Dankzij jarenlang onderzoek hebben artsen en gezondheidswerkers nu een volledig menu met opties om stoornissen in alcoholgebruik te behandelen. Voortbouwend op deze vooruitgang blijven wetenschappers werken aan nieuwe medicijnen en ontdekken ze nieuwe manieren om de effectiviteit, toegankelijkheid, kwaliteit en kosteneffectiviteit van de behandeling van mensen met een alcoholverslaving te verbeteren.
Volgens onderzoek lijken medicijnen een positief onderdeel te zijn van de meest effectieve combinatie voor de behandeling van stoornissen in alcoholgebruik. En het wordt te weinig gebruikt als een methode voor de behandeling van alcoholisme.
"De meest robuuste bevinding in het onderzoek is dat degenen die medicatie kregen het veel beter deden dan degenen die helemaal geen pillen kregen", zegt professor Barbara Mason van het Scripps Research Institute en een auteur van het onderzoek. "Dit moet een wake-upcall zijn.
Met minder dan één procent van degenen die hulp zoeken voor alcoholafhankelijkheid die een recept krijgen, wordt medicatie onderbenut. Medicatie voor alcoholisme kan patiënten een voordeel bieden voor hun herstel, vooral in een echte wereld."
COMBINEREN Studie
Een omvangrijke studie die in 2006 werd gepubliceerd, volgde meer dan 1.300 studiedeelnemers op 11 academische locaties gedurende een periode van drie jaar om te bepalen welke combinatie van behandeling, medicatie en counseling het meest effectief was voor de behandeling van stoornissen door alcoholmisbruik.
De studie Combining Medications and Behavioral Interventions for Alcohol Dependence (COMBINE) leverde enkele verrassende resultaten op toen bleek dat een van de nieuwere medicijnen die werden gebruikt voor de behandeling van alcoholisme er niet in slaagde de behandelingsresultaten op zichzelf te verbeteren.
Zoals aangetoond in COMBINE, is geen enkele medicatie of behandelstrategie effectief in elk geval of in elke persoon.
Na 16 weken liet de COMBINE-studie over het algemeen positieve resultaten zien voor studiedeelnemers.
- Alle onderzochte groepen verminderden aanzienlijk drinken tijdens de behandeling. Het totale percentage afwezige dagen verdrievoudigde, van 25 naar 73 procent, en het alcoholgebruik per week daalde van 66 naar 13 drankjes, een daling van 80 procent.
- Patiënten die medisch management kregen plus Revia of Vivitrol (naltrexon) of gespecialiseerde counseling, vertoonden vergelijkbare verbeterde resultaten van alcoholonthouding (80 procent) in vergelijking met patiënten die medisch management en placebo-pillen kregen (75 procent).
- Patiënten die Revia of Vivitrol kregen, rapporteerden minder verlangen naar alcohol.
- Het toevoegen van Revia of Vivitrol of gespecialiseerde alcoholbegeleiding aan medisch management verdubbelde bijna de kans om het goed te doen.
Antabuse (Disulfiram)
Antabuse (disulfiram) was het eerste geneesmiddel dat werd goedgekeurd voor de behandeling van alcoholmisbruik en alcoholafhankelijkheid. Het werkt door een ernstige bijwerking te veroorzaken wanneer iemand die de medicatie neemt alcohol gebruikt. De meeste mensen die het nemen, zullen overgeven na het drinken van alcohol. Men denkt dat dit op zijn beurt een afschrikmiddel vormt voor drinken.
Disulfiram werd voor het eerst ontwikkeld in de jaren 1920 voor gebruik in productieprocessen. De alcoholaversieve effecten van Antabuse werden voor het eerst geregistreerd in de jaren dertig van de vorige eeuw. Werknemers in de gevulkaniseerde rubberindustrie die werden blootgesteld aan tetraethylthiuramdisulfide werden ziek na het drinken van alcohol.
In 1948 ontdekten Deense onderzoekers die op zoek waren naar behandelingen voor parasitaire maaginfecties de alcoholgerelateerde effecten van disulfiram toen ook zij ziek werden na het drinken van alcohol. De onderzoekers begonnen een nieuwe reeks onderzoeken naar het gebruik van disulfiram om alcoholafhankelijkheid te behandelen.
Kort daarna keurde de FDA disulfiram goed om alcoholisme te behandelen. Het werd voor het eerst vervaardigd door Wyeth-Ayerst Laboratories onder de merknaam Antabuse.
Aanvankelijk werd disulfiram in grotere doseringen gegeven om aversie tegen alcohol te produceren door de patiënten erg ziek te maken als ze dronken. Later, nadat velen ernstige reacties hadden gemeld (waaronder enkele sterfgevallen), werd Antabuse toegediend in kleinere doseringen om alcoholonthouding te ondersteunen.
Naltrexon
Naltrexon wordt verkocht onder de merknamen Revia en Depade. Een maandelijkse injecteerbare vorm van naltrexon met verlengde afgif.webpte wordt op de markt gebracht onder de handelsnaam Vivitrol. Het werkt in de hersenen door de high te blokkeren die mensen ervaren als ze alcohol drinken of opioïden zoals heroïne en cocaïne gebruiken.
Naltrexon werd voor het eerst ontwikkeld in 1963 om verslaving aan opioïden te behandelen. In 1984 werd het door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van het gebruik van drugs zoals heroïne, morfine en oxycodon. Destijds werd het door DuPont op de markt gebracht onder de merknaam Trexan.
In de jaren tachtig ontdekten dierstudies dat naltrexon ook het alcoholgebruik verminderde. Klinische proeven bij mensen volgden in de late jaren 80 en vroege jaren 90. Deze toonden aan dat naltrexon, in combinatie met psychosociale therapie, het verlangen naar alcohol kon verminderen en het terugvalpercentage bij alcoholisten kon verminderen.
De FDA keurde het gebruik van naltrexon voor de behandeling van alcoholgebruiksstoornissen in 1994 goed. DuPont hernoemde vervolgens het medicijn Revia.
Uit de COMBINE-studie bleek dat, in combinatie met een gestructureerde ambulante medische behandelingsinterventie bestaande uit negen korte sessies uitgevoerd door een beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg, de alcoholafschrikkende medicijnen Revia en Vivitrol (naltrexon) en tot 20 sessies van alcoholcounseling even effectieve behandelingen waren voor alcoholisme.
"Deze resultaten tonen aan dat naltrexon of gespecialiseerde alcoholcounseling - met gestructureerd medisch management - een effectieve optie is voor de behandeling van alcoholverslaving", zegt Mark L. Willenbring, MD, directeur, afdeling behandeling en herstelonderzoek, National Institute of Alcohol Abuse en Alcoholisme.
"Hoewel medisch management iets intensiever is dan de interventies voor alcoholafhankelijkheid die worden aangeboden in de meeste hedendaagse zorginstellingen, is het niet anders dan andere modellen voor patiëntenzorg, zoals het starten van insulinetherapie bij patiënten met diabetes mellitus."
Campral (Acamprosaat)
Campral (acamprosaat) is het meest recente medicijn dat in de VS is goedgekeurd voor de behandeling van alcoholafhankelijkheid of alcoholisme. Het werkt door aan alcohol gerelateerde veranderingen in de hersenen te normaliseren, waardoor een deel van de langdurige fysieke stress en emotionele ongemakken die mensen kunnen ervaren als ze stoppen met drinken, worden verminderd ( ook bekend als post-acuut ontwenningssyndroom) dat kan leiden tot terugval.
In 1982 ontwikkelde het Franse bedrijf Laboratoires Meram acamprosaat voor de behandeling van alcoholverslaving. Het werd getest op veiligheid en werkzaamheid van 1982 tot 1988, toen het door de Franse regering werd goedgekeurd voor gebruik bij de behandeling van alcoholisme. Het werd voor het eerst op de markt gebracht onder de naam Aotal.
Al meer dan 20 jaar wordt acamprosaat in heel Europa veel gebruikt voor de behandeling van mensen met een alcoholverslaving. Het werd pas in juli 2004 goedgekeurd voor gebruik in de VS. Het werd voor het eerst op de markt gebracht in de Verenigde Staten in januari 2005 onder de merknaam Campral. Campral wordt momenteel in de Verenigde Staten op de markt gebracht door Forest Pharmaceuticals.
De COMBINE-studie wees uit dat het combineren van een ander alcoholafschrikmiddel Campral (acamprosaat) met het medische managementprogramma de resultaten niet verbeterde. Campral presteerde niet beter dan de placebo of de neppil. Deze bevinding verbijsterde onderzoekers, aangezien eerdere onderzoeken die in Europa met Campral zijn uitgevoerd, positieve behandelresultaten hadden opgeleverd.
De Sinclair-methode
In 2001 claimde David Sinclair, PhD, een onderzoeker in Finland een genezingspercentage van 80 procent voor alcoholafhankelijkheid wanneer anti-alcohol medicijnen Revia of Vivitrol worden voorgeschreven volgens zijn Sinclair-methode. Het onderzoek van Dr. Sinclair is gepubliceerd in de peer-reviewed tijdschriften Alcohol en alcoholisme en de Tijdschrift voor klinische psychofarmacologie.
De Sinclair-methode is het standaard behandelprotocol voor alcoholverslaving in Finland, de methode wordt ook gebruikt in het VK, maar de methode moet nog aanslaan in de Verenigde Staten.
Bij de Sinclair-methode nemen mensen Revia of Vivitrol alleen voor het drinken en nooit anders. Revia en Vivitrol zijn niet zoals andere anti-alcoholmedicijnen die intense misselijkheid en katergevoelens veroorzaken wanneer ze samen met alcohol worden ingenomen. De gedragsverandering treedt pas in de loop van de tijd op.
Bij de Sinclair-methode wordt Revia of Vivitrol een uur voor het drinken van alcohol ingenomen. Aan het einde van vier tot zes maanden behandeling met de Sinclair-methode dronk 80 procent van de mensen die te veel alcohol hadden gedronken ofwel matig of onthielden zich ervan.
De manier waarop dit proces werkt, is dat wanneer mensen normaal alcohol drinken, endorfines vrijkomen in de hersenen, en dit versterkt het gedrag van het drinken van alcohol. Revia en Vivitrol blokkeren de feel-good endorfine. Net zoals toen de honden van Pavlov eten kregen als er een bel ging, werden deze honden geconditioneerd om te kwijlen bij het geluid van de bel alleen. Toen deze honden echter de bel kregen en geen eten kregen, stopte het kwijlen.
Er wordt aangenomen dat de belangrijkste reden waarom de Sinclair-methode in de VS niet is aangeslagen, tweeledig is. In de VS lijken 12-stappenprogramma's op basis van onthouding de door artsen voorgeschreven behandelplannen te domineren, en artsen vinden het niet leuk dat de Sinclair-methode mensen met alcoholverslavingsproblemen aanmoedigt om te blijven drinken.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
