Elke dag worden chauffeurs gearresteerd voor rijden onder invloed of rijden onder invloed, terwijl wetshandhavingsinstanties blijven optreden tegen deze gevaarlijke overtreders. Voor veel van deze chauffeurs zal het niet hun eerste DUI-overtreding zijn.
Welk lot wacht deze dronken chauffeurs? Het zal je misschien verbazen dat de straffen voor rijden onder invloed, zelfs de eerste overtreding, in de loop van de tijd veel steiler zijn geworden. Dankzij de inspanningen van groepen zoals Mothers Against Drunk Drivers (MADD), zijn er in het hele land honderden nieuwe DUI-wetten aangenomen.
Strengere wetten en straffen voor rijden onder invloed
- Alle staten hebben 21 als de wettelijke leeftijd voor alcoholconsumptie aangenomen.
- Tweeënveertig van de staten hebben nu de administratieve licentie-intrekkingswetten (ALR) aangenomen, die de arresterende officier toestaan de licentie te nemen van chauffeurs die niet slagen of weigeren een ademtest af te leggen.
- Alle staten hebben de wettelijke limiet voor alcoholconcentratie in het bloed (BAG) verlaagd van 0,10 g/dl tot 0,08 g/dl of lager voor volwassenen.
- Alle staten hebben Zero Tolerance-wetten aangenomen die bestuurders onder de 21 jaar verbieden een meetbare hoeveelheid alcohol in hun bloed te hebben.
- Er zijn verhoogde straffen voor recidivisten. Veel staatswetgevers hebben wetten aangenomen die verplichte gevangenisstraffen vereisen voor herhaalde DUI-overtuigingen.
- De boetes zijn groter geworden, de duur van de schorsing van de vergunning is langer geworden en het wordt moeilijker om een "ontberingen" -licentie te krijgen om heen en weer te gaan naar het werk.
- Er wordt druk uitgeoefend op wetten voor ontstekingsvergrendeling, waarbij een persoon in een apparaat moet blazen en moet bewijzen dat ze niet dronken zijn voordat de auto start. Alle staten vereisen een contactslot voor ten minste enkele overtreders, en 29 staten verplichten een contactslot voor alle overtreders.
De gevolgen onder ogen zien
Hoewel de wetten van staat tot staat verschillen, zijn de gevolgen van een aanklacht voor DUI toegenomen. Een advocaat inschakelen in de hoop strafvermindering te krijgen of te pleiten voor een lagere aanklacht is in veel staten tijd- en geldverspilling. De straffen die de rechter moet opleggen, zijn vaak verplicht gesteld door de staatswet. In sommige staten kunnen zelfs eerste overtreders te maken krijgen met langdurige schorsingen van hun rijbewijs en een nacht in de gevangenis.
De meeste staten beschouwen de derde of vierde DUI als een misdrijf. In bepaalde staten verliezen mensen met misdrijven veel van hun burgerrechten, zoals het kunnen stemmen of een wapen bezitten, evenals het permanent of voor vele, vele jaren verliezen van hun rijbewijs.
Uw licentie terugkrijgen
Om die licentie terug te krijgen, eisen de meeste staten nu dat overtreders een of andere vorm van DUI-school of onderwijs- en beoordelingsprogramma voltooien, maar het is veel meer betrokken geworden dan alleen maar enkele uren in de klas zitten en slagen voor een schriftelijke test.
Nu moet de overtreder eerst een beoordelingsgesprek met een professionele hulpverlener doorlopen voordat wordt besloten welke stappen moeten worden doorlopen voordat het rijbewijs wordt hersteld. Meestal krijgt de dader een reeks vragen die zijn ontworpen om de mate van zijn afhankelijkheid van alcohol te bepalen.
Beoordeling van drinkpatronen
In de meeste staten heeft de gecertificeerde hulpverlener nu de bevoegdheid om de overtreder te berechten voor een medische behandeling, een counselingprogramma of een 12-stappenprogramma zoals de Anonieme Alcoholisten. De overtreder hoeft de richtlijnen van de counselor niet te volgen, maar het is de enige manier om ooit zijn rijprivileges terug te krijgen.
De counselor kan, op basis van hun beoordeling van de dronken bestuurder, het bijwonen van slechts drie of vier AA-vergaderingen of, voor recidivisten, 90 vergaderingen in 90 dagen, of een 28-daags programma voor residentiële behandeling, ontgif.webpting of andere medische behandeling.
Meer kosten en vergoedingen om te overwegen
Dit alles kost tijd en geld, of beide, bovenop de boetes en reclassering die de overtreder moet betalen. Maar dat zijn niet de enige kosten die ermee gemoeid zijn. Veel staten hebben ook aanvullende verzekeringsdekking nodig voordat ze rijprivileges teruggeven aan DUI-overtreders, en dat kan serieus geld opleveren. Dan is er de vergoeding die de meeste staten in rekening brengen voor het opnieuw afgeven van een rijbewijs.
Alles bij elkaar genomen, kan een DUI-veroordeling duur zijn, vooral een tweede of derde overtreding. De kosten kunnen nog hoger zijn voor degenen die een DUI krijgen als gevolg van een verkeersongeval. Bestuurders die op dat moment dronken, merken dat de rechter de aansprakelijkheid voor schade meer op hen legt, ongeacht de omstandigheden van het verkeersincident.
Bovenop al deze straffen, kunnen de straffen voor rijden onder invloed in sommige staten worden verhoogd tot nog hogere niveaus als iemands BAG-niveau een bepaalde drempel overschrijdt.
Bestuurders verantwoordelijk houden
Het rechtssysteem houdt dronken chauffeurs verantwoordelijk voor de schade die ze toebrengen aan degenen die op de snelwegen omkomen of gewond raken omdat de andere bestuurder aan het drinken was. De financiële verplichtingen voor dergelijke incidenten kunnen in de miljoenen lopen, om nog maar te zwijgen van de strafrechtelijke sancties.
In sommige gebieden omvat een deel van het DUI-schoolcurriculum een Victim Impact Panel. Dit plaatst daders oog in oog met slachtoffers, die hun pijnlijke verhalen vertellen over hoe een dronken bestuurder hun leven voor altijd veranderde. Het idee is dat het personaliseren van de pijn die drinken en autorijden kan veroorzaken, de overtreder ertoe kan brengen te stoppen en na te denken voordat hij achter het stuur kruipt. Onderzoek suggereert dat Victim Impact Panels de kans op recidive voor rijden onder invloed tot twee jaar kunnen verminderen.
Simpel gezegd, de samenleving probeert te benadrukken dat rijden onder invloed van alcohol onaanvaardbaar is en niet zal worden getolereerd.
