Iedereen zal in zijn leven een soort van stressvolle of gevaarlijke situatie tegenkomen, en gelukkig heeft ons lichaam een natuurlijke, ingebouwde stressreactie op bedreigende situaties die de 'vecht- of vluchtreactie' wordt genoemd.
Leren over de natuurlijke reactie van ons lichaam op dreiging en gevaar kan ons helpen de symptomen van posttraumatische stressstoornis (PTSS) beter te begrijpen.
Het verschil tussen angst en angst
Voordat we bespreken wat er gebeurt bij het vecht- of vluchtsyndroom, is het belangrijk om eerst het verschil tussen angst en angst te bespreken.
Angst is de emotie die je ervaart als je je daadwerkelijk in een gevaarlijke situatie bevindt. Angst is wat je ervaart in de aanloop naar een gevaarlijke, stressvolle of bedreigende situatie. U kunt ook angst ervaren als u denkt aan iets stressvols of gevaarlijks dat u zou kunnen overkomen. Andere woorden voor angst kunnen 'vrees' of 'bezorgdheid' zijn.
Het verschil tussen angst en angst kan op deze manier mooi worden geïllustreerd. Denk aan de laatste keer dat je in een achtbaan ging. Angst is wat je voelde toen je in de rij stond te kijken naar de heuvels, steile hellingen en lussen, en ook het geschreeuw van andere renners hoorde. Je voelde waarschijnlijk ook angst toen je in de achtbaan zat toen je dichter bij de top van de eerste heuvel kwam. Angst is wat je ervoer toen je over de top van de heuvel ging en je val van de eerste heuvel begon.
Angst en angst zijn adaptieve, automatische reacties
Het zal je misschien verbazen dat angst en angst vaak nuttige emoties zijn. In feite zou het menselijk ras misschien niet eens bestaan als deze vastgebonden reacties op gevaar en dreiging er niet waren. Angst en angst geven ons informatie. Dat wil zeggen, ze vertellen ons wanneer er gevaar dreigt, en ze bereiden ons voor om te handelen.
Wanneer je je in een stressvolle of gevaarlijke situatie bevindt en angst en onrust ervaart, ondergaat je lichaam een aantal veranderingen:
- Uw hartslag kan toenemen.
- Uw zicht kan vernauwen (soms "tunnelvisie" genoemd).
- Je merkt misschien dat je spieren gespannen raken.
- U kunt beginnen te zweten.
- Uw gehoor kan gevoeliger worden.
Al deze veranderingen maken deel uit van de vecht- of vluchtreactie. Zoals de naam al aangeeft, bereiden deze veranderingen u voor op onmiddellijke actie. Ze bereiden je voor om te vluchten, te bevriezen (zoals een hert doet wanneer het in iemands koplampen wordt gevangen) of om te vechten.
Dit zijn allemaal adaptieve lichamelijke reacties die in wezen zijn ontworpen om ons in leven te houden, en omdat deze reacties belangrijk zijn voor onze overleving, treden ze snel en zonder nadenken op. Ze zijn automatisch.
Het nadeel
Het zou geweldig zijn als angst en angst zich alleen voor zouden doen in situaties waarin we direct gevaar liepen. Helaas werkt het niet altijd op deze manier. Veel mensen hebben bijvoorbeeld angst en angst wanneer ze voor andere mensen spreken. Je kunt ook angst en angst hebben wanneer je iemand nieuw ontmoet. Een persoon met PTSS kan angst en angst ervaren wanneer ze naar drukke of krappe plaatsen gaan, zoals een supermarkt of een metro. Deze situaties zijn niet gevaarlijk in de zin dat ze ons voortbestaan niet bedreigen. Dus, waarom zouden we in deze situaties angst en bezorgdheid kunnen hebben?
We hebben angst en bezorgdheid in deze situaties vanwege de manier waarop we deze situaties evalueren. Ons lichaam kan niet altijd het verschil zien tussen echte en ingebeelde bedreigingen. Daarom, wanneer we een situatie als bedreigend interpreteren, zal ons lichaam reageren alsof die situatie gevaarlijk en bedreigend is, zelfs als het in werkelijkheid niet zo is.
De vecht- of vluchtreactie en PTSS
Wanneer mensen iets traumatisch meemaken en/of PTSS hebben, hebben ze misschien niet langer het gevoel dat de wereld een veilige plek is. Het kan voelen alsof er overal gevaar is. Als gevolg hiervan kan een persoon voortdurend in een staat van angst en bezorgdheid verkeren.
Om deze reden richten cognitief-gedragsmatige behandelingen voor PTSS vaak veel aandacht op het veranderen van de manier waarop mensen hun omgeving interpreteren. Mindfulness kan een andere manier zijn om "een stap terug te doen" van gedachten, waardoor hun vermogen om de vecht- of vluchtreactie te activeren, wordt verminderd.