Wat is repressie?
Onderdrukking is het onbewust blokkeren van onaangename emoties, impulsen, herinneringen en gedachten uit je bewuste geest. Geïntroduceerd door Sigmund Freud, is het doel van dit verdedigingsmechanisme om te proberen schuldgevoelens en angst te minimaliseren.
Hoewel repressie in eerste instantie effectief kan zijn, kan het op den duur leiden tot meer angst. Freud geloofde dat repressie kan leiden tot psychische problemen.
Repressie versus onderdrukking
Repressie wordt vaak verward met onderdrukking, een ander soort afweermechanisme. Waar onderdrukking het onbewust blokkeren van ongewenste gedachten of impulsen inhoudt, is onderdrukking geheel vrijwillig. In het bijzonder is onderdrukking opzettelijk proberen te vergeten of niet te denken aan pijnlijke of ongewenste gedachten.
Geschiedenis
Om te begrijpen hoe repressie werkt, is het belangrijk om te kijken naar hoe Sigmund Freud de geest zag. Freud zag de menselijke geest als een ijsberg.
De top van de ijsberg die je boven het water kunt zien, vertegenwoordigt de bewuste geest. Het deel van de ijsberg dat onder water ligt, maar nog wel zichtbaar is, is het voorbewuste. Het grootste deel van de ijsberg die ongezien onder de waterlijn ligt, vertegenwoordigt het onbewuste.
Het was de onbewuste geest, geloofde Freud, die zo'n krachtige invloed had op de persoonlijkheid en mogelijk tot psychische problemen zou kunnen leiden.
We zijn ons misschien niet bewust van wat er in het onbewuste ligt, maar de inhoud ervan kan het gedrag op een aantal verschillende manieren beïnvloeden.
Terwijl Freud zijn best deed om patiënten te helpen hun onbewuste gevoelens bloot te leggen, begon hij te geloven dat er een mechanisme aan het werk was dat onaanvaardbare gedachten actief verborgen hield. Dit leidde tot zijn ontwikkeling van het concept van repressie.
Repressie was het eerste verdedigingsmechanisme dat Freud identificeerde en hij geloofde dat dit het belangrijkste was. In feite was het hele proces van de freudiaanse psychoanalyse erop gericht om deze onbewuste gevoelens en driften bewust te maken, zodat ze bewust konden worden aangepakt.
Impact van repressie
Onderzoek heeft het idee ondersteund dat selectief vergeten een manier is waarop mensen het bewustzijn van ongewenste gedachten of herinneringen blokkeren. Een manier waarop dit kan gebeuren, is door wat wordt aangeduid als ophaal-geïnduceerd vergeten.
Retrieval-geïnduceerd vergeten treedt op wanneer het oproepen van bepaalde herinneringen ervoor zorgt dat andere gerelateerde informatie wordt vergeten. Dus het herhaaldelijk oproepen van sommige herinneringen kan ertoe leiden dat andere herinneringen minder toegankelijk worden. Traumatische of ongewenste herinneringen kunnen bijvoorbeeld worden vergeten door herhaaldelijk positievere herinneringen op te halen.
Dromen
Freud geloofde dat dromen een manier waren om in het onderbewustzijn te gluren. Door de manifeste inhoud van dromen (of de letterlijke gebeurtenissen die in een droom plaatsvinden) te analyseren, geloofde hij dat we meer konden leren over de latente inhoud van de droom (of de symbolische, onbewuste betekenissen).
Verdrongen gevoelens kunnen opduiken in de angsten, zorgen en verlangens die we in deze dromen ervaren.
Versprekingen
Freudiaanse versprekingen zijn een ander voorbeeld van hoe onderdrukte gedachten en gevoelens zich kenbaar kunnen maken. Freud geloofde dat foutieve versprekingen zeer onthullend kunnen zijn, en vaak laten zien wat we echt denken of voelen over iets op een onbewust niveau.
Hoewel deze gevoelens onderdrukt kunnen worden, hebben ze een manier om naar buiten te sluipen wanneer we ze het minst verwachten. Je romantische partner de naam noemen van iemand met wie je werkt, is misschien een simpele fout, maar Freud zou suggereren dat het een teken kan zijn dat je seksuele verlangens voor die collega hebt onderdrukt.
Het Oedipuscomplex
Tijdens Freuds stadia van psychoseksuele ontwikkeling suggereerde hij dat kinderen een proces doormaken tijdens de genitale fase waarin ze hun ouder van hetzelfde geslacht aanvankelijk beschouwen als een rivaal voor de genegenheden van de ouder van het andere geslacht. Om dit conflict op te lossen, onderdrukken ze deze gevoelens van agressie en beginnen ze zich in plaats daarvan te identificeren met hun ouder van hetzelfde geslacht.
Voor jongens staan deze gevoelens bekend als het oedipale complex, terwijl voor de analoge gevoelens bij jonge meisjes het Electra-complex worden genoemd.
fobieën
Fobieën kunnen soms een voorbeeld zijn van hoe een onderdrukte herinnering het gedrag kan blijven beïnvloeden. Een jong kind wordt bijvoorbeeld gebeten door een hond tijdens het spelen in het park.
Hij ontwikkelt later een ernstige fobie voor honden, maar kan zich niet herinneren wanneer deze angst is ontstaan. Hij heeft de pijnlijke herinnering aan de angstige ervaring met de hond verdrongen, dus hij weet niet precies waar deze angst vandaan kwam.
Laatste gedachte Think
Het begrip verdrongen herinneringen, of het bestaan van herinneringen die zo pijnlijk of traumatisch zijn dat ze buiten het bewustzijn worden gehouden, is de afgelopen decennia een controversieel onderwerp geweest.
Onderdrukking en psychoanalyseana
Hoewel repressie een term is die vaak wordt gebruikt in de psychologie, wordt het beschouwd als een beladen en controversieel concept. Het heeft lange tijd gediend als een kernidee binnen de psychoanalyse, maar er zijn een aantal critici geweest die de geldigheid en zelfs het bestaan van repressie in twijfel hebben getrokken.
Psychoanalyse suggereert ook dat repressie een rol speelt bij het vervormen van de realiteit van een individu, wat vervolgens kan leiden tot neurose en disfunctie. Sommige onderzoeken suggereren echter dat deze verstoringen in sommige omstandigheden een gunstig effect kunnen hebben.
Het is ook belangrijk op te merken dat zelfs als repressie bestaat en bepaalde dingen voor het bewustzijn verborgen zijn, dit niet betekent dat dit proces noodzakelijkerwijs bijdraagt aan psychische stoornissen.
Toch concludeerde een recensie van het onderzoek dat het op deze manier vervormen van de werkelijkheid meestal helpt om het psychologische en sociale functioneren van een persoon te verbeteren. Onderzoek heeft uitgewezen dat mensen met een zogenaamde repressieve copingstijl minder depressief zijn en beter met pijn om kunnen gaan.
Hoewel men dacht dat psychoanalyse mensen hielp door onderdrukte herinneringen naar boven te halen, wordt momenteel aangenomen dat er veel andere therapeutische acties zijn die bijdragen aan het succes van elke vorm van psychologische therapie, psychoanalyse of anderszins.
Onderdrukking en geheugen
Verdrongen herinneringen kwamen in de schijnwerpers in de jaren tachtig en negentig toen een aantal spraakmakende zaken met herstelde herinneringen aan kindermishandeling media-aandacht trokken.
Onderzoekers zoals Elizabeth Loftus hebben herhaaldelijk aangetoond dat valse herinneringen aan gebeurtenissen die niet echt hebben plaatsgevonden zich gemakkelijk vormen. Mensen zijn in sommige gevallen ook vatbaar voor confabulatie van herinneringen. Mensen kunnen volledig geloven dat dergelijke herinneringen juist zijn, ook al hebben de gebeurtenissen zich niet echt voorgedaan zoals ze werden herinnerd.
Freud merkte zelf op dat mensen tijdens psychoanalytische therapie soms een 'herstel' van onderdrukte jeugdherinneringen ervoeren. In zijn boek 'Introductory Lectures on Psychoanalysis' concludeerde hij dat 'deze scènes uit de kindertijd niet altijd waar zijn. In de meeste gevallen zijn ze inderdaad niet waar, en in enkele ervan zijn ze het directe tegenovergestelde van de historische waarheid. ."
Een van de belangrijkste veronderstellingen in de klassieke traditie van de psychoanalyse is dat traumatische herinneringen kunnen worden onderdrukt. Uit het meeste onderzoek is echter gebleken dat trauma de neiging heeft om de herinnering aan de pijnlijke gebeurtenis te vergroten.
In veel gevallen kan trauma de herinnering aan een gebeurtenis juist versterken. Mensen kunnen als gevolg van deze traumatische ervaringen een posttraumatische stressstoornis (PTSS) ontwikkelen, waardoor ze levendige flashbacks van de gebeurtenissen ervaren. In plaats van verdringing van de pijnlijke herinneringen te ervaren, worden mensen gedwongen ze steeds opnieuw te beleven.
Dit betekent niet noodzakelijk dat herinneringen aan deze gebeurtenissen volledig accuraat zijn. Geheugenvervormingen komen vaak voor, vooral omdat de coderings-, opslag- en ophaalprocessen gevoelig zijn voor fouten.
Een woord van Verywell
Hoewel Freud geloofde dat het opheffen van repressie de sleutel tot herstel was, werd dit niet door onderzoek ondersteund. In plaats daarvan zijn sommige experts van mening dat het aan het licht brengen van onderdrukt materiaal de eerste stap naar verandering kan zijn. Iets begrijpen is immers niet genoeg om een probleem op te lossen. Maar het kan leiden tot verdere inspanningen die kunnen leiden tot echte verlichting en blijvende veranderingen.
Wat u moet weten over de zelfbedieningsbias