Paruresis is ook bekend als verlegen blaas. Deze aandoening verwijst naar moeilijkheden en/of onvermogen en angst om te urineren in openbare toiletten of wanneer andere mensen in de buurt zijn. Het is gerelateerd aan sociale angststoornis (SAD) in die zin dat het een soort prestatiefobie is die specifiek is voor het gebruik van openbare toiletten.
Tekenen van paruresis
Paruresis kan variëren van mild tot ernstig. Symptomen van paruresis zijn onder meer:
- Volledige privacy nodig bij het gebruik van een toilet
- Angst dat andere mensen je zullen horen als je naar het toilet gaat
- Volledig onvermogen om andere toiletten dan thuis te gebruiken
- Zich angstig voelen over het gebruik van een toilet
- Niet drinken zodat je niet naar het toilet hoeft
- Evenementen vermijden vanwege de noodzaak om het openbare toilet te gebruiken
- Negatieve gedachten over jezelf bij het gebruik van het toilet
Impact van parurese
In een onderzoek onder 63 patiënten aangesloten bij de International Paruresis Association (IPA) bleek dat paruresis gemiddeld enkele decennia een probleem was voor patiënten. Het had ook een aanzienlijke invloed op hun leven gehad, zodat een derde feesten, sportevenementen en daten vermeed, terwijl de helft beperkt was in hun baankeuze. In termen van sociale angst in het algemeen, zeiden patiënten eerder dat ze problemen hadden met presteren dan met sociale interacties.
Behandeling van paruresis
De meest voorkomende behandeling voor paruresis is graduele exposure-therapie, waarvan onderzoek heeft aangetoond dat het succesvol kan zijn
Graduated exposure therapie omvat het geleidelijk gebruiken van toiletten in steeds moeilijker wordende omstandigheden en wordt meestal uitgevoerd onder toezicht van een getrainde gedragstherapeut.
Als u echter een gewillige partner heeft, zijn er stappen die u kunt nemen om zelf een geleidelijke blootstelling te proberen. Laat een arts medische oorzaken uitsluiten voordat u met exposure-therapie begint.
Je hebt het volgende nodig:
- Een vertrouwde vriend of familielid om u te helpen met blootstellingen
- Twee keer per week minimaal een uur om te oefenen
- Papier en pen om een hiërarchie uit te schrijven
- Toegang tot locaties om blootstellingen te oefenen
Als paruresis slechts een van de vele sociale angsten is die u beïnvloeden, is het onwaarschijnlijk dat blootstellingstherapie alleen de brede reikwijdte van uw angst zal verbeteren. Ontmoet een psycholoog of psychiater om te bepalen wat de beste manier van handelen is voor uw sociale angst.
Stappen om zelf paruresis te overwinnen
1. Roep de hulp in van een vertrouwde vriend of familielid.
Deze persoon zal aanwezig zijn tijdens vroege blootstellingen om de situaties na te bootsen die u in het openbaar zou ervaren. Als u geen partner kunt vinden, is het mogelijk om de stappen te volgen door gebruik te maken van natuurlijk voorkomende openbare locaties.
2. Ontdek of de urgentie om te urineren het voor u meer of minder moeilijk maakt om te presteren.
Als dringend moeten plassen het proces gemakkelijker maakt, zorg er dan voor dat u vóór elke blootstellingssessie veel vocht drinkt. Als de behoefte zeer dringend wordt en u nog steeds niet kunt plassen, raadpleeg dan een arts of uroloog.
3. Construeer een gedragshiërarchieschaal.
Maak een lijst van locaties of situaties waarin u moeite heeft met het gebruik van toiletten. Wijs voor elk item op de lijst een waarde toe van 0 tot 10, waarbij 0 heel gemakkelijk is (bijvoorbeeld uw huis) en 10 het moeilijkst is (bijvoorbeeld een druk openbaar toilet).
4. Begin met een item met een 0, zoals thuis urineren terwijl een gast aanwezig is.
Laat uw partner in uw huis in een andere kamer blijven terwijl u probeert te plassen. Laat indien mogelijk de urine 3 seconden stromen voordat u stopt.
Besteed niet meer dan 4 minuten aan het proberen te plassen. Als het niet werkt, neem dan een korte pauze en probeer het opnieuw. Soms kan het ook helpen om een stap terug te gaan in uw hiërarchie.
5. Ontmoet je partner voor een pauze van 3 minuten.
6. Probeer opnieuw te plassen.
Gebruik geen coping-strategieën zoals het laten lopen van een kraan of proberen geen lawaai te maken. Dit verlengt alleen de tijd die nodig is voor blootstelling, omdat u later zult moeten leren hoe u kunt presteren zonder coping-technieken.
7. Ga op deze manier door, wissel belichtingen en pauzes af voor maximaal een uur.
8. Als de sessie succesvol is geweest, gaat u verder met het volgende gemakkelijkste item in uw hiërarchie en oefent u deze blootstelling in uw volgende sessie.
Stel je ten doel om minimaal twee keer per week aan blootstelling te werken, waarbij meerdere keren per week zelfs nog beter is.
9. Na 8 tot 12 sessies zou uw vermogen om vrij te kunnen plassen aanzienlijk verbeterd moeten zijn.
Het voltooien van 15 tot 20 sessies is het ideale doel.
Als al het bovenstaande te ontmoedigend of te veel klinkt om mee te beginnen, overweeg dan om lid te worden van een paruresis-ondersteuningsgroep. Daar ontmoet je andere mensen die met dezelfde problemen worstelen en die je kunnen ondersteunen bij het overwinnen van deze moeilijkheid.
Een woord van Verywell
Als je met dit probleem blijft worstelen, overweeg dan om een professional in de geestelijke gezondheidszorg te raadplegen voor behandeling. Andere behandelingsmethoden dan graduele blootstelling kunnen nuttig zijn, zoals ontspanningstechnieken, psychotherapie en cognitieve gedragstherapie (CGT).
