Psychologen hebben het vaak over verschillende soorten geheugen. Langetermijnherinneringen zijn een soort relatief blijvend geheugen. Wat deze herinneringen onderscheidt, is dat ze de neiging hebben stabiel te zijn en lang kunnen duren, vaak jaren.
Het langetermijngeheugen verwijst naar de opslag van informatie over een langere periode. Als je je iets kunt herinneren dat meer dan een paar ogenblikken geleden is gebeurd, of het nu slechts enkele uren geleden of decennia eerder is gebeurd, dan is het een langetermijngeheugen. Enkele belangrijke dingen die u moet weten over het langetermijngeheugen:
- Langetermijnherinneringen bevinden zich vaak buiten de bewuste geest. Deze informatie bevindt zich grotendeels buiten ons bewustzijn, maar kan in het werkgeheugen worden opgeroepen om te worden gebruikt wanneer dat nodig is. Sommige herinneringen zijn relatief gemakkelijk op te roepen, terwijl andere veel moeilijker toegankelijk zijn.
- Niet alle langetermijnherinneringen zijn gelijk gemaakt. Terwijl sommige herinneringen snel in je opkomen, zijn andere zwakker en hebben ze mogelijk prompts of herinneringen nodig om ze in beeld te brengen. Informatie die van groter belang is, leidt tot een sterkere recall. U kunt belangrijke gebeurtenissen, zoals uw trouwdag, gewoonlijk veel duidelijker en gedetailleerder onthouden dan minder gedenkwaardige dagen.
- Herinneringen die vaak worden gebruikt, worden sterker en gemakkelijker op te roepen. Door steeds opnieuw toegang te krijgen tot deze herinneringen, worden de neurale netwerken waarin de informatie is gecodeerd, versterkt, wat leidt tot een gemakkelijkere herinnering van de informatie. Herinneringen die niet vaak worden opgeroepen, kunnen soms verzwakken of zelfs verloren gaan of worden vervangen door andere informatie.
Duur en capaciteit van langetermijngeheugen
Door het proces van associatie en repetitie kan de inhoud van het kortetermijngeheugen een langetermijngeheugen worden. Langetermijnherinneringen kunnen een kwestie van dagen tot tientallen jaren aanhouden.
Er zijn een aantal factoren die van invloed kunnen zijn op hoe lang informatie in het langetermijngeheugen blijft staan. Ten eerste kan de manier waarop het geheugen in de eerste plaats is gecodeerd een belangrijke rol spelen. Als je heel bewust en alert was toen je de ervaring had, dan zal de herinnering waarschijnlijk een stuk levendiger zijn.
Het aantal keren dat je een herinnering opent, kan ook een rol spelen in de sterkte en duur van een herinnering. Het is niet verrassend dat herinneringen die je moet onthouden, vaak blijven hangen en veel sterker worden. Dit is de reden waarom het steeds opnieuw herhalen van informatie tijdens het studeren leidt tot een betere herinnering aan een examen.
Soorten langetermijngeheugen
Het langetermijngeheugen wordt meestal verdeeld in twee typen: expliciet en impliciet.
- Expliciete herinneringen, ook bekend als declaratieve herinneringen, omvatten alle herinneringen die beschikbaar zijn in het bewustzijn. Het expliciete geheugen kan verder worden onderverdeeld in episodisch geheugen (specifieke gebeurtenissen) en semantisch geheugen (kennis over de wereld).
- Impliciete herinneringen zijn degenen die meestal onbewust zijn. Dit type geheugen omvat procedureel geheugen, dat herinneringen aan lichaamsbeweging en het gebruik van objecten in de omgeving omvat. Het besturen van een auto of het gebruik van een computer zijn voorbeelden van procedurele herinneringen.
Hoe langetermijngeheugens veranderen?
Het informatieverwerkingsmodel van het geheugen kenmerkt het menselijk geheugen evenzeer als een computer. Informatie komt in het kortetermijngeheugen (een tijdelijke opslag) en vervolgens wordt een deel van deze informatie overgebracht naar het langetermijngeheugen (een relatief permanente opslag), net zoals informatie wordt opgeslagen op de harde schijf van een computer.
Wanneer informatie nodig is, wordt deze uit deze langetermijnopslag gehaald met behulp van omgevingssignalen, net zoals het openen van een opgeslagen map op uw computer. Deze opgeslagen herinneringen kunnen echter worden gewijzigd.
Toegang tot herinneringen vraagt om verandering
Recent onderzoek suggereert dat herinneringen niet in een statische toestand worden opgeslagen en vervolgens met perfecte helderheid worden opgehaald. Onderzoekers hebben ontdekt dat herinneringen elke keer dat ze worden geopend, worden getransformeerd.
Neuronen coderen eerst herinneringen in de cortex en hippocampus. Elke keer dat een herinnering wordt opgeroepen, wordt deze opnieuw gecodeerd door een vergelijkbare, maar niet identieke reeks neuronen.
Toegang tot herinneringen helpt vaak om ze sterker te maken, maar het onderzoek heeft uitgewezen dat deze hercodering een impact kan hebben op hoe de informatie wordt onthouden. Subtiele details kunnen veranderen en bepaalde aspecten van het geheugen kunnen worden versterkt, verzwakt of zelfs helemaal verloren gaan, afhankelijk van welke neuronen worden geactiveerd.
Herinneringen zijn niet in steen gebeiteld
Herinneringen kunnen verrassend kwetsbaar zijn en vatbaar voor verandering, verkeerde informatie en interferentie. Geheugenexpert Elizabeth Loftus heeft aangetoond hoe gemakkelijk valse herinneringen kunnen worden geactiveerd. In een van haar beroemdste experimenten slaagde ze erin 25% van haar deelnemers te laten geloven in een valse herinnering dat ze ooit als kind verloren waren gegaan in een winkelcentrum.
Waarom is het langetermijngeheugen zo gevoelig voor deze onnauwkeurigheden? In sommige gevallen missen mensen belangrijke details over gebeurtenissen. Om deze ontbrekende hiaten in de informatie op te vullen, verzint het brein soms details die logisch lijken. In andere gevallen kunnen oude herinneringen de vorming van nieuwe verstoren, waardoor het moeilijk wordt om te herinneren wat er werkelijk is gebeurd.
Een woord van Verywell
Het langetermijngeheugen speelt een cruciale rol in het dagelijks leven, waardoor u een basis van informatie en geheugen kunt opbouwen waarmee u uw leven kunt leiden. Hoewel het gemakkelijk is om herinneringen te zien als iets dat lijkt op bestanden op een computer, heeft onderzoek aangetoond dat langetermijngeheugen zowel duurzaam als foutgevoelig is.
