Clubbezoekers in Europa en de VS snuiven lijnen van rauw cacaopoeder, gebruikt om chocolade te maken, en nemen ook cacaopillen en drinken met cacao doordrenkte dranken voor hun laatste "natuurlijke high".
In tegenstelling tot fencyclidine (PCP of angel dust), MDMA (ecstasy of Molly) en cocaïne, wordt cacao door de Amerikaanse overheid niet als een gereguleerde stof beschouwd; met andere woorden, cacao snuiven is niet illegaal. Verder is er slechts verspreid en schaars onderzoek gedaan naar de neurologische effecten van cacao en chocolade.
Laten we, in een poging om de schijnbare highs afkomstig van cacao in een context te plaatsen, eens nader bekijken waar cacao uit bestaat, evenals het onderzoek dat probeert de effecten ervan, ten opzichte van chocolade, op het centrale zenuwstelsel te verklaren.
Samenstelling van Cacao
De cacaoboon bevat meer dan 50% vet. Andere componenten van cacao zijn eiwitten en andere stikstofbevattende verbindingen, zoals theobromines en cafeïne. Tussen 20% en 25% van de cacaoboon is suiker of koolhydraten
Zoals elke gezondheidsbewuste persoon waarschijnlijk weet, is cacao rijk aan antioxidanten, waaronder flavonoïden zoals epicatechine en catechine. Wanneer de cacaoboon wordt verwerkt tot cacaopoeder en chocolade door middel van fermentatie en roosteren, verliest het veel van zijn antioxidantgehalte.
Cacao bevat tal van andere verbindingen met mogelijke biologische en psychoactieve effecten, waaronder:
- fenylethylamine
- serotonine
- Tryptofaan
- Tryptamine
- Tyramine
- Tyrosine
- anandamide
- Salsolinol
- Tetrahydro-b-carbolinen
Verschillende van deze verbindingen worden door het lichaam gemetaboliseerd voordat ze ooit in de bloedsomloop terechtkomen. In het bijzonder worden de biologische aminen serotonine, tryptofaan, fenylethylamine, tyramine, tyrosine en tryptamine afgebroken door monoamine-oxidasen in de nieren, lever en darmen. (Mensen met een tekort aan monoamine-oxidasen moeten chocolade vermijden om geen hoofdpijn en hoge bloeddruk te krijgen.)
Potentiële cognitieve effecten van snuivend cacaopoeder
Het is een stuk om cacao of chocolade een drug te noemen. Omdat het verlangen naar chocolade echter enigszins lijkt op symptomen van verslaving aan middelen, zijn sommige onderzoekers geïnspireerd om de mechanistische effecten van chocolade op de hersenen te onderzoeken.
Anandamideverbindingen: Twee analogen van anandamide worden gevonden in chocolade. Deze anandamide-analogen zijn vergelijkbaar met cannabinoïden (marihuana) en kunnen leiden tot euforie. In plaats van direct euforie te veroorzaken, oefenen deze anandamideverbindingen echter een omslachtiger effect uit door de afbraak van endogene anandamide die al in het lichaam wordt geproduceerd, te remmen.
Serotonine effecten: Serotonine matigt een aantal fysiologische processen in het lichaam, waaronder slaap, impulsbeheersing en eetlust. Lange tijd veronderstelden experts dat serotonine de hunkering naar voedsel en de stemming en dat verlangen naar chocolade en koolhydraten op de een of andere manier de serotoninetekorten verzadigde, vooral in die mensen die depressief zijn
In feite ondersteunen onderzoeken waarbij mensen met een seizoensgebonden affectieve stoornis en atypische depressie betrokken zijn enigszins deze hypothese. Toch wordt het fenomeen van het verlangen naar chocolade als biologische reactie op depressie het duidelijkst ondermijnd door het feit dat veel mensen met melancholische depressie geen trek hebben in eten helemaal niet.
Een andere reden waarom de hypothese dat chocoladeconsumptie verband houdt met serotonine en een positieve stemming gebrekkig kan zijn, heeft te maken met onderzoek dat suggereert dat de serotoninespiegels alleen worden verhoogd na consumptie van voedsel dat minder dan twee procent eiwit bevat; calorisch gezien is chocolade vijf procent eiwit.
Onderzoek gepubliceerd in 2013 suggereert ook dat de stemmingsvoordelen van chocolade en koolhydraten onafhankelijk van serotonine optreden, wat suggereert dat deze stemmingsvoordelen waarschijnlijk veel complexer zijn dan alleen door serotonine kan worden verklaard.
Opioïde effecten: Mensen die afhankelijk zijn van heroïne en andere opioïden snakken vaak naar snoep zoals chocolade. Bovendien veranderen ook andere lichamelijke toestanden, waaronder zwangerschap, menstruatie, alcoholafhankelijkheid en eetstoornissen, de endogene of intrinsieke opioïde niveaus in het lichaam. Deze associaties hebben ertoe geleid dat experts hebben gesuggereerd dat opioïden en chocolade op de een of andere manier met elkaar in verband staan.
Onderzoek uit 2010 lijkt deze hypothese te ondersteunen. Specifiek komen endorfines, die opioïden zijn, vrij na het eten van heerlijk voedsel zoals chocolade. Bovendien lijkt het vrijkomen van dergelijke endorfines na het eten van chocolade of iets anders dat zoet en smakelijk is, te produceren analgesie, of pijnverlichting, evenals stemmingsverhoging
Bovendien kan het pijnstillende effect van zoete dingen zoals suikeroplossingen en chocolade worden teruggedraaid door naltrexon, een opioïde-antagonist die ook wordt gegeven aan mensen die verslaafd zijn aan heroïne.
Catechine en epicatechine: De flavonoïden catechine en epicatechine die aanwezig zijn in cacao komen snel in omloop na consumptie van chocolade. Bovendien passeren epicatechine en catechine, gebaseerd op dierstudies, de bloed-hersenbarrière en hopen zich op in de hersenen. Deze accumulatie van flavonoïden kan gunstige cognitieve effecten hebben
Cerebrale bloedstroom: Om onze hersenen goed te laten functioneren, hebben we een goede cerebrale doorbloeding of -circulatie nodig. Een goede cerebrale circulatie is nodig om glucose en zuurstof aan de hersenen te leveren en afvalproducten te verwijderen.
Onderzoek suggereert dat cacao, wijn, druiven, bessen, tomaten en soja allemaal polyfenolrijke voedingsmiddelen zijn die vasodilatatie van hersenbloedvaten bevorderen en zo de hersencirculatie verbeteren. Deze herseneffecten kunnen helpen bij het verklaren van verbeterde motivatie, aandacht, concentratie, geheugen, visuele taken en andere cognitieve en cerebrale voordelen van cacao.
Interessant is dat flavonoïden die aanwezig zijn in cacao ook de endotheliale veroudering van de bloedvaten kunnen verminderen bij degenen die het eten, wat wijst op anti-verouderingseffecten. Met andere woorden, chocolade kan helpen om je hersenen jonger te maken. Flavonoïden kunnen ook neuronen beschermen tegen schade veroorzaakt door neurotoxinen, ontstekingen van neuronen verminderen en het leren, geheugen en de cognitieve functie verbeteren.
Dopamine-effecten: Mensen eten niet langer voornamelijk om hun energietekorten te stillen, maar eten vooral voor hun plezier. Als je ooit een toetje in een restaurant hebt gehad nadat je jezelf hebt volgepropt met voorgerechten en het hoofdgerecht, ben je het daar misschien mee eens.
Het mesolimbische dopaminerge systeem is betrokken bij de effecten van misbruik van drugs. Consumptie van cacao en chocolade kan ook de dopaminereceptoren van het lichaam activeren. Deze activering is waarschijnlijk niet specifiek voor chocolade als zodanig en wordt ook veroorzaakt door de consumptie van ander voedsel.
De link tussen chocolade en stemming
In een onderzoek dat werd gefinancierd door de Australian National Health and Medical Research Council en een beurs van Pfizer, onderzochten Australische onderzoekers het verlangen naar chocolade bij mensen met depressie, atypische depressie en bepaalde persoonlijkheidskenmerken (neuroticisme). Hyperfagie, of overmatig eten, is een prominent symptoom bij mensen met een atypische depressie
Onderzoekers analyseerden online-enquêtereacties van 2692 deelnemers die gegevens vroegen over depressieve symptomen, demografie, behandelingen van depressieve episodes, persoonlijkheidsconstructies en of chocolade hunkerde als ze depressief waren.
Alle respondenten van de enquête waren ouder dan 18 jaar, met een gemiddelde leeftijd van 40 jaar. Onderzoeksdeelnemers hadden gedurende twee of meer weken depressieve symptomen. Ongeveer 71% van de respondenten was vrouw, 74% had in het verleden antidepressiva gebruikt en 78% had counseling of andere vormen van psychotherapie gekregen.
Onder de respondenten van de enquête meldde 54% hunkeren naar voedsel, met 45% specifiek naar chocolade. Bovendien getuigde 61% van de respondenten die naar chocolade snakten dat chocolade hun humeur kan verbeteren. Chocolade "cravers" zeiden ook dat chocolade hen minder geïrriteerd en angstig maakte. Onderzoekers ontdekten ook dat mensen met neuroticisme naar chocolade snakten en dat hunkeren naar chocolade een aanwijzing was voor een atypische depressie.
Hoewel de resultaten van deze studie over het algemeen wijzen op de verbeterde stemming bij mensen die chocolade op basis van cacao consumeren, zijn er enkele problemen die de toepasbaarheid en generaliseerbaarheid van deze bevindingen beperken. Ten eerste waren de resultaten van deze studie zelfgerapporteerd en niet gevalideerd door de onderzoekers. Ten tweede hadden de deelnemers depressie en mogelijk neuroticisme, en de onderzoekers onderzochten geen mensen zonder depressie en neuroticisme. Met andere woorden, deze resultaten zijn niet automatisch van toepassing op mensen zonder depressie of mogelijk neuroticisme. Vermoedelijk hebben veel clubgangers die cacao snuiven geen depressie of neurosen.
Wat het allemaal betekent
We zullen misschien nooit precies weten of de "natuurlijke high" die wordt ervaren na het snuiven van cacaostrepen, in feite specifiek is voor chocolade of een placebo-effect. Volgens het National Center for Biotechnology Information (NCBI):
"Het placebo-effect wordt gedefinieerd als een fysiologische reactie na de toediening van een farmacologisch inert 'remedie'. Het woord placebo betekent 'Ik zal het je behagen', en het placebo-effect heeft een lange geschiedenis van gebruik (en misbruik) in de geneeskunde. De realiteit van het effect staat buiten kijf.”
Onderzoek suggereert dat cacao en chocolade enige stemmings- en cognitieve effecten uitoefenen. Het mechanisme van een dergelijke activiteit omvat waarschijnlijk verschillende neurotransmitters, enzovoort. Met andere woorden, er is waarschijnlijk geen enkele reden waarom deze stoffen de stemming verbeteren
Er zijn echter problemen met de bewering dat het snuiven van cacao natuurlijk is. Behalve uw vingers, is het onnatuurlijk om iets in uw neus te steken en, tenzij uw arts u dit opdraagt, niets te snuiven. Zelfs vrij verkrijgbare nasale decongestiva kunnen nadelige effecten hebben als ze overmatig worden gebruikt, met name de ontwikkeling van reboundcongestie die kan leiden tot een vicieuze cirkel van afhankelijkheid voor de gebruiker.
Een paar zorgen die bij mensen opkomen als mensen vreemde stoffen snuiven, zijn ontstekingen en infecties. Vreemde stoffen die in de luchtwegen terechtkomen, kunnen ontstekingen veroorzaken die op hun beurt een persoon vatbaar kunnen maken voor infectie. Als een persoon vaak laat op de avond gaat uitgaan, drinken, illegale drugs gebruikt en cacao snuift, kan het immuunsysteem uitgeput en vatbaar voor luchtweginfectie, vooral in aanwezigheid van een ontsteking.
Houd er rekening mee dat deze zorgen specifiek zijn voor het snuiven van cacao en niet noodzakelijk van toepassing zijn op cacaopillen of met cacao doordrenkte dranken, die blijkbaar ook tot anekdotische highs leiden. Desalniettemin is het altijd het beste om voorzichtig te zijn wanneer u iets nieuws en ongereguleerd koopt.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.