraderen naar de ondersteunende rol.
Focussen op en zoeken naar afbeeldingen van vrouwen en meisjes die indruisen tegen de stereotypen van de mannelijke blik kan ook helpen om de greep op onze collectieve psyche te vernietigen. Uiteindelijk kun je door het gewicht van je zorgen te maken over gezien worden, wie er kijkt of passen in de voorgeschreven "vrouwelijke" rol, je in plaats daarvan de persoon zijn die je wilt zijn.
Een woord van Verywell
Als je eenmaal weet wat de mannelijke blik is en hoe je deze kunt herkennen, kan de invloed ervan op zowel je innerlijke zelf als je lichaam verdwijnen. En als je verschillende soorten media gebruikt (of produceert), kun je dat doen met je ogen wijd open voor de manieren waarop de mannelijke blik een rol kan spelen in het verhalende en visuele landschap. Sterker nog, je kunt de visie van jezelf creëren die tot je spreekt, ongeacht wie er wel of niet kijkt.
Uiteindelijk is de mannelijke blik een sociaal construct dat we kunnen ontwapenen door het te herkennen en ervoor te kiezen om het te tolereren of te negeren - of het opzettelijk op zich te nemen en het opnieuw te kalibreren als het jouwe, waarbij we zijn macht gebruiken om je seksualiteit, keuzevrijheid en waard op uw eigen voorwaarden.
Waarom het belangrijk is om een hoog zelfbeeld te hebben