Wat is dementie Praecox?

Wat is dementie Praecox?

Oorspronkelijk werd dementie praecox beschouwd als een aandoening die het vroege begin van dementie markeerde. Deze aandoening wordt niet langer in de volksmond beschreven onder deze naam. In feite heeft het een reeks labels doorlopen, van verschillende variaties van het Franse woord 'demence' of verlies van verstand in de jaren 1800, tot dementie praecox, en de huidige beschrijving ervan, de psychische stoornis schizofrenie.

De term ‘dementia praecox’ is bedacht door de populaire Duitse psychiater Emil Kraepelin. De term werd gepopulariseerd in een publicatie uit 1893 van een boek dat door hem was geschreven. Hij staat vooral bekend om het formuleren van vroege ideeën over de oorzaken en risicofactoren die kunnen bijdragen aan het ontstaan ​​van schizofrenie.

Symptomen van dementie Praecox

Schizofrenie is een ernstige psychische stoornis die een verwrongen interpretatie van de werkelijkheid veroorzaakt. Het is een complexe aandoening die redenering, spraak of gedrag kan beïnvloeden en naar schatting van 0,25% tot 0,64% van de mensen in de Verenigde Staten treft. Personen met schizofrenie kunnen de volgende symptomen vertonen.

Negatieve symptomen

Dit wordt meestal gekenmerkt door een verlies van interesse in dagelijkse activiteiten, evenals activiteiten die typisch plezier bij het individu opleverden. Dit symptoom kan soms blijken uit fysieke kenmerken, waarbij een vlakke gezichtsuitdrukking merkbaar is. De tone of voice kan ook een vlakke, ongeïnteresseerde toon aannemen.

Bovendien kan een gebrek aan motivatie voor activiteiten, school, werk of persoonlijke verzorging zich voordoen.

Cognitieve symptomen

Dementia praecox of schizofrenie kan de mentale vermogens aantasten, wat kan leiden tot concentratieproblemen, het herinneren van gebeurtenissen of opletten. Het kan ook leiden tot problemen met het verwerken van informatie, het leren van nieuwe dingen of het gewoon volgen van de stroom van een gesprek.

Positieve symptomen

In het bijzonder is bekend dat schizofrenie hallucinaties veroorzaakt, waarbij het zien, horen of ruiken van dingen die niet echt zijn, gemeengoed wordt. Het kan ook betrekking hebben op waanideeën of vaste valse overtuigingen, zoals het hebben van bovennatuurlijke krachten, of andere denkpatronen die niet overeenkomen met de realiteit. Schizofrenie kan ook leiden tot verhoogde vermoedens, zoals angst om gevolgd te worden.

Oorzaken van dementie Praecox

Schizofrenie komt vaak voor bij zowel mannen als vrouwen. Deze aandoening verschijnt meestal eerder bij mannen, rond de adolescentie. Bij vrouwtjes is het meestal merkbaar in het begin van de jaren twintig tot het begin van de jaren dertig. Er is niet één oorzaak om de ontwikkeling van schizofrenie te verklaren. Deze aandoening is meestal het gevolg van een combinatie van factoren, waaronder de volgende.

Zwangerschapscomplicaties

Moeilijkheden die zich voordoen wanneer de foetus zich ontwikkelt, zoals bloedingen tijdens de zwangerschap, zwangerschapsdiabetes, een spoedkeizersnede, zuurstofgebrek en een laag geboortegewicht, zijn in verband gebracht met het ontstaan ​​van schizofrenie later in het leven.

Deze aandoening houdt ook verband met verstoringen van een foetus tijdens een belangrijk stadium van hersenontwikkeling - het tweede trimester. Evenzo, wanneer de moeder in dit trimester door extreem stressvolle situaties gaat of infecties ervaart, kan dit het risico verhogen dat het kind in latere jaren schizofrenie ontwikkelt.

genen

Genetica kan een rol spelen bij de ontwikkeling van schizofrenie, vooral omdat het vaker voorkomt in gezinnen met een familielid die met de aandoening leeft. Het is echter niet waarschijnlijk dat er een gen is dat verantwoordelijk is voor deze aandoening. Het is zeer aannemelijk dat verschillende genen het risico op het ontstaan ​​van deze aandoening vergroten.

Milieu- en sociale factoren

De omgeving waarin een persoon wordt opgevoed, kan van invloed zijn op zijn kansen om schizofrenie te ontwikkelen. Moeilijke omstandigheden zoals leven in armoede, extreem stressvolle situaties meemaken, ondervoeding vanaf de geboorte, enz., kunnen tot deze aandoening leiden. In dezelfde geest kan een jeugdtrauma, het behoren tot een etnische minderheidsgroep, het wonen in een stedelijk gebied of het leven in sociaal isolement ook het risico op het ontwikkelen van schizofrenie vergroten.

Hersenstructuur

Schizofrenie wordt geassocieerd met de disfunctie van neurotransmitters. In het bijzonder is overmatige overdracht van dopamine in verband gebracht met een verhoogde kans op het ontwikkelen van schizofrenie. Verschillen in hersenstructuur en -functie kunnen deze aandoening ook veroorzaken, evenals bepaalde veranderingen in de hersenen die tijdens de puberteit zijn aangebracht. Deze relatie tussen adolescenten is groter bij mensen die het meeste risico lopen om schizofrenie te ontwikkelen, zoals mensen met moeilijke sociale en ecologische uitdagingen, of mensen met een erfelijke aanleg voor de aandoening.

Diagnose

Om schizofrenie te diagnosticeren, zal een arts een volledige medische geschiedenis en lichamelijk onderzoek uitvoeren om de kans op andere ziekten uit te sluiten. Dit kan ook betrekking hebben op beeldvormend onderzoek zoals MRI's of CT-scans en bloedonderzoek.

Als er geen fysieke aandoeningen worden ontdekt, zal een professional in de geestelijke gezondheidszorg worden aanbevolen om de patiënt te onderzoeken. Een arts kan een gespecificeerde reeks richtlijnen gebruiken om de diagnose te stellen.

Volgens de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) moet een persoon een of twee van deze symptomen ervaren gedurende een aanzienlijk deel van een periode van een maand:

• Waanideeën
• Hallucinaties
• ongeorganiseerde spraak
• Ongeorganiseerd of katatonisch gedrag
• Negatieve symptomen

De handleiding specificeert ook dat iedereen die verdacht wordt van deze aandoening, ook een verminderd vermogen moet vertonen om te functioneren op het werk, in hun relaties of gewoon in het zorgen voor zichzelf.

Behandeling

Vanwege de aard van schizofrenie is het misschien niet altijd mogelijk om terug te keren naar normaal functioneren zodra de aandoening is ontstaan. Behandelmethoden zijn echter gericht op het beheersen van symptomen, het voorkomen van een terugval en het vergroten van de kansen van de patiënt om opnieuw te integreren in de samenleving. Dit kan worden bereikt met medicatie, de primaire methode om deze aandoening te beheersen, evenals met psychotherapie.

medicatie

Om deze aandoening onder controle te krijgen, zijn antipsychotica meestal een eerstelijnsbehandeling. Bij een vermoeden van schizofrenie is het belangrijk dat er vroegtijdig wordt ingegrepen.

Clozapine is een antipsychoticum dat kan worden gebruikt wanneer andere antipsychotica niet voldoende effectief zijn. Het vereist geen controle van het aantal witte bloedcellen. Andere soorten medicijnen, zoals antidepressiva en stemmingsstabilisatoren, kunnen waar nodig ook worden gebruikt in combinatie met antipsychotica.

Voordat medicatie wordt gebruikt, is het belangrijk om eerst met een zorgverlener te praten om zorg te krijgen die is afgestemd op uw behoeften.

Psychotherapie

Naast medicatie kan psychotherapie zoals cognitieve therapie helpen bij het beheersen van deze aandoening. Individuele therapie, zoals counseling, persoonlijke therapie, therapie voor sociale vaardigheden, evenals groepstherapieën kunnen ook helpen bij aspecten van de aandoening.

Omgaan met

Omgaan met de dagelijkse uitdagingen van het leven met schizofrenie kan moeilijk zijn. Om te helpen bij het omgaan met deze unieke aandoening, kan deelname aan een combinatie van behandelingen zoals cognitieve gedragstherapie, revalidatieprogramma's en zelfzorg uw vermogen helpen om dagelijkse taken uit te voeren en een normaal leven met leeftijdsgenoten voort te zetten.

Voor families en belangrijke anderen die worden geconfronteerd met de delicate taak om voor een geliefde met deze aandoening te zorgen, kan deelname aan educatieve programma's die leren over het helpen van een persoon met de ziekte, evenals het begrijpen van hun hachelijke situatie, helpen om de zorglast te verlichten.

Het helpt ook om lid te worden van steungroepen of om in therapie te gaan om de mentale uitdagingen van de zorg voor een kind, partner, vriend of familielid met schizofrenie het hoofd te bieden.

Een woord van Verywell

Dementia praecox is een term die eerder werd gebruikt om de aandoening te beschrijven die nu bekend staat als schizofrenie.

Een ernstige psychische stoornis, deze aandoening kan leiden tot een verwrongen interpretatie van de werkelijkheid en kan een aanzienlijke impact hebben op de persoon die ermee leeft, evenals op degenen die het dichtst bij hen staan.

Schizofrenie is beheersbaar, vooral als het vroeg wordt opgemerkt. Het gebruik van maatregelen zoals de juiste medicatie en het gebruik van gespecialiseerde vormen van therapie, kan helpen bij het verbeteren van de kansen op een normaal leven voor degenen die met de aandoening leven.