Eleanor Maccoby is een eminente psychologie die misschien het best bekend is om haar onderzoek naar onderwerpen als ontwikkeling, seksuele rollen en sociale ontwikkeling van kinderen. Haar doctoraat werd toegekend voor het werk dat ze deed in het leerlab van BF Skinner aan de Harvard University. Het was tijdens haar onderzoek en werk aan Harvard dat haar interesse in de ontwikkeling van kinderen werd aangewakkerd.
Ze werd een prominente figuur die een blijvende invloed heeft gehad op het gebied van de psychologie.
Meest bekend vanwege:
- Onderzoek in ontwikkelingspsychologie
- Onderzoek naar gender en geslachtsrollen
- Studies over selectieve aandacht
- Onderzoek naar de impact van echtscheiding
- Eerste vrouw die de afdeling psychologie van Stanford voorzit
Het vroege leven en onderwijs
Eleanor Emmons Maccoby werd geboren op 15 mei 1917 in Tacoma, Washington. Ze was de tweede van vier dochters van haar ouders, Eugene en Viva. Ze trouwde tijdens haar laatste jaar op de universiteit met een afgestudeerde psychologiestudent genaamd Nathan Maccoby en het paar adopteerde later drie kinderen. Ze behaalde haar bachelordiploma aan de Universiteit van Washington en behaalde vervolgens zowel haar master- als doctoraatsdiploma aan de Universiteit van Michigan.
Carrière
Maccoby werkte kort samen met gedragspsycholoog B.F. Skinner voordat ze een baan aangeboden kreeg aan Harvard University door psycholoog Robert Sears. Haar vroege onderzoek omvatte studies over de impact van televisie op kinderen en onderzoeken naar opvoedingspraktijken. Uiteindelijk begon Maccoby het gevoel te krijgen dat haar geslacht van invloed was op haar vermogen om professionele vooruitgang te boeken op Harvard, dus besloot ze een functie aan de Stanford University in te nemen als hoogleraar psychologie.
Maccoby's onderzoek richtte zich op de psychologie van sekseverschillen. Uit haar werk bleek dat biologische invloeden niet zo invloedrijk waren als de wetenschappelijke gemeenschap eerder dacht. Haar werk suggereerde ook dat sociale, culturele en ouderlijke invloeden primaire determinanten waren van genderrollen en voorkeuren.
Als onderdeel van haar werk met Carol Jacklin realiseerde Maccoby zich dat veel van de literatuur die ze recenseerden over sekseverschillen duidelijke publicatiebias had. Hoewel er onderzoek bestond naar genderverschillen, was veel ervan niet gepubliceerd en uitgesloten van definitieve manuscripten. De onderzoekers besloten het onderwerp grondig te onderzoeken, zowel gepubliceerd als ongepubliceerd onderzoek als onderdeel van hun analyse. Het resulterende boek, 'The Psychology of Sex Differences', wordt nu als een klassieker beschouwd, meer dan 11.515 keer geciteerd
Haar werk in de jaren negentig was grotendeels gericht op de impact die echtscheiding had op kinderen. Haar longitudinaal onderzoek naar het effect van echtscheiding op gezinnen bracht haar ertoe twee boeken over het onderwerp te schrijven, waaronder 'Dividing the Child" (co-auteur van Robert Mnookin) en "Adolescents After Divorce" (co-auteur met Christy Buchanan en Sanford Dornbusch).
Geselecteerde publicaties van Eleanor Maccoby
Enkele van haar bekendste publicaties dateren uit de jaren vijftig, evenals veel recentere werken. Een van haar vroegste teksten over de ontwikkeling van kinderen was 'Patterns of Child-Rearing', gepubliceerd in 1957. Het boek kwam voort uit haar grootschalige studie over opvoeding van kinderen, die diende als een vroeg werk om ouder-kindrelaties te onderzoeken. Andere boeken zijn onder meer het werk "The Psychology of Sex Differences" uit 1974 en het boek "The Two Sexes: Growing Up Apart, Coming Together" uit 1998.
Bijdragen aan psychologie
Maccoby's werk hielp baanbrekend onderzoek naar genderrollen en sekseverschillen. Ze heeft talloze prijzen en erkenningen ontvangen voor haar werk, waaronder de G. Stanley Hall Award (1982) en de American Psychology Foundation Lifetime Achievement Award (1996).
Onder haar vele prestaties was ze ook de president van Division 7 van de APA van 1971 tot 1972 en was ze de eerste vrouw die voorzitter was van de afdeling psychologie aan de Stanford University. Ze werd ook verkozen tot de National Academy of Sciences in 1993.
Divisie 7 van de American Psychological Association reikt ook een prijs uit in haar naam, de Maccoby Award, aan psychologieauteurs die belangrijke bijdragen leveren op het gebied van ontwikkelingspsychologie. In één onderzoek dat de 100 meest vooraanstaande psychologen van de 20e eeuw rangschikte, stond Maccoby op nummer 70.
Andere prijzen die ze in de loop van haar carrière heeft gewonnen, zijn de Stanford University Walter J. Gores Award voor uitmuntendheid in het onderwijs en een APA Distinguished Scientific Contributions-prijs.
Eleanor Maccoby werd 100 jaar oud op 15 mei 2017. Ze stierf op 11 december 2018.