Mensen met een milde, laaggradige depressie realiseren zich misschien niet eens dat ze depressief zijn. In feite kunnen de chronische gevoelens van verdriet en een slecht humeur die ze ervaren al zo lang bestaan dat ze zich normaal voelen
Het is echter niet normaal om de hele tijd ongelukkig door het leven te gaan. Iedereen ervaart af en toe een sombere stemming als reactie op verdrietige of stressvolle gebeurtenissen in het leven, maar je constant depressief voelen hoeft niet het verhaal van je leven te zijn.
Symptomen
Chronische laaggradige depressie is een symptoom van aanhoudende depressieve stoornis (PDD), voorheen bekend als dysthymie of dysthyme stoornis.
Dysthymie werd eerder apart vermeld van chronische ernstige depressie in de Diagnostische en statistische handleiding voor geestelijke aandoeningen, maar de aandoeningen zijn sindsdien gecombineerd vanaf de vijfde editie, omdat er geen wetenschappelijk betekenisvol verschil tussen werd gevonden.
De tekenen en symptomen van PDD lijken erg op die van een depressieve stoornis, behalve dat ze meestal milder zijn en chronisch van aard zijn.
Symptomen van PDD zijn onder meer:
- Eetlust of gewichtsveranderingen
- Vermoeidheid
- Gevoelens van hopeloosheid, waardeloosheid of schuld
- Gebrek aan plezier of plezier in dingen
- Weinig energie en verminderde motivatie
- Rusteloosheid
- Verdriet, tranen, vaak huilen
- Slaapproblemen
- Gedachten aan dood of zelfmoord
- Problemen met concentreren, focussen en beslissingen nemen
Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Oorzaken
Net als bij een ernstige depressieve stoornis, wordt ook aangenomen dat aanhoudende depressieve stoornis een multifactoriële aandoening is, wat betekent dat ze waarschijnlijk worden veroorzaakt door een combinatie van genetische gevoeligheid, biochemische onbalans, stress in het leven en omgevingsfactoren.
Bij ongeveer driekwart van de patiënten met dysthymie is de primaire oorzaak van de aandoening niet duidelijk. Maar mensen met PDD hebben vaak andere complicerende factoren, zoals een chronische ziekte, een andere psychiatrische stoornis of problemen met het gebruik van middelen.
In deze gevallen wordt het erg moeilijk om te zeggen of de depressie onafhankelijk van de andere aandoening zou bestaan. Bovendien creëren deze comorbide aandoeningen vaak een vicieuze cirkel waarin elke ziekte de andere moeilijker te behandelen maakt
Diagnose
Net als bij andere vormen van depressie, is er niet echt een bloedtest of hersenscan die kan worden gebruikt om de diagnose dysthyme stoornis te stellen. In plaats daarvan moeten artsen uitgaan van de tekenen die ze kunnen waarnemen, evenals alle symptomen die patiënten aan hen melden.
Artsen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg kunnen controleren of de symptomen van een patiënt passen in een patroon dat is vastgelegd in de DSM-5, een handleiding voor het diagnosticeren van psychische stoornissen zoals depressie.
Bij een dysthyme stoornis moeten artsen bepalen of de symptomen van de patiënt al langere tijd aanwezig zijn (minimaal twee jaar voor volwassenen en één jaar voor kinderen). Daarnaast wordt bekeken of de ernst van de symptomen minder is dan wat een patiënt zou kunnen ervaren bij een depressieve stoornis.
Artsen zullen ook bloed- en urinetests gebruiken om mogelijke medische aandoeningen uit te sluiten, zoals hypothyreoïdie, die symptomen zoals chronische milde depressie kunnen veroorzaken.
Andere factoren die een arts in overweging zal nemen bij het stellen van een diagnose, zijn onder meer de medische geschiedenis van een patiënt, evenals of er een voorgeschiedenis van depressie in hun familie is.
Behandeling
Aanhoudende depressieve stoornis reageert op veel van dezelfde behandelingen die worden gebruikt om ernstige depressies te behandelen. Antidepressiva worden over het algemeen voorgeschreven, waarbij selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's) een populaire keuze zijn.
Bovendien kan psychotherapie, ook wel gesprekstherapie genoemd, vaak heel nuttig zijn voor mensen met een chronische laaggradige depressie. U moet samenwerken met uw geestelijke gezondheidszorg om een behandelplan te ontwikkelen dat het meest geschikt voor u is.
Discussiegids depressie
Ontvang onze afdrukbare gids om u te helpen de juiste vragen te stellen bij uw volgende doktersafspraak.
Download PDF
Omgaan met
Er zijn ook verschillende zelfzorgbehandelingen die kunnen helpen bij de behandeling van chronische milde depressie. Hier zijn een paar suggesties om in gedachten te houden:
- Streef naar 30 minuten matig intensieve training de meeste dagen van de week, en voeg indien mogelijk krachtige lichaamsbeweging toe.
- Vermijd alcohol en illegale drugs.
- Zorg ervoor dat u uw medicijnen correct inneemt. Vertel uw arts over eventuele supplementen of kruidengeneesmiddelen die u gebruikt.
- Eet gevarieerd en voedzaam.
- Vind dingen om te doen die je leuk vindt.
- Krijg genoeg slaap en zorg voor een rustgevende slaapomgeving.
- Zoek mensen voor vrienden die positief zijn, ondersteunend en laten zien dat ze om je geven.
Als bij u dysthymie is vastgesteld, maar uw depressiesymptomen verergeren, overleg dan met uw arts. Zij zullen uw symptomen opnieuw beoordelen en indien nodig uw behandeling aanpassen.