Het zenuwstelsel en het endocriene systeem

Inhoudsopgave:

Anonim

Hoewel neuronen de bouwstenen zijn van het communicatiesysteem van het lichaam, is het het netwerk van neuronen dat ervoor zorgt dat signalen tussen de hersenen en het lichaam kunnen bewegen. Deze georganiseerde netwerken, bestaande uit maximaal 1 biljoen neuronen, vormen wat bekend staat als: het nerveuze systeem.

Het menselijk zenuwstelsel bestaat uit twee delen: de centraal zenuwstelsel, waaronder de hersenen en het ruggenmerg, en de perifere zenuwstelsel, die is samengesteld uit zenuwen en zenuwnetwerken door het hele lichaam.

De endocrien systeem is ook essentieel voor communicatie. Het systeem maakt gebruik van klieren in het hele lichaam die hormonen afscheiden. De hormonen reguleren een verscheidenheid aan lichaamsfuncties, waaronder metabolisme, spijsvertering, bloeddruk en groei. Het endocriene systeem is niet direct verbonden met het zenuwstelsel, maar de twee werken op een aantal manieren op elkaar in.

Het centrale zenuwstelsel

Het centrale zenuwstelsel (CZS) bestaat uit de hersenen en het ruggenmerg. De primaire vorm van communicatie in het CZS is het neuron. Samen vormen de hersenen en het ruggenmerg het letterlijke "centrum" van het communicatiesysteem van het lichaam.

De hersenen en het ruggenmerg zijn van vitaal belang voor het menselijk leven en functioneren.

Het lichaam maakt gebruik van een aantal beschermende barrières om hen te omringen, waaronder het bot (schedel en ruggengraat) en membraanweefsel dat bekend staat als hersenvliezen. De hersenen en ruggengraat zijn gesuspendeerd in een beschermende vloeistof die bekend staat als cerebrospinale vloeistof.

Het CZS is verantwoordelijk voor het verwerken van elke sensatie en gedachte die je ervaart. De sensorische informatie die wordt verzameld door receptoren door het hele lichaam. Vervolgens geeft het de informatie door aan het centrale zenuwstelsel. Het CZS stuurt ook berichten naar de rest van het lichaam om bewegingen, acties en reacties op de omgeving te regelen.

Het perifere zenuwstelsel

Het perifere systeem (PNS) bestaat uit zenuwen die zich buiten het centrale zenuwstelsel uitstrekken. De zenuwen en zenuwnetwerken waaruit het PNS bestaat, zijn eigenlijk bundels axonen van neuroncellen. De zenuwbundels kunnen relatief klein of groot genoeg zijn om gemakkelijk door het menselijk oog te worden gezien.

Het PNS is verder onderverdeeld in twee verschillende systemen: het somatische zenuwstelsel en het autonome zenuwstelsel.

Somatisch zenuwstelsel

Het somatische zenuwstelsel zendt zintuiglijke communicatie uit. Het is verantwoordelijk voor vrijwillige beweging en actie. Het is samengesteld uit sensorische (afferente) neuronen en motorische (efferente) neuronen.

Sensorische neuronen dragen informatie van de zenuwen naar de hersenen en het ruggenmerg, terwijl motorneuronen informatie van het centrale zenuwstelsel naar de spiervezels overbrengen.

Autonoom zenuwstelsel

Het autonome zenuwstelsel is verantwoordelijk voor het regelen van onwillekeurige functies zoals hartslag, ademhaling, spijsvertering en bloeddruk. Het systeem is ook betrokken bij menselijke emotionele reacties zoals zweten en huilen.

Het autonome zenuwstelsel is onderverdeeld in de sympathisch zenuwstelsel en Parasympathisch zenuw stelsel.

  • Sympathisch zenuwstelsel: Het sympathische zenuwstelsel regelt de reactie van het lichaam op een noodsituatie. Wanneer het systeem wordt geprikkeld, nemen uw hart- en ademhalingsfrequenties toe, vertraagt ​​​​of stopt de spijsvertering, worden de pupillen groter en begint u te zweten. Ook bekend als de vecht-of-vluchtreactie, het systeem bereidt je lichaam voor om het gevaar te bestrijden of te vluchten.
  • Parasympathisch zenuw stelsel: Het parasympathische zenuwstelsel werkt het sympathische systeem tegen. Nadat een crisis of gevaar is geweken, helpt het systeem het lichaam te kalmeren door de hartslag en ademhaling te vertragen, de spijsvertering te hervatten, de pupillen samen te trekken en te stoppen met zweten.

Het endocrien systeem

Het endocriene systeem bestaat uit klieren die chemische boodschappers afscheiden die hormonen worden genoemd. Hormonen worden in de bloedbaan naar specifieke delen van het lichaam vervoerd, inclusief de organen en lichaamsweefsels.

De pijnappelklier, de hypothalamus, de hypofyse, de schildklier, de eierstokken en de teelballen zijn enkele van de belangrijkste klieren in het lichaam. Elk van deze klieren werkt op een aantal unieke manieren in specifieke gebieden.

Het endocriene systeem maakt geen deel uit van het zenuwstelsel, maar is nog steeds essentieel voor de communicatie door het hele lichaam.

De hypothalamus verbindt deze twee belangrijke communicatiesystemen. De hypothalamus is een kleine verzameling kernen die verantwoordelijk is voor het beheersen van een verbazingwekkende hoeveelheid menselijk gedrag.

Gelegen aan de basis van de voorhersenen, reguleert de hypothalamus basisbehoeften zoals slaap, honger, dorst en geslachtsdrift. Het is ook betrokken bij het produceren van onze emotionele en stressreacties. De hypothalamus regelt de hypofyse, die op zijn beurt de afgif.webpte van hormonen regelt uit andere klieren die deel uitmaken van het endocriene systeem.