De term "werkingsmechanisme" is een farmacologische term die vaak wordt gebruikt bij het bespreken van medicijnen of medicijnen. Het verwijst naar hoe het medicijn werkt op moleculair niveau in het lichaam. De term Aan de andere kant wordt 'werkingsmechanisme' soms gebruikt om de meer algemene reactie of het effect van het medicijn te beschrijven, zoals wat een persoon voelt wanneer hij de medicatie neemt.
Werkingsmechanisme en actie modus worden soms door elkaar gebruikt, hoewel de laatste in meer algemene termen kan worden gebruikt.
Dit is wat het betekent als uw zorgverlener de termen werkingsmechanisme of werkingsmechanisme gebruikt bij het bespreken van uw behandeling, evenals voorbeelden van hoe de termen kunnen worden toegepast op medische en psychische aandoeningen.
Definitie
Zorgverleners, zoals artsen, apothekers en psychiaters, gebruiken vaak de term werkingsmechanisme als ze het over medicatie hebben. Als u met een zorgverlener praat over een medicijn dat u is voorgeschreven, zullen ze waarschijnlijk beginnen met uit te leggen wat het medicijn zou moeten doen.
Werkingsmechanisme verwijst naar het biochemische proces waardoor een medicijn zijn effect produceert.
Als u bijvoorbeeld een bacteriële infectie heeft, kan uw arts zeggen dat u een antibioticum nodig heeft. Ze kunnen uitleggen dat ze je een specifiek antibioticum voorschrijven omdat het heel goed is in het aanpakken van de specifieke bacteriën die je ziek maken.
Hoe het werkingsmechanisme wordt bepaald
Met behulp van het antibioticum kunnen wetenschappers, wanneer ze onderzoek doen naar antibioticabehandelingen in het laboratorium, zien hoe effectief verschillende medicijnen zijn in het bestrijden van specifieke bacteriën. Ze bestuderen de cellen nauwkeurig en kijken hoe ze met elkaar omgaan. Hun observaties onthullen hoe het medicijn de bacteriën aanvalt en doodt.
Wanneer ze de exacte manier bespreken waarop een medicijn op zijn doelwit werkt, noemen ze dit het werkingsmechanisme van de medicatie.
Geneesmiddelen binden aan receptoren die zich op het oppervlak van cellen of in het cytoplasma (een geleiachtige substantie in een cel) bevinden. Nadat de receptoren aan een cel binden, zal het medicijn een van de twee rollen op zich nemen: agonist of antagonist.
Agonisten versus antagonisten
Geneesmiddelen die agonisten zijn, activeren de receptoren waaraan ze binden. Deze binding zal de activiteit in de cel verhogen of verlagen. Antagonistische medicijnen doen het tegenovergestelde; ze zullen de receptoren blokkeren en voorkomen dat de natuurlijke agonisten in het lichaam zich binden
De meeste geneesmiddelen binden aan een specifiek type receptor (die bekend staat als receptorselectiviteit). Het vermogen van een medicijn om aan een bepaalde receptor te binden wordt bepaald door zijn unieke chemische structuur
Voorbeelden
Wanneer een persoon een medicijn neemt om een aandoening te behandelen, is het werkingsmechanisme het specifieke biologische proces waardoor het medicijn het onderliggende probleem behandelt en/of de symptomen vermindert. Soms is het werkingsmechanisme van een medicijn bekend, andere keren wordt het niet volledig begrepen.
Het werkingsmechanisme van selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) is bijvoorbeeld welbekend. SSRI's remmen de heropname van serotonine in de hersenen, waardoor de niveaus van de neurotransmitter kunnen toenemen. Meer serotonine hebben kan de symptomen van depressie helpen verlichten en de stemming van een persoon verbeteren.
Soms is het werkingsmechanisme van een medicijn onbekend. Wetenschappers kunnen zien en meten dat een medicijn werkt, maar ze weten nog niet hoe het werkt. Lithium (een stemmingsstabilisator die wordt gebruikt om bipolaire stoornis te behandelen) vertoont bijvoorbeeld een duidelijk effect op de symptomen, maar het biologische proces waarmee het dit effect uitoefent, is niet helemaal duidelijk.
Sommige medicijnen hebben meer dan één bekend werkingsmechanisme. Van cafeïne is waargenomen dat het meer dan één receptor in de hersenen beïnvloedt, wat effecten veroorzaakt in meerdere lichaamssystemen. Zo kan het drinken van een kopje koffie je hartslag verhogen en ook de darmsamentrekkingen stimuleren.
Andere gebruiken
De termen werkingsmechanisme en werkingsmechanisme worden soms ook gebruikt om niet-medicamenteuze behandelingen te beschrijven, met name bij het bespreken van psychische stoornissen.
Wanneer bijvoorbeeld een psychosociale interventie zoals psychotherapie wordt beschreven, zou het werkingsmechanisme de specifieke interventie zijn die een verandering in de symptomen van een persoon teweegbrengt. Deze interventies zijn echter complex en steunen meestal op meerdere mechanismen van zowel de persoon in therapie als de therapeut
Een woord van Verywell
Als u begrijpt wat het werkingsmechanisme betekent wanneer u met uw zorgverlener praat over uw medische of geestelijke gezondheidsbehandeling, kunt u zich voorstellen hoe de medicatie of therapie uw herstel kan ondersteunen en u zich beter voelt.
Als u vragen heeft over het werkingsmechanisme van een geneesmiddel of behandeling die uw arts heeft aanbevolen, vraag dan om opheldering. Het concept kan een beetje uitdagend zijn om uit te leggen, maar het is belangrijk dat u een duidelijk begrip heeft van hoe de behandeling die u heeft gekregen, moet werken, en ook welke signalen u moet zoeken die erop kunnen wijzen dat het niet de meest effectieve optie is voor u.
