Compensatie- en verdedigingsmechanismen

Inhoudsopgave:

Anonim

De term compensatie verwijst naar een soort verdedigingsmechanisme waarbij mensen op het ene gebied overtreffen om fouten op een ander gebied te compenseren. Personen met een arm gezin kunnen bijvoorbeeld hun energie richten op het uitblinken boven en verder dan wat nodig is op het werk.

Deze psychologische strategie stelt mensen in staat tekortkomingen, frustraties, stress of drang te verhullen door energie te richten op excelleren of presteren op andere gebieden.

Compensatie in het dagelijks leven

De term wordt verrassend vaak gebruikt in de alledaagse taal. "Hij/zij is waarschijnlijk gewoon iets aan het overcompenseren", is een uitdrukking die vaak door mensen wordt gebruikt om te suggereren dat een persoon zich overgeeft aan excessen op een bepaald gebied van hun leven om onzekerheden over andere aspecten van hun leven te verbergen.

In sommige gevallen kan deze compensatie bewust plaatsvinden. Als u weet dat u niet goed kunt spreken in het openbaar, kunt u proberen dit te compenseren door uit te blinken in uw schriftelijke communicatie op het werk.

Door dit te doen vestig je de aandacht op een gebied waar je veel sterker bent en minimaliseer je het gebied waarin je zwak bent. In andere gevallen kan compensatie onbewust plaatsvinden. U realiseert zich misschien niet eens uw eigen verborgen gevoelens van ontoereikendheid die ertoe leiden dat u op andere gebieden compenseert.

Compensatie als verdedigingsmechanisme

Compensatie kan zich op verschillende manieren manifesteren. Overcompensatie treedt op wanneer mensen op een bepaald gebied te veel presteren om tekortkomingen in een ander aspect van het leven te compenseren.

Ondercompensatie daarentegen kan optreden wanneer mensen met dergelijke tekortkomingen omgaan door te afhankelijk te worden van anderen. Hier volgen enkele voorbeelden van overcompensatie en ondercompensatie.

  • Een jonge man voelt dat hij een arme atleet is en nooit wordt uitgekozen voor teams tijdens zijn les lichamelijke opvoeding. Hij overcompenseert door zich intensief bezig te houden met andere schoolactiviteiten, waaronder de toneelclub en de schoolkrant.
  • Een student voelt zich minderwaardig tijdens de wiskundeles en ondercompenseert door te afhankelijk te worden van de leraar en klasgenoten voor academische hulp.
  • Iemand voelt zich slecht omdat hij geen goede kok is en overcompenseert door een extreem opgeruimde, georganiseerde keuken te hebben.
  • Een persoon compenseert de slechte gezondheidsgewoonte van roken door elke dag zeer toegewijd te zijn aan gezond eten en sporten.

Voors en tegens

Compensatie kan een krachtig effect hebben op gedrags- en gezondheidsbeslissingen. Hoewel compensatie vaak in een negatief daglicht wordt gesteld, kan het in sommige gevallen ook positieve effecten hebben. De psycholoog Alfred Adler suggereerde dat wanneer mensen gevoelens van minderwaardigheid ervaren, ze automatisch een compenserende behoefte kunnen ervaren om naar superioriteit te streven.

Als gevolg daarvan pushen mensen zichzelf om hun zwakheden te overwinnen en hun doelen te bereiken.

Stel je bijvoorbeeld voor dat een jonge jongen gevoelens van minderwaardigheid ervaart omdat hij niet zoveel manden kan maken als zijn leeftijdsgenoten wanneer ze basketballen. Vanwege deze gevoelens van ontoereikendheid, dwingt hij zichzelf om deze zwakte te overwinnen door zijn snelheid en dribbelvaardigheden te verbeteren.

Hij schrijft zich in voor basketbaltraining en begint elke dag na school alleen te oefenen. Uiteindelijk wordt hij een nog betere basketballer dan veel van zijn vrienden.

Stel je voor dat je net begonnen bent met een Zumba-les. In het begin voel je je misschien niet in je element en zelfs een beetje timide, omdat alle anderen zo bekwaam en ervaren lijken.

Vanwege deze aanvankelijke gevoelens van minderwaardigheid, zou je thuis yoga kunnen beoefenen om je flexibiliteit te verbeteren, wat op zijn beurt je dans verbetert. Vanwege je aanvankelijke drang om je minderwaardigheidsgevoelens te overwinnen, ben je in staat om nieuwe vaardigheden te ontwikkelen en vast te houden aan een trainingsroutine die je uiteindelijk echt leuk vindt.

Compensatie kan echter ook voorkomen dat mensen nieuwe dingen proberen of tekortkomingen proberen aan te pakken.

Laten we ons bijvoorbeeld voorstellen dat een jonge studente gevoelens van minderwaardigheid ervaart omdat ze weinig goede vrienden heeft. Overal waar ze gaat, ziet ze haar leeftijdsgenoten geanimeerde gesprekken voeren met hun vrienden.

Ze compenseert dit gevoel door tegen zichzelf te zeggen: "Ik heb misschien niet veel goede vrienden, maar ik heb uitstekende cijfers!" In plaats van sociale contacten te zoeken, stort ze zich op haar schoolwerk en besteedt ze weinig tijd aan plezier maken of sociale evenementen bijwonen.

In dit geval heeft compensatie haar er juist van weerhouden haar gevoelens van minderwaardigheid te overwinnen. Mensen die narcistisch zijn, kunnen overcompenseren wanneer ze een laag zelfbeeld en jaloezie ervaren door macht en aandacht te zoeken.