Racisme wordt steeds meer erkend als een factor die zowel een rol speelt bij de geestelijke gezondheid als bij verschillen in de geestelijke gezondheidszorg. Dit kan met name het geval zijn bij veel van de meest gemarginaliseerde groepen, waaronder inheemse gemeenschappen.
Inheemse gemeenschappen zijn te vinden in landen over de hele wereld en vormen naar schatting 5% van de totale wereldbevolking. Hoewel deze gemeenschappen uniek zijn en op verschillende manieren van elkaar verschillen, hebben ze een gedeelde geschiedenis van trauma, gedwongen migratie, discriminatie en segregatie die blijvende gevolgen hebben gehad voor generaties inheemse volkeren.
Racisme is een belangrijke factor die bijdraagt aan het ontstaan van psychische aandoeningen, maar het speelt ook een belangrijke rol bij het vergroten van de ongelijkheden die bijdragen aan een verslechtering van de geestelijke gezondheid.
Onderzoek suggereert dat racisme de gezondheid en het welzijn beïnvloedt door ongezonde psychologische reacties te vergroten, wat bijdraagt aan slecht gezondheidsgedrag, fysiologische ontregeling, slaapstoornissen en een hoger percentage middelengebruik.
In november 2020 erkende de American Medical Association racisme formeel als een bedreiging voor de volksgezondheid
Inheemse gemeenschappen worden geconfronteerd met veelvoorkomend racisme
Racisme gericht tegen inheemse volkeren is een algemeen probleem over de hele wereld. In de Verenigde Staten suggereert onderzoek dat zowel discriminatie als intimidatie veel voorkomt onder indianen
Deze ervaringen doen zich voor in meerdere domeinen en locaties, waaronder in de gezondheidszorg, het onderwijs en het strafrechtelijk systeem. Racisme kan verschillende vormen aannemen, waaronder racistische opmerkingen, intimidatie, uitsluiting en micro-agressie.
De mentale gezondheidseffecten van trauma's uit het verleden zijn ook iets waar deze gemeenschappen mee worstelen. Racistisch beleid in de Verenigde Staten onderwierp indianen en Alaskan Natives aan aanzienlijke psychologische trauma's. Dergelijk beleid was erop gericht mensen hun culturele identiteit en erfgoed te ontnemen.
Kinderen werden bijvoorbeeld vaak uit hun gezin verwijderd als onderdeel van programma's voor gedwongen assimilatie, waarbij ze maanden of zelfs jaren achtereen van hun ouders, broers en zussen en uitgebreide families werden gescheiden.
Ze waren niet in staat hun eigen taal te spreken en mochten niet deelnemen aan hun spirituele en culturele tradities. Dergelijke praktijken veroorzaakten enorme collectieve en intergenerationele trauma's, waardoor gezinnen, hun kinderen en hele gemeenschappen werden beschadigd.
Het is belangrijk te erkennen dat racisme niet tot het verleden beperkt is. Het Amerikaanse ministerie van Justitie heeft gemeld dat Native Americans en Alaskan Natives het slachtoffer zijn van meer gewelddadige misdaad dan enige andere raciale groep in de VS.
De cumulatieve effecten van deze ervaringen kunnen een enorme tol eisen van het fysieke, emotionele en psychologische welzijn. In de VS hebben inheemse Amerikanen te maken met problemen zoals een slechtere gezondheid, gebrek aan hoogwaardige gezondheidszorg, hogere sterftecijfers en hogere percentages zelfmoord, drugs- en alcoholgebruik en seksueel geweld.
Dergelijke problemen zijn echter niet beperkt tot de VS. Inheemse mensen wonen in provincies over de hele wereld en ervaren vaak verschillende vormen en gradaties van racisme. Uit een onderzoek onder Aboriginals in Victoria, Australië, bleek dat 92% van de ondervraagden in het voorgaande jaar te maken had gehad met racisme. Degenen die het meeste racisme ervoeren, rapporteerden ook de hoogste niveaus van psychisch leed
Dergelijke rapporten suggereren dat het vinden van manieren om racisme te verminderen een belangrijke rol kan spelen bij het verbeteren van de mentale gezondheid van mensen die deel uitmaken van inheemse gemeenschappen.
Geestelijke gezondheidseffecten van racisme
Volgens de meest recente volkstellingsgegevens identificeert 1,3% van de Amerikaanse bevolking zich als Native American of Alaskan Native. Van deze personen meldt de Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) dat 19% een psychische aandoening heeft gehad tijdens de afgelopen jaar.
Er zijn aanwijzingen dat mensen die racisme ervaren een groter risico lopen om verschillende psychische aandoeningen te ontwikkelen, waaronder depressie, angst en posttraumatische stressstoornis (PTSS).
Er zijn aanwijzingen dat blootstelling aan racisme bijzonder schadelijke effecten kan hebben wanneer het zich voordoet tijdens belangrijke ontwikkelingsfasen in de kindertijd.
Een studie toonde aan dat Aboriginal en Torres Straight Islander-kinderen die tijdens de vroege kinderjaren directe rassendiscriminatie ondervonden, een verhoogd risico hadden op negatieve mentale en fysieke gezondheidsresultaten tijdens de middelbare kindertijd in vergelijking met kinderen die dergelijk racisme niet hadden meegemaakt.
Stoornissen in het gebruik van middelen en alcohol
In de Verenigde Staten is de kans significant groter dat Native Americans en Alaskan Natives in het afgelopen jaar de symptomen van een alcohol- of drugsverslaving hebben ervaren dan andere rassen.
Hoewel een aantal variabelen kunnen bijdragen aan het hogere gebruik van middelen en alcohol onder Amerikaanse Indianen, heeft onderzoek gesuggereerd dat factoren zoals racisme, discriminatie en historisch trauma een belangrijke rol spelen.
Deelnemers aan een kleine studie van stamleden in de staat Montana noemden racisme als een factor die bijdraagt aan het ontstaan van middelengebruik en als een belangrijke belemmering voor herstel. Andere risicofactoren waarvan bekend is dat ze een rol spelen bij het hoge percentage middelengebruik, zijn blootstelling aan trauma, armoede en posttraumatische stressstoornis.
Sommige deelnemers aan de studie noemden de met elkaar verweven effecten van raciale trauma's en armoede als sleutelfactoren voor het gebruik van middelen en alcohol. "Mensen kunnen het niet begrijpen… er is een intergenerationeel trauma, en dan deze behoefte om erbij te horen, met zo'n hoog armoedecijfer, een hoge werkloosheid - ze zeggen dat het 80% van de reservering is", legde een deelnemer uit.
Zelfmoord
Statistieken tonen aan dat inheemse gemeenschappen over de hele wereld vaak vaker worden getroffen door zelfmoord dan de niet-inheemse bevolking. In de Verenigde Staten meldt de Indian Health Service dat het zelfmoordcijfer voor indianen en Alaskan Natives 1,6 keer hoger is dan voor alle andere rassen in de VS.
Uit een rapport van Statistics Canada uit 2011 bleek dat het zelfmoordcijfer onder inheemse mensen in Canada drie keer hoger was dan onder niet-inheemse Canadezen. Vooral jongeren tussen 15 en 24 jaar en vrouwen bleken bijzonder kwetsbaar te zijn.
Wat zijn enkele verklaringen voor het verhoogde zelfmoordrisico waarmee inheemse volkeren worden geconfronteerd? Huidig racisme, evenals de effecten van cumulatief verdriet en historisch trauma kunnen allemaal een rol spelen bij het bijdragen aan hoge zelfmoordcijfers onder inheemse gemeenschappen.
Historisch trauma verwijst naar de cumulatieve psychologische effecten die mensen over generaties heen treffen als gevolg van een significant collectief trauma.
Onderzoek wijst uit dat tot een derde van de inheemse volwassenen aangeeft dagelijkse gedachten te hebben die verband houden met deze vorm van trauma, wat leidt tot ernstige negatieve emotionele effecten. Historisch trauma is in verband gebracht met symptomen zoals schuldgevoelens van de overlevende, depressie, een laag zelfbeeld , verhoogde angst en zelfdestructief gedrag
Geweld
Statistieken suggereren ook dat inheemse gemeenschappen te maken hebben met meer huiselijk geweld. Native American en Alaskan Native vrouwen ervaren een van de hoogste rassen van intiem partnergeweld en aanranding
De Association on American Indian Affairs meldt dat vrouwen, meisjes en Two Spirit-mensen het meest worden getroffen door geweld, waarbij bijna 85% van de Amerikaanse Indianen en Alaska Native-vrouwen melden dat ze tijdens hun leven geweld hebben meegemaakt.
Vermiste en vermoorde inheemse vrouwen
Dit is vooral duidelijk in de epidemie van vermiste en vermoorde inheemse vrouwen (MMIW) die individuen in de VS en Canada heeft getroffen. De overeenkomstige beweging die door deze daden is geïnspireerd, heeft tot doel het bewustzijn te vergroten van het onevenredig hoge percentage geweld, moord, aanranding en sekshandel dat wordt ervaren door First Nations, Métis, Inuit en Indiaanse vrouwen.
Behandelingsproblemen
Naast de mentale gezondheidseffecten van racisme, kan discriminatie op grond van ras ook een rol spelen bij de behandeling. Systemisch racisme en relaties tussen inheemse en niet-inheemse culturen kunnen een verscheidenheid aan factoren beïnvloeden die verband houden met de behandeling van geestelijke gezondheidszorg.
De American Psychiatric Association meldt dat het gebruik van geestelijke gezondheidsdiensten door indianen en inwoners van Alaska laag is. Dit is waarschijnlijk te wijten aan de combinatie van verschillende factoren, waaronder een gebrek aan diensten voor geestelijke gezondheidszorg, een laag aantal cultureel opgeleide zorgverleners en de stigmatisering van geestelijke gezondheidsproblemen in inheemse gemeenschappen.
Houdingen ten opzichte van behandeling
Vanwege de hoge prevalentie van racisme gericht tegen veel inheemse gemeenschappen, is het mogelijk dat mensen minder snel een behandeling zoeken als ze met psychische problemen worden geconfronteerd. Onderzoekers hebben bijvoorbeeld ontdekt dat 1 op de 6 inheemse Amerikanen aangeeft medische hulp te zoeken vanwege verwachte discriminerende of oneerlijke behandeling.
Inheemse opvattingen over geestesziekten kunnen ook een rol spelen bij het soort hulp dat mensen besluiten te zoeken. In veel gevallen zullen mensen eerder hulp zoeken bij een traditionele of spirituele genezer die deel uitmaakt van hun gemeenschap dan bij een medische bron.
Omdat inheemse wereldbeelden verschillen van die van veel niet-inheemse culturen, kunnen uitingen van emotionele nood ook verschillen van de diagnostische criteria die zijn uiteengezet in de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), de bron die door artsen wordt gebruikt om geestelijke gezondheid te diagnosticeren. voorwaarden.
Toegang tot diensten
Racisme kan ook een rol spelen bij het beïnvloeden van de beschikbaarheid en toegankelijkheid van geestelijke gezondheidsdiensten in inheemse gemeenschappen. Sommige onderzoeken suggereren dat mensen eerder de voorkeur geven aan etnisch gematchte aanbieders, met name onder groepen die historisch gemarginaliseerd zijn door niet-inheemse mensen.
In de VS is er een schaarste aan aanbieders van geestelijke gezondheidszorg met een Native American of Alaska Native achtergrond.
Inheemse gemeenschappen hebben ook vaak geen toegang tot gezondheidsdiensten. De toegankelijkheid van de gezondheidszorg wordt vaak beïnvloed door beleid dat de behoeften van inheemse gemeenschappen verwaarloost. De toegang tot geestelijke gezondheidsdiensten wordt ook vaak ernstig beperkt door een aantal factoren, waaronder een gebrek aan verzekeringsdekking en een gebrek aan toegankelijke klinieken voor inheemse gemeenschappen. Hoewel tribale reservaten geestelijke gezondheidsdiensten kunnen bieden, wonen veel inheemse mensen buiten deze gebieden.
Gebrek aan cultureel opgeleide aanbieders
Cultureel competente geestelijke gezondheidszorg is belangrijk om de behoeften van mensen die deel uitmaken van inheemse gemeenschappen te begrijpen en aan te pakken. De Indiase gezondheidsdienst meldt dat meer dan 50% van de programma's voor geestelijke gezondheidszorg en meer dan 80% van de programma's voor middelen- en alcoholmisbruik in stamverband worden uitgevoerd.
Dit helpt ervoor te zorgen dat mensen beter in staat zijn toegang te krijgen tot holistische, geïntegreerde, op de gemeenschap gebaseerde diensten die culturele en traditionele praktijken omvatten, terwijl kwesties zoals racisme, historisch trauma en culturele genezing worden aangepakt.
Dit betekent echter dat mensen die in gebieden buiten tribale gemeenschappen wonen, veel moeilijker toegang kunnen krijgen tot dergelijke diensten en cultureel gevoelige zorg kunnen vinden.
Mensen worden ook beïnvloed door westerse opvattingen over geestelijk welzijn die inheemse opvattingen over geestelijke gezondheid en trauma verwaarlozen. In zijn boek Genezing van de zielswond: counseling met Amerikaanse Indianen en andere inheemse volkeren, beschrijft psycholoog Eduardo Duran het concept van een 'zielwond', die de manier beschrijft waarop traumatische gebeurtenissen de verbindingen tussen geest, lichaam en ziel verstoren. Duran suggereert dat beoefenaars van de geestelijke gezondheidszorg interventies moeten bieden die deze holistische verbindingen aanpakken
Om de effecten van trauma aan te pakken en kwaliteitsvolle geestelijke gezondheidszorg te bieden, is het van essentieel belang dat zorgverleners rekening houden met het perspectief en de ervaringen van inheemse volkeren.
Racisme in de gezondheidszorg
In een rapport waarin ervaringen met het Canadese gezondheidszorgsysteem worden onderzocht, meldden inheemse mensen wijdverbreid racisme en discriminatie die zowel de toegang tot zorg als de gezondheidsresultaten beïnvloedden. Ongeveer de helft van de niet-inheemse gezondheidswerkers meldde getuige te zijn van racistische of discriminerende acties jegens inheemse patiënten en bijna 30% van de inheemse bevolking meldde regelmatig racistische opmerkingen te horen.
Dergelijke discriminatie neemt vaak verschillende vormen aan, maar omvat zaken als:
- Dienstweigering
- Slechte communicatie
- Minimaliseren van problemen
- Uitgaande van drugs- of alcoholgebruik
- Slechte pijnbestrijding
- Gebrek aan respect voor culturele protocollen
"De algemene toon van wat ik alleen maar kan omschrijven als 'minachting' die dag in dag uit aan mijn familie werd getoond voor het innemen van ruimte in het ziekenhuis. De blikken, de blikken, de apathie werd door velen van ons zwaar opgemerkt, zoals het leek erop dat ze liever hadden dat we er niet waren', legde een First Nations-vrouw uit over de ICU-ervaring van haar familie terwijl haar vader stervende was.
Inheemse patiënten melden ook dat gezondheidswerkers vaak niet willen horen over culturele gezondheidspraktijken. Dertig procent van de respondenten meldde dat verzoeken om culturele praktijken te volgen met betrekking tot gebeurtenissen zoals geboorte en overlijden vaak werden afgewezen
Hoe inheemse gemeenschappen ermee omgaan?
Vanwege de ernstige nadelige gevolgen van racisme, is het vinden van manieren om discriminatie en de impact ervan te verminderen belangrijk voor de gezondheid en het welzijn van inheemse gemeenschappen. Er zijn een aantal andere factoren die nuttig kunnen zijn bij het verminderen van de gevolgen van racisme voor de geestelijke gezondheid.
Inheemse wereldbeelden kunnen als een beschermende kracht dienen. Veel inheemse culturen over de hele wereld hebben wereldbeelden die het belang van familie, sociale banden en verbondenheid benadrukken. Dergelijke verbindingen en ondersteunende relaties kunnen een belangrijke rol spelen bij het versterken van de geestelijke gezondheid en het welzijn van inheemse gemeenschappen.
De American Psychiatric Association meldt dat beschermende factoren die het risico op negatieve geestelijke gezondheidseffecten kunnen verminderen en een verhoogd welzijn kunnen bevorderen, zijn:
- Aanpassingsvermogen
- Waardering voor de wijsheid van ouderen
- Verbindingen met het verleden
- Familie
- Sterke identificatie met cultuur
- Traditionele gezondheidspraktijken
Inheemse bronnen voor geestelijke gezondheid
Sommige programma's die hulpmiddelen voor geestelijke gezondheid bieden voor inheemse gemeenschappen zijn onder meer:
- One Sky Center: aangeboden door het American Indian/Alaska Native National Resource Center for Health, Education and Research, One Sky Native heeft middelen met betrekking tot geestelijke gezondheid, middelengebruik en zelfmoordpreventie.
- StrongHearts Native Helpline: deze service biedt een nationale hulplijn die mensen kunnen bellen (1-844-762-8483) voor anonieme en cultureel gevoelige hulp bij daten en huiselijk geweld.
- WeRNative: Deze site is gericht op en gemaakt door inheemse jongeren en biedt informatie over geestelijke gezondheid, cultuur, relaties en LGBTQ/Two Spirit-kwesties.
Een woord van Verywell
Er is een overvloed aan onderzoek dat de diepgaande negatieve effecten aantoont die racisme kan hebben op inheemse gemeenschappen. De wijdverbreide prevalentie van aanhoudend racisme toont aan dat dergelijke problemen verdere interventie nodig hebben om een einde te maken aan discriminatie.
Vanwege de prevalentie en impact van racisme, kan het belangrijk zijn om het tijdens de behandeling aan te pakken voor herstel. Onderzoek suggereert echter dat racisme en de effecten ervan tijdens de behandeling zelden worden besproken door professionals in de geestelijke gezondheidszorg.
De mentale gezondheidseffecten van racisme op inheemse gemeenschappen wijzen op de noodzaak van zowel beleidsmatige als sociale veranderingen die kunnen helpen stereotypen en discriminatie te verminderen en tegelijkertijd de economische, gezondheids- en sociale ongelijkheden aan te pakken die de aanhoudende impact van kolonisatie en raciale trauma's blijven versterken.