Het werk en de theorieën van Carl Rogers maakten hem tot een van de meest vooraanstaande psychologen van de 20e eeuw. Hij is vooral bekend door het creëren van wat bekend staat als cliëntgerichte therapie, een niet-directieve benadering die de cliënt de controle geeft over het therapeutische proces.
Als een van de leiders van de humanistische beweging in de psychologie geloofde Rogers dat mensen in wezen goed en gezond waren. Dit verschilde sterk van de psychoanalytische focus op abnormaal gedrag.
Hieronder staan slechts enkele citaten van Carl Rogers.
Geselecteerde citaten van Carl Rogers
Over de menselijke natuur:
"Als ik naar de wereld kijk, ben ik pessimistisch, maar als ik naar mensen kijk, ben ik optimistisch."
Rogers geloofde dat mensen inherente goedheid bezaten en dat alle mensen worden gedreven door de neiging tot actualiseren. Terwijl de psychoanalyse van Freud en het behaviorisme van Watson de neiging hadden om een veel negatievere kijk op de menselijke natuur te hebben, vaak gericht op het abnormale of het problematische, was de benadering van Rogers veel positiever en gericht op het helpen van mensen om het beste uit zichzelf te halen.
Over leren, groei en verandering:
"De enige persoon die is opgeleid, is degene die heeft geleerd hoe te leren en te veranderen."
"Als we onafhankelijkheid waarderen, als we worden gestoord door de groeiende overeenstemming van kennis, waarden en houdingen, die ons huidige systeem teweegbrengt, dan willen we misschien leeromstandigheden creëren die uniekheid, zelfsturing en voor zelf geïnitieerd leren."
"De essentie van het creatieve is zijn nieuwheid, en daarom hebben we geen standaard om het te beoordelen." - Van Over een persoon worden, 1961
"Ervaring is voor mij de hoogste autoriteit. De toetssteen van geldigheid is mijn eigen ervaring. Geen enkel andermans ideeën, en geen van mijn eigen ideeën, zijn zo gezaghebbend als mijn ervaring. Het is om te ervaren dat ik keer op keer moet terugkeren , om een dichtere benadering van de waarheid te ontdekken zoals die in mij aan het worden is. Noch de Bijbel noch de profeten - noch Freud noch onderzoek - noch de openbaringen van God noch de mens - kunnen voorrang hebben op mijn eigen directe ervaring. Mijn ervaring is niet gezaghebbend omdat het onfeilbaar is. Het is de basis van gezag omdat het altijd op nieuwe primaire manieren kan worden gecontroleerd. Op deze manier is de frequente fout of feilbaarheid ervan altijd vatbaar voor correctie." -Van Over een persoon worden, 1961
Rogers geloofde dat mensen altijd bezig waren met veranderen en groeien.
Het streven naar zelfverwezenlijking leidt ertoe dat mensen geluk en voldoening nastreven. Het vermogen om zich aan te passen, te leren en te veranderen speelt een cruciale rol in zijn theorie, aangezien individuen eraan werken om te worden wat hij noemde als volledig functionerende mensen.
Over psychotherapie:
"Het is de cliënt die weet wat pijn doet, welke richting hij op moet, welke problemen cruciaal zijn, welke ervaringen diep zijn begraven." -Van Over een persoon worden, 1961
Rogers wordt herinnerd voor de ontwikkeling van zijn niet-directieve benadering van therapie die bekend staat als cliëntgerichte therapie. Deze techniek geeft de cliënt controle over het proces en waarin de therapeut niet-oordelend, oprecht en empathisch is. Onvoorwaardelijke positieve aandacht voor de cliënt is essentieel voor een effectieve behandeling.
Over het goede leven:
"Een tweede kenmerk van het proces dat voor mij het goede leven is, is dat het een toenemende neiging met zich meebrengt om elk moment volledig te leven. Ik geloof dat het duidelijk zou zijn dat voor de persoon die volledig open stond voor zijn nieuwe ervaring, volledig zonder defensiviteit , zou elk moment nieuw zijn." -Van Over het worden van een persoon, 1961
"In mijn vroege beroepsjaren stelde ik de vraag: hoe kan ik deze persoon behandelen, genezen of veranderen? Nu zou ik de vraag als volgt formuleren: hoe kan ik een relatie bieden die deze persoon voor zijn eigen persoonlijke groei? Ik ben geleidelijk aan tot één negatieve conclusie gekomen over het goede leven. Het lijkt mij dat het goede leven geen vaste staat is. Het is naar mijn mening geen staat van deugd, of tevredenheid, of nirvana, of geluk. Het is geen toestand waarin het individu is aangepast of vervuld of geactualiseerd. Om psychologische termen te gebruiken, het is geen toestand van vermindering van drift, of spanningsvermindering, of homeostase.
Het goede leven is een proces, geen staat van zijn.
Het is een richting, geen bestemming." - From Over het worden van een persoon, 1961
Dit citaat vat de essentie van zo veel van Rogers' humanistische theorie. Zijn aanpak veranderde van het eenvoudig diagnosticeren en behandelen van pathologie in het gebruik van therapie als een hulpmiddel om mensen te helpen groeien.
Een woord van Verywell
Zijn benadering benadrukte ook hoe elke persoon voortdurend streeft naar actualisering en zelfontplooiing, maar zoals Rogers zo welsprekend opmerkt, is dit niet een toestand die je eenvoudig kunt bereiken en dan klaar bent. Onderdeel van zelfverwezenlijking is het daadwerkelijke proces van bereiken, streven en groeien. Het goede leven, zoals Rogers het noemt, is de reis, niet alleen de bestemming.