Kinderen met angst: symptomen en hoe te helpen

Inhoudsopgave:

Anonim

Kinderen met angst vertonen symptomen mogelijk niet op dezelfde manier als volwassenen. Ze kunnen bijvoorbeeld naast angst en zorgen ook woede of prikkelbaarheid vertonen.

Het is begrijpelijk dat ouders zich zorgen maken over de angst van hun kind, maar het is belangrijk om te weten dat sommige kinderangst normaal en te verwachten is. Toch hebben sommige kinderen angststoornissen. Gelukkig zijn er dingen die ouders kunnen doen om hun kinderen te helpen een behandeling te krijgen en om te gaan met angstgevoelens.

Veelvoorkomende zorgen bij kinderen

Er zijn een aantal dingen die normaal gesproken zorgen en angst veroorzaken bij kinderen van verschillende leeftijden. Nieuwe situaties, uitdagende taken en zelfs onbekende mensen kunnen van tijd tot tijd leiden tot angst en angst bij kinderen.

Andere leeftijdsgebonden angsten zijn onder meer:

  • Vreemde angst begint op de leeftijd van 7 tot 9 maanden en verdwijnt rond de leeftijd van 3 jaar
  • Angst voor het donker, monsters, insecten en dieren bij kleuters
  • Hoogtevrees of storm bij jongere schoolgaande kinderen
  • Zorgen over school en vrienden bij oudere schoolgaande kinderen en tieners

Deze kinderangsten zijn normaal en nemen meestal vanzelf af naarmate een kind ouder wordt. Er is meer nodig dan af en toe angst, wat normaal kan zijn, om echte symptomen van een angststoornis aan te geven.

Tekenen en symptomen bij kinderen met angst

Hoewel het gebruikelijk is om af en toe angst te hebben, is het ook gebruikelijk dat kinderen angststoornissen hebben. Hoewel de schattingen van de prevalentie variëren, stelt de Centers for Disease Control and Prevention (CDC) dat 7,1% van de kinderen in de leeftijd van 3 tot 17 een aantoonbare angst heeft.

Kinderen met echte angstsymptomen kunnen symptomen ervaren zoals:

  • Woede of agressie
  • Bepaalde situaties vermijden
  • Bedplassen
  • Veranderingen in eetlust
  • Vermoeidheid
  • In de problemen komen op school
  • Hoofdpijn
  • Prikkelbaarheid
  • Spierspanning
  • Nerveuze gewoonten zoals nagelbijten
  • Nachtmerries
  • Weigeren om naar school te gaan
  • Rusteloosheid
  • Sociale terugtrekking
  • Buikpijn
  • Concentratieproblemen
  • Slaapproblemen (slapeloosheid)

De frequentie en het optreden van symptomen kan variëren afhankelijk van de aard van de angst. Sommige angsten (zoals sociale angst of een fobie) kunnen worden veroorzaakt door specifieke situaties, objecten of instellingen. Andere soorten angst, zoals gegeneraliseerde angststoornis of paniekstoornis, kunnen leiden tot symptomen die vaker voorkomen.

Andere indicatoren van zorg zijn onder meer symptomen die het leervermogen van een kind belemmeren, omgaan met leeftijdsgenoten, 's nachts slapen of normaal functioneren in het dagelijks leven.

Normale angsten uit de kindertijd die aanhouden na de leeftijd waarop ze naar verwachting zullen verdwijnen (zoals bang zijn in het donker of weg zijn van ouders na de kleuterleeftijd) zijn ook een punt van zorg.

Soorten kinderangst

Net als volwassenen kunnen kinderen ook andere angststoornissen hebben, variërend van verlatingsangst en obsessief-compulsieve stoornis (OCS) tot paniekaanvallen. Sommige tekenen van angst zijn gemakkelijker te herkennen, maar andere angststoornissen kunnen iets moeilijker te detecteren zijn.

Enkele van de verschillende soorten kinderangst zijn:

Verlatingsangst

Verlatingsangst houdt een overdreven angst in om gescheiden te worden van ouders en verzorgers. Dit soort angst komt vaak voor bij jonge kinderen, maar begint meestal af te nemen zodra een kind ongeveer 3 of 4 jaar oud is. Symptomen van verlatingsangst zijn meestal vrij gemakkelijk te herkennen en houden in dat je weigert ergens heen te gaan zonder de ouder of verzorger, weigert om alleen te slapen, of weigeren naar school te gaan.

Gegeneraliseerde angststoornis

Als onderdeel van een diagnose van een gegeneraliseerde angststoornis (GAD), moet een kind gedurende zes maanden of langer tekenen van overmatige angst en zorgen hebben (die kunnen verschijnen als de bovenstaande symptomen), en ze moeten door meer dan één ding worden veroorzaakt, zoals zorgen over werk, school en vrienden.

Ook zal een kind met een gegeneraliseerde angststoornis moeite hebben om hun zorgen onder controle te houden en het zal hen leed en een soort beperking veroorzaken. Ze kunnen bijvoorbeeld zo geïrriteerd zijn omdat ze niet slapen dat ze moeite hebben om hun vrienden te houden of hun cijfers dalen omdat ze zich niet kunnen concentreren.

Kinderen met een gegeneraliseerde angststoornis kunnen ook somatische symptomen hebben, zoals hoofdpijn, buikpijn en spierpijn.

Specifieke fobieën

Naast een gegeneraliseerde angststoornis kunnen kinderen meer specifieke fobieën hebben. Ze worden angstig en bezorgd, maar alleen over zeer specifieke triggers, zoals onweer, spinnen, alleen gelaten worden of in een zwembad gaan, enz.

Hoewel deze kinderen kunnen huilen en zich aan hun ouders kunnen vastklampen als ze in de buurt zijn of denken dat ze in de buurt zullen zijn van iets waar ze echt bang voor zijn, groeien de meeste kinderen gelukkig over dit soort angststoornis heen.

Obsessief-compulsieve stoornis

Kinderen met OCS kunnen ofwel terugkerende opdringerige gedachten (obsessies) hebben over bepaalde dingen, vaak samen met repetitief gedrag of mentale handelingen (compulsies) die ze uitvoeren, zoals veel hun handen wassen, dingen steeds opnieuw controleren, of bepaalde woorden of zinnen herhalen voor zichzelf als reactie op de obsessies.

Paniekaanvallen

Hoewel het ongebruikelijk is bij kinderen, zijn paniekaanvallen een ander type angststoornis die in latere tienerjaren vaker voorkomt. Naast intense angst of ongemak, vereist de definitie van een paniekaanval vier of meer van de volgende symptomen:

  • Een gevoel van onwerkelijkheid (derealisatie) of onthecht zijn van zichzelf (depersonalisatie)
  • pijn op de borst
  • Rillingen of opvliegers
  • Duizeligheid
  • Verstikt voelen
  • Angst om de controle te verliezen
  • Kortademig voelen
  • Misselijkheid of buikpijn
  • Gevoelloosheid of tintelingen (paresthesieën)
  • Hartkloppingen of een snelle hartslag
  • Zweten
  • Schudden

Selectief mutisme

Van alle angststoornissen bij kinderen is selectief mutisme misschien wel degene die het vaakst over het hoofd wordt gezien, omdat mensen denken dat deze kinderen gewoon extreem verlegen zijn. Kinderen met selectief mutisme weigeren eigenlijk te praten en mogen alleen thuis met naaste familieleden praten. Op school of in andere situaties worden ze vaak angstig en erg ongemakkelijk als ze moeten praten.

Help een kind met angst

Gelukkig zijn angststoornissen behandelbare aandoeningen. Als angstsymptomen de normale dagelijkse activiteiten van uw kind belemmeren, neem dan contact op met de kinderarts, kinderpsycholoog en/of kinderpsychiater van uw kind. Voor schoolgaande kinderen kan een schoolbegeleider ook ondersteuning, advies en een verwijzing bieden voor verdere evaluatie en behandeling.

Het is ook belangrijk op te merken dat, net als bij volwassen vrouwen, meisjes ongeveer twee keer zo vaak angst ervaren als jongens. Omdat angst de neiging heeft om erger te worden als het niet wordt behandeld, suggereren experts dat alle meisjes van 13 jaar en ouder moeten worden gescreend op angst tijdens routinematige gezondheidsonderzoeken.

Er zijn ook dingen die ouders thuis kunnen doen om kinderen te leren omgaan met hun angstgevoelens. Tactiek die kan helpen:

  • Vermijd niet waar je kind bang voor is. Hoewel dit op korte termijn verlichting kan bieden, versterkt het gebruik van vermijding als coping-mechanisme de angst en verergert deze in de loop van de tijd.
  • Bied comfort en modeleer positieve reacties. Luister naar de zorgen van uw kind, maar pas op dat u deze angsten niet versterkt. Help uw kind in plaats daarvan om ontspanningstechnieken te oefenen terwijl u gepaste, niet-angstige reacties modelleert op de bron van de angst van uw kind.
  • Help uw kind om zijn angst te leren tolereren. Door uw kind geleidelijk aan bloot te stellen aan de bron van zijn angst en tegelijkertijd ontspanningstechnieken te gebruiken om zijn angstreactie te kalmeren, kan hij leren om stress te verdragen en uiteindelijk te leren dat er niets is om bang voor te zijn.

De manier waarop ouders met angst omgaan, kan van invloed zijn op de manier waarop kinderen met hun angsten omgaan. Hoewel ouders niet moeten doen alsof ze geen angst hebben, moeten ze zich erop concentreren om kinderen te laten zien dat het iets is dat rustig kan worden getolereerd en effectief kan worden beheerd.

Als uw kind worstelt met een angststoornis, neem dan contact op met de National Helpline Substance Abuse and Mental Health Services Administration (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.

Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.