Lilapsofobie, of angst voor tornado's en orkanen, kan worden gezien als een ernstigere vorm van astrafobie, of angst voor donder en bliksem. Als je last hebt van lilapsofobie, is het niet de gemiddelde zomerstorm waar je bang voor bent, maar de mogelijkheid dat die storm hevig wordt. Deze fobie komt relatief vaak voor, hoewel zeldzamer dan astrafobie.
Oorzaken
Zoals veel fobieën is de angst voor tornado's en orkanen vaak terug te voeren op een negatieve ervaring. Misschien bent u getroffen door zwaar weer dat persoonlijk letsel of materiële schade heeft veroorzaakt bij u of iemand van wie u houdt. Of je bent misschien gespaard gebleven van een tornado die grote schade aanrichtte in je buurt, en mogelijk een beetje schuldgevoel van overlevenden aan de mix toevoegde.
Als je een echt verwoestende stormervaring hebt gehad, zoals de orkaan Katrina, is het vooral belangrijk om professioneel advies in te winnen. Naast lilapsofobie is het mogelijk dat u een posttraumatische stressstoornis heeft.
Lilapsofobie, zoals veel fobieën, kan ook worden geleerd. Als je ouders, vrienden of familieleden bang zijn voor tornado's en orkanen, heb je misschien hun angst opgepikt.
Symptomen
Hoewel het normaal en rationeel is om de weersvoorspellingen te controleren voor buitenactiviteiten, merken veel mensen met lilapsofobie dat het weer hun leven beheerst. U kunt veel tijd besteden aan het kijken naar het weerkanaal of het online volgen van stormen. U kunt weigeren om naar buiten te gaan op dagen dat er stormen worden voorspeld.
Wanneer een storm toeslaat, kunt u ongewoon gedrag vertonen. Voortdurend controleren op weerswaarschuwingen; verstoppen onder het bed of in een kast, en zelfs het uitvoeren van een volledig tornado-plan zodra de regen begint, zijn allemaal gebruikelijk bij mensen met deze angst. Je zou goed naar de storm kunnen luisteren voor geluiden van tornado-activiteit, of je zou kunnen proberen de storm helemaal te overstemmen met luide muziek of films.
Veel mensen merken dat lilapsofobie verergert door alleen te zijn. Je zou in paniek vrienden kunnen bellen, of je schema zo kunnen indelen dat je zelden alleen bent. Sommige mensen met deze fobie merken dat het gaan naar een winkelcentrum, een bioscoop of een bibliotheek hen kan helpen hun paniek onder controle te krijgen.
Na verloop van tijd zult u merken dat uw dagelijkse activiteiten steeds beperkter worden. U kunt zelfs op heldere, zonnige dagen niet bereid zijn om gebouwen binnen te gaan die u niet 'veilig' vindt. U kunt weigeren deel te nemen aan buitenactiviteiten of lange autoritten uit angst voor een storm.
Uiterlijk bij kinderen
Veel kinderen gaan door een fase van astrafobie of angst voor stormen. Lilapsofobie komt niet zo vaak voor bij kinderen, maar kan zeker voorkomen. Vooral jonge kinderen die net leren om fantasie en werkelijkheid te scheiden, zijn vatbaar voor angsten die worden veroorzaakt door mediabeelden en gesprekken met volwassenen. Als een grote storm op televisie wordt geprofileerd of door volwassenen wordt besproken, kunnen kinderen bang worden dat het hen zal overkomen.
Omdat angsten een normaal onderdeel van de ontwikkeling zijn, worden fobieën over het algemeen niet bij kinderen gediagnosticeerd, tenzij ze langer dan zes maanden aanhouden. Probeer uw kind gerust te stellen over de relatieve zeldzaamheid van grote stormen en leg hem uit hoe u zich voorbereidt op stormen. Het is natuurlijk belangrijk om de arts van het kind te vertellen als de fobie ernstig of aanhoudend is, omdat een verwijzing door een therapeut nodig kan zijn.
Verschijning in de populaire cultuur
Hollywood-films zoals Twister (1996) gaan in op de effecten van lilapsofobie. In die film is Dr. Jo Harding, gespeeld door Helen Hunt, getuige van de dood van haar vader in een tornado. Als volwassene bestrijdt ze de resulterende lilapsofobie door een stormjager te worden. De film bevat zeer realistische beelden van grote tornado's, dus het is niet de beste keuze voor degenen die aan deze angst lijden.
Tornado's en orkanen maken deel uit van het leven, en de media van vandaag bieden de mogelijkheid om verwoestende stormen en hun nasleep herhaaldelijk te bekijken, in levendige high-definition details. Hoewel de dekking zeker belangrijk is, is het even belangrijk om een dergelijke dekking in perspectief te plaatsen. Hoewel kleine weersomstandigheden vaak voorkomen, worden alleen ernstige weersomstandigheden als nieuwswaardig beschouwd. Media-aandacht kan gemakkelijk leiden tot een scheef geloof dat ernstige stormen veel vaker voorkomen dan ze in werkelijkheid zijn.
Hoe rationeel voorbereid te zijn?
Hoewel uw kansen om in een dodelijke storm terecht te komen relatief klein zijn, zijn de risico's reëel. Daarom is het belangrijk om voorbereid te zijn. De sleutel is om het verschil te herkennen tussen rationele paraatheid en fobische reacties.
Als u in een stormgevoelig gebied woont, zorg dan dat u een kopie krijgt van de officiële paraatheidsliteratuur van uw gebied. Deze documenten worden vaak verspreid in supermarkten, bibliotheken en andere openbare locaties of online via sites zoals weather.gov en nhc.noaa.gov. Lees de aanbevelingen door en stel een stormgereedheidsplan op.
Als je een huishouden deelt, laat dan iemand anders het weer in de gaten houden. Die persoon kan u waarschuwen voor specifieke gevaren en u helpen beslissen wat u het beste kunt doen. Dit neemt een deel van de druk van je af en kan je helpen obsessieve controle te voorkomen.
Lees meer over de soorten stormen die uw gebied treffen. Orkanen kunnen bijvoorbeeld verwoestend zijn, maar worden ver van tevoren voorspeld. Tornado's kunnen zich snel ontwikkelen, maar alleen onder bepaalde weersomstandigheden. Als u meer te weten komt over de soorten stormen die u kunnen treffen, kunt u rationelere beslissingen nemen om ze het hoofd te bieden.
Behandeling
Zoals veel fobieën, wordt lilapsofobie vaak behandeld door middel van cognitieve gedragstherapietechnieken. Als uw fobie echter voortkomt uit een posttraumatische stressstoornis, kunnen andere soorten therapie geschikter zijn. Uw therapeut kan de oorzaak van uw fobie diagnosticeren en de beste manier van handelen voorschrijven.
