Veranderingen in de DSM-5 over bipolaire stoornis

Inhoudsopgave:

Anonim

De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM) wordt uitgegeven door de American Psychiatric Association en bevat de formele vereisten voor het classificeren en diagnosticeren van psychische aandoeningen. Vaak vindt u verwijzingen naar zowel de vierde als de vijfde editie van de DSM. De DSM-IV werd in 1994 gepubliceerd en de DSM-5 verving deze in 2013.

Een belangrijk punt van de DSM is dat het diagnostische codes bevat voor psychische aandoeningen, vergelijkbaar met die voor lichamelijke ziekten. Als een arts bijvoorbeeld bloedonderzoek bestelt en u een papier geeft om mee te nemen naar het laboratorium, kan het laboratorium erop aandringen dat er een diagnostische code op de bestelling staat omdat ze deze aan uw verzekeringsmaatschappij moeten verstrekken.

Hetzelfde geldt voor psychische aandoeningen: een psychiater kan niet zomaar tegen uw verzekering zeggen: "Deze patiënt heeft een bipolaire stoornis." Er moet een specifieke code worden opgegeven voor de type van een bipolaire stoornis.

Geschiedenis van de DSM

De eerste editie van de DSM werd in 1952 gepubliceerd en bevatte 102 brede categorieën van aandoeningen. Elk van deze bevatte een korte lijst met symptomen, samen met enige informatie over vermoedelijke oorzaken.

De versie uit 1968 bevatte 100 stoornissen en in 1979 verschoof de derde editie van de psychoanalytische nadruk, bevatte meer dan 200 diagnostische categorieën en introduceerde het meerassige systeem (As I tot As V).

  • As I - Klinische stoornissen (inclusief bipolaire stoornis)
  • As II - Persoonlijkheidsstoornissen en mentale retardatie
  • As III - Algemene medische aandoeningen
  • As IV - Psychosociale en omgevingsproblemen (stressoren)
  • As V - Globale beoordeling van het functioneren

De term "mentale retardatie" wordt over het algemeen niet meer gebruikt, omdat het als ongevoelig wordt beschouwd. De meer gebruikelijke term is nu 'verstandelijke handicap'.

DSM-IV werd voor het eerst gepubliceerd in 1994 en een herziene editie in 2000, de DSM-IV-TR genaamd (hoewel de "TR" of tekstrevisie vaak niet was opgenomen in artikelen die naar de handleiding verwijzen). Terwijl hij vasthield aan het Axis-systeem, brak deze editie diagnoses en symptomen op in secties of 'beslissingsbomen', inclusief welke symptomen moet worden opgenomen voor een diagnose en welke moet niet present zijn.

Wijzigingen in DSM-5

De DSM-5, gepubliceerd in 2013, brengt veel veranderingen aan, sommige controversieel, andere niet. De meest voor de hand liggende hiervan is dat het de DSM-5 wordt genoemd in plaats van DSM-V. Overschakelen van Romeinse naar Arabische cijfers betekent dat, in plaats van het omslachtige systeem te gebruiken waarin de 2000-editie "DSM-IV-TR" heette, elke revisie nu "DSM-5.1", enz. kan worden genoemd, wat de zaken veel duidelijker maakt.

Een andere belangrijke verandering is dat het Axis-systeem is vervallen. In plaats daarvan zijn er 20 hoofdstukken met categorieën van verwante stoornissen. "Bipolaire en gerelateerde stoornissen" is zo'n categorie. Andere voorbeelden zijn:

  • Angst stoornissen
  • Obsessief-compulsieve en gerelateerde stoornissen
  • Depressieve stoornissen
  • Voedings- en eetstoornissen
  • Persoonlijkheidsstoornissen

Een van de controverses is dat de DSM-5 het Asperger-syndroom (AS) herclassificeerde onder autismespectrumstoornis. Uit onderzoek blijkt dat voor mensen die deze diagnose aanvankelijk hadden gekregen, het verwijderen ervan een 'bedreiging is voor hun identiteit, sociale status en toegang tot ondersteuning'.

Bipolaire stoornis in de DSM-5

Hoewel bipolaire stoornis bij kinderen goed is gedefinieerd en al vele jaren wordt gebruikt, is bipolaire stoornis bij kinderen geen nieuwe diagnose in de DSM-5. In plaats daarvan is er een categorie depressieve stoornissen toegevoegd, de disruptive mood dysregulation disorder (DMDD). De reden hiervoor was een zorg dat de diagnose van pediatrische bipolaire stoornis inconsistent en overdreven werd toegepast op verschillende soorten prikkelbaarheid bij kinderen.

Voor bipolaire stoornis onder de DSM-5 zijn er nu zeven mogelijke diagnoses:

  • Bipolaire I-stoornis
  • Bipolaire II-stoornis
  • Cyclothymische stoornis
  • Door stof/medicatie geïnduceerde bipolaire en gerelateerde stoornis
  • Bipolaire en gerelateerde stoornis als gevolg van een andere medische aandoening
  • Andere gespecificeerde bipolaire en gerelateerde stoornis
  • Niet-gespecificeerde bipolaire en gerelateerde stoornis

Aanvullende wijzigingen zijn onder meer:

  • Eliminatie van "Gemengde aflevering." In plaats daarvan kan een manische, hypomanische of depressieve episode worden gespecificeerd als 'Met gemengde kenmerken', een specificatie met een eigen definitie in de handleiding.
  • De bipolaire II-diagnose in de DSM-IV sloot een geschiedenis van gemengde episodes uit. Deze uitsluiting is verwijderd, een belangrijke wijziging.
  • Een subtiele verandering is dat het woord "abnormaal" niet is opgenomen in het DSM-IV-criterium A voor een hypomane episode, terwijl het wel in criterium A was voor een manische episode. In de DSM-5 is deze taal aanwezig voor beide afleveringen. Dit brengt de volledige criteria voor de twee verschillende typen afleveringen dichter bij elkaar.

Elk type bipolaire stoornis heeft zogenaamde voorschrijvers (zoals "Met gemengde kenmerken", hierboven of andere voorschrijvers zoals "Met angstige nood" of "Met snelle fietsen") die de ziekte verder verduidelijken.