De informatie in dit artikel kan voor sommige mensen triggerend zijn. Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Als je ooit het gevoel hebt gehad om het leven op te geven, ben je niet de enige. Het ervaren van bepaalde gezondheidsproblemen, onverwachte gebeurtenissen, langdurige ontberingen of gewoon het gevoel hebben dat het leven niet is gegaan zoals je dacht dat het zou zijn, zijn enkele van de redenen waarom iemand dit gevoel kan hebben.
Hoewel het niet ongebruikelijk is om je zo te voelen in bijzonder moeilijke tijden, is dit een situatie die jij en je dierbaren heel serieus moeten nemen.
Het leven willen opgeven kan een vluchtig gevoel zijn, maar het kan ook een voorbode zijn van zelfmoord. Daarom is het belangrijk om contact op te nemen met een hotline, zorgverlener, maatschappelijk werker, geestelijk lid, leraar, vriend of familielid wanneer dit gevoel zich voordoet. Met de juiste behandeling en ondersteuning kan uw wil om weer te leven terugkeren.
Zelfmoordgedachten begrijpen
Een grote misvatting over zelfmoordgedachten is dat het uitsluitend gaat om het actief nemen van stappen om iemands leven te beëindigen. Dat is een vorm van zelfmoordgedachten, bekend als actieve zelfmoordgedachten, maar het is niet de enige soort.
Een persoon kan ook passieve zelfmoordgedachten ervaren, wat inhoudt dat iemand wil sterven of zin heeft om het leven op te geven zonder concrete plannen te hebben om door zelfmoord te sterven. Passieve zelfmoordgedachten moeten niet lichtvaardig worden opgevat, omdat mensen die de wil om te leven hebben verloren, mogelijk actief gaan nadenken over zelfmoord en een plan ontwikkelen om zelfmoord te plegen in plaats van te hopen op een ongeluk dat hen om het leven brengt of gewoon nooit meer wakker wordt.
Symptomen van zelfmoordgedachten omvatten een aantal gedragingen:
- Fixeren op dood of sterven
- Bezittingen weggeven
- Eigenlijk praten over zelfmoord of spijt hebben ooit geboren te zijn
- Gevoelens van hopeloosheid
- Afscheid nemen
- Wapens, pillen of andere voorwerpen beveiligen om iemands leven te beëindigen
- Een toename van middelengebruik en andere vormen van zelfbeschadiging
- Zich isoleren
- Stemmingswisselingen en andere persoonlijkheidsveranderingen
- Veranderingen in dagelijkse routines
- Zaken op orde krijgen zonder aanwijsbare reden
Aandoeningen die verband houden met zelfmoordgedachten
Zelfmoordgedachten komen vaak voort uit stemmingsstoornissen zoals angststoornissen, bipolaire stoornis, depressieve stoornis en aanhoudende depressieve stoornis (ook bekend als dysthymie). Het is ook gekoppeld aan persoonlijkheidsstoornissen, met name borderline-persoonlijkheidsstoornis, en aan hormonale aandoeningen, waaronder postpartumdepressie, perimenopauze en premenstruele dysfore stoornis. Bovendien is posttraumatische stressstoornis (PTSS) in verband gebracht met zelfmoordgedachten.
Het is mogelijk om het leven op te geven zonder een diagnose van deze aandoeningen of zonder een hormonale verschuiving te ervaren. Door levensomstandigheden kan iemand de wil om te leven verliezen. Dit omvat een persoon die verdriet of een sterfgeval ervaart door het verlies van een dierbare. Overlevenden willen misschien niet leven in een wereld die hun dierbare vriend of familielid niet meer bevat.
Het ervaren van een breuk of scheiding is een andere tijd waarin het leven misschien te somber lijkt om verder te gaan. En het verliezen van een baan, vooral als iemands identiteit zwaar verwikkeld was in de rol, kan ertoe leiden dat sommige mensen de wil om te leven verliezen.
Mensen die passief nadenken over zelfmoord nadat ze grote veranderingen in hun leven hebben meegemaakt, kunnen een situationele depressie hebben. Situationele depressie is geen officiële stoornis, maar hulpverleners in de geestelijke gezondheidszorg kunnen de term gebruiken om patiënten te beschrijven die moeite hebben zich aan te passen aan dramatische levensgebeurtenissen. Zij kunnen deze patiënten diagnosticeren als een aanpassingsstoornis met depressieve symptomen.
Chronische problemen, burn-out en trauma
Soms hebben mensen die het leven willen opgeven geen dramatische levensverandering doorstaan. In plaats daarvan zijn ze misschien moe geworden van het omgaan met chronische aandoeningen, burn-out en trauma.
Chronische problemen
Een persoon met een chronisch gezondheidsprobleem wil misschien niet langer door de lens van die aandoening het leven aan.
Ook kan een persoon die een breuk meemaakt zich niet alleen depressief voelen over de breuk, maar ook over de reeks mislukte relaties die eerder uit elkaar vielen. Het hebben van een duurzame relatie met iemand lijkt misschien volledig buiten bereik, waardoor het individu zich hopeloos voelt over de toekomst of als een mislukkeling.
Als alternatief kunnen mensen in een doodlopende relatie of baan ook het gevoel hebben dat het leven niet meer de moeite waard is. Ze kunnen zich geen bestaan voorstellen waarin hun leven thuis of op het werk echt bevredigend is. Rapporteren aan een baan waar iemand routinematig over het hoofd wordt gezien, gedevalueerd, onderbetaald of gewoon niet uitgedaagd, kan deprimerend zijn.
In een slecht huwelijk blijven omwille van de kinderen, iemands religie of enige andere vorm van verplichting kan er ook toe leiden dat het leven zijn glans verliest.
Burn-out
Burn-out is een andere aandoening die aanleiding kan geven tot zelfmoordgedachten. Veel ouders werken overdag om thuis te komen en werken een "tweede dienst" waarbij ze koken, schoonmaken en voor hun kinderen zorgen, terwijl hun echtgenoot of partner weinig of niets doet om te helpen. Als je weinig downtime hebt, laat staan tijd voor zelfreflectie, kan het leven lijken op een reeks eindeloze taken om te voltooien.
Ook mensen in hogedrukbanen, zoals geneeskunde, ervaren een burn-out. Met lange uren en weinig slaap, kunnen ze zich wenden tot drugs of alcohol om het hoofd te bieden.
Tijdens de COVID-19-pandemie namen sommige zorgverleners hun eigen leven omdat ze werden overspoeld met doodzieke patiënten en een gebrek aan middelen om hen te helpen.
Onopgelost trauma
Onopgeloste jeugdtrauma's kunnen er ook voor zorgen dat mensen het leven willen opgeven. Personen die tijdens hun kindertijd misbruik hebben meegemaakt en nu lijden aan complexe PTSS (C-PTSD), kunnen flashbacks, nachtmerries, problemen met het vertrouwen van anderen en gedachten hebben dat de wereld geen veilige plek is.
Ze kunnen ook hun geloof in religie verliezen, waardoor ze zich nog meer alleen voelen terwijl ze worstelen om te herstellen van wonden uit hun kindertijd. Personen met C-PTSS kunnen moeite hebben om zich een wereld voor te stellen die niet wordt bepaald door het misbruik, trauma en disfunctioneren van hun jeugd, waardoor ze zich afvragen of het leven echt de moeite waard is om geleefd te worden.
Natuurlijk kunnen mensen die op volwassen leeftijd een trauma hebben meegemaakt vergelijkbare symptomen hebben, maar trauma uit de kindertijd is uniek omdat het de zich ontwikkelende hersenen beïnvloedt.
Suïcidale gedachten behandelen
Als je het gevoel hebt dat je niet meer wilt leven, maak dan een afspraak met een zorgverlener, met name een gediplomeerde geestelijke gezondheidswerker, om te praten over wat je ervaart.
Aanbieders kunnen u een diagnose, medicijnen, gesprekstherapie en andere behandelingsopties geven. Ze kunnen je ook tips geven over het omgaan met de emoties of omstandigheden die ertoe hebben geleid dat je het leven wilt opgeven.
Hoe uw GGZ-professional uw behandeling afhandelt, hangt af van uw symptomen en de oorzaak ervan. Het leven willen opgeven vanwege een burn-out, borderline-persoonlijkheidsstoornis of situationele depressie vereisen allemaal verschillende behandelplannen. Een expert kan u helpen het protocol te vinden dat het beste bij u past.
De 9 beste online therapieprogramma's We hebben onpartijdige beoordelingen geprobeerd, getest en geschreven van de beste online therapieprogramma's, waaronder Talkspace, Betterhelp en Regain.
