Veel mensen ervaren stigma door posttraumatische stressstoornis (PTSS). De aandoening kan slopend zijn, omdat de symptomen kunnen leiden tot enorme emotionele stress, en mensen met PTSS ervaren vaak problemen met relaties, werk of school.
Mensen met PTSS hebben mogelijk ook meer kans op het ontwikkelen van andere stoornissen, zoals angststoornissen, depressie of problemen met middelenmisbruik.
Er is een effectieve behandeling voor PTSS en andere aandoeningen beschikbaar, maar deze behandelingen zijn alleen nuttig als ze worden gezocht door iemand met de aandoening. Helaas komt dit niet altijd voor.
Van een grote groep mensen met verschillende diagnoses (bijvoorbeeld zware depressie, angststoornissen, stoornissen in het gebruik van middelen) zocht minder dan 30 procent daadwerkelijk behandeling. Mensen met PTSS kunnen bijzonder terughoudend zijn om hulp te zoeken.
Belemmeringen om behandeling te krijgen
In een onderzoek onder 1.387 mensen met een psychiatrische stoornis waren barrières voor het krijgen van zorg onder meer de ernst van de ervaren symptomen, problemen met dagelijkse routines en alcoholmisbruik.
De studie vond de meest voorkomende redenen waarom mensen geen hulp kregen voor PTSS.
- 28 procent dacht niet dat iemand hen kon helpen.
- 28 procent vond dat hun probleem er een was waarmee ze zouden moeten kunnen omgaan.
- 17 procent vond het niet nodig om contact op te nemen met een arts.
- 15 procent dacht dat het probleem vanzelf zou verdwijnen.
- 13 procent schaamde zich te veel om het probleem met iemand te bespreken
- 10 procent was bang voor de gevolgen van hulp zoeken (bijvoorbeeld dat ze in het ziekenhuis zouden worden opgenomen)
Deze bevindingen suggereren dat, althans voor sommige mensen, het stigma dat gepaard gaat met het hebben van een psychische aandoening, hen ervan kan weerhouden om een behandeling te zoeken.
Stigma
Stigma verwijst naar het associëren van negatieve eigenschappen met het hebben van een psychische aandoening. Een persoon met een psychische aandoening kan bijvoorbeeld ten onrechte worden gezien (en zichzelf zelfs zien) als zwak of 'beschadigd'. Deze perceptie leidt tot gevoelens van schaamte of verlegenheid.
Vooral bij militairen met een psychische stoornis kan het stigma aanwezig zijn. Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat 61 procent van de Amerikaanse militairen die terugkeerden uit Bosnië het sterk eens was met het idee dat het onthullen van een psychische aandoening hun carrière zou schaden.
Bovendien was 43 procent er sterk van overtuigd dat het toegeven van het hebben van een psychische aandoening ertoe zou leiden dat andere mensen niet bij hen in de buurt zouden willen zijn.
Hulpverleners volgden een verwijzing voor hulp bij psychische problemen minder vaak op dan een verwijzing voor medische problemen.
Een andere studie van Amerikaanse militairen die in Irak en Afghanistan waren ingezet, wees uit dat overtuigingen die verband houden met 'zwak zijn' en angst om door andere mensen in hun eenheid anders behandeld of bekeken te worden, een barrière vormden voor het zoeken naar behandeling voor psychische aandoeningen.
Wat u moet onthouden
Het hebben van een psychiatrische stoornis of een voorgeschiedenis van psychische aandoeningen is geen teken van zwakte of een reden om je te schamen. Psychische aandoeningen komen vaak voor en veel van de factoren die een psychische stoornis veroorzaken, zijn volledig buiten de controle van een persoon.
Er is geen bewijs dat stoornissen ontstaan doordat iemand niet sterk genoeg is. Er zijn veel effectieve behandelingen beschikbaar voor psychische aandoeningen en manieren om te leren omgaan met uw symptomen.