De Verenigde Staten hebben een lange geschiedenis van blanke suprematie - het idee dat blanke mensen superieur zijn aan mensen met andere huidskleuren en etnische achtergronden. Blanke suprematie wordt ook in stand gehouden door systemen in de samenleving die de diversiteit van BIPOC-mensen niet weerspiegelen en daarom niet op billijke wijze aan hun behoeften voldoen.
Gezien de Amerikaanse geschiedenis van inheemse genocide en slavernij van zwarte mensen, heeft blanke suprematie de neiging ingebakken in het DNA van dit land.
Impact op de geestelijke gezondheid van BIPOC
Het is onmogelijk om alle manieren te bekijken waarop blanke suprematie BIPOC-mensen schaadt, omdat de gevolgen zowel op persoonlijk als maatschappelijk niveau complex zijn.
Een basiskennis van de alomtegenwoordige aard van blanke suprematie kan je vermogen ontwikkelen om kritischer na te denken over hoe dit op kleine en grote manieren wordt bestendigd.
Gebrek aan adequate services
Er is geen gebrek aan manieren waarop blanke suprematie een negatieve invloed heeft op de geestelijke gezondheid van BIPOC-mensen, en dit probleem wordt nog verergerd door de vele barrières waarmee ze worden geconfronteerd wanneer ze proberen toegang te krijgen tot cultureel competente diensten, gezien het feit dat geestelijke gezondheid vaak kan worden behandeld door beoefenaars die gebrek aan enig begrip op afstand van systemische onderdrukking.
Gebrek aan vertegenwoordiging
In een onderzoek dat zich verdiepte in schoonheids- en lichaamsbeeldproblemen van zwarte universiteitsstudenten, rapporteerden deze vrouwen dat eurocentrische schoonheidsnormen een negatief effect hadden op het zelfrespect, vooral wanneer de reguliere media ze niet representeerden of ze afschilderden als minder wenselijk of hypergeseksualiseerd.
Met ervaringen als deze ontwikkelen BIPOC-mensen vaak angst- en depressieve symptomen omdat ze zich verzoenen met hoe hun lichaam zich niet aanpast aan hoe ze in de samenleving worden vertegenwoordigd en hoe ze niet passen bij wat typisch 'gewaardeerd' wordt.
Hoewel dit voor sommigen aan de oppervlakte misschien kleine uitdagingen lijken, kunnen BIPOC-mensen deze op een regelmatige basis voor een langere periode ervaren, ze het internaliseren als een slechte weerspiegeling van zichzelf, in plaats van systemen die inherent blank supremacistisch zijn .
Als je bijvoorbeeld opgroeit en niemand ziet die op jou lijkt in een klaslokaal, op televisie of zelfs in je gemeenschap, kan dit negatieve geïnternaliseerde effecten hebben. Het is gebleken dat wanneer kinderen geen gezonde, positieve representatie hebben van mensen die hun identiteit delen, dit leidt tot een lager zelfbeeld en uiteindelijk hun potentieel beperkt.
Overeenkomsten met PTSS
Raciaal trauma verwijst naar voortdurende individuele en collectieve schade door herhaalde blootstelling aan op ras gebaseerde stress. De mentale gezondheidseffecten van raciale trauma's zijn vergeleken met posttraumatische stressstoornis, maar in tegenstelling tot het traditionele model van PTSS, houdt op ras gebaseerde traumatische stress langdurige blootstelling aan stress in in plaats van één specifiek incident. Er is geen tekort aan op ras gebaseerde stress-triggers in een blanke supremacistische samenleving, dus de geestelijke gezondheid zal zeker negatief worden beïnvloed door dergelijke ongebreidelde omgevingsfactoren.
Voorbeelden van systemische blanke suprematie
Er zijn talloze voorbeelden van de invloed van blanke suprematie in de samenleving, met name onder populaire media, op Amerikaanse scholen en meer.
Kinderboeken
Wat de representatie in kinderliteratuur betreft, toonde onderzoek van het Cooperative Children's Book Centre aan hoe kinderliteratuur overweldigend blank blijft, aangezien je meer kans hebt om een personage te vinden dat niet menselijk is, met een snelheid van 27%, in een kinderboek, dan een BIPOC-kind, met een snelheid van slechts 23%.
Dit benadeelt BIPOC-studenten verder met de impliciete boodschap dat hun verhalen er niet zoveel toe doen als de verhalen van hun blanke leeftijdsgenoten.
Vergelijkbare patronen zijn de norm over wiens verhalen aandacht krijgen in films en televisieshows, in vergelijking met wiens leven als wegwerpartikel wordt beschouwd.
Amerikaans schoolsysteem
Binnen het Amerikaanse schoolsysteem kan de manier waarop leren zich richt op de verhalen van sommigen ten koste van anderen een voorbeeld zijn van blanke suprematie.
Veel mensen doorlopen bijvoorbeeld het Amerikaanse onderwijssysteem en leren de Amerikaanse geschiedenis vanuit het perspectief van de dominante cultuur. Met andere woorden, vraag jezelf af hoe vaak je de verslagen leest vanuit het perspectief van de culturen die kolonisten gewelddadig hebben onderbroken, zoals die van inheemse volkeren of tot slaaf gemaakte zwarte mensen? Op deze manier benadrukken we het perspectief van de onderdrukkers en niet van degenen die onderdrukt werden.
Met dit in gedachten daagde schrijver Layla F. Saad opvoeders uit om na te denken over hoe hun klaslokalen ruimtes kunnen zijn geweest waar de blanke suprematie onbedoeld was versterkt, en sommige mensen deden dat broodnodige werk om hun eigen medeplichtigheid aan systemen van onverdraagzaamheid die BIPOC-studenten schaden.
Hoe opvoeders de blanke suprematie uitdaagden
- Hun racistische gedachten herkennen
- Deze racistische gedachten uitdagen
- Erkenning van tijden waarin hun stilte de blanke suprematie in hun klaslokalen versterkte
- Het ontwikkelen van meer geavanceerde inzichten in het algemeen over hoe schoolsystemen een verre van rechtvaardige verdeling van macht belichamen die niet in het voordeel is van BIPOC-studenten
Confrontatie met blanke supremacistische normen
Coping-vaardigheden variëren tussen BIPOC-mensen, maar het kan nuttig zijn om de strategieën te overwegen die nuttig waren bij het omgaan met andere uitdagende situaties bij het confronteren van blanke supremacistische schade. Voor sommige BIPOC-mensen kan het uitoefenen van een soort van intense fysieke activiteit helpen om wat stress los te laten van de realiteit van hun onderdrukking en een broodnodige uitstel te bieden.
Andere BIPOC-mensen kunnen zich gesterkt voelen door zich bezig te houden met belangenbehartiging of activisme en vrijwilligerswerk te doen om enige schijn van controle te ervaren wanneer blanke supremacistische schade de getroffenen vaak hulpeloos en hopeloos kan laten voelen.
Vooral gezien de manier waarop de ervaring van blanke supremacistische schade een negatieve invloed kan hebben op de mentale gezondheid van BIPOC-mensen, kan het gemakkelijker zijn om ermee om te gaan wanneer je verbonden bent met een gemeenschap die deze problemen begrijpt, zodat ze hun gevoelens valideren, in plaats van ze te verstikken vanwege hun eigen onwetendheid of defensief.
Een woord van Verywell
Helaas kan het, afhankelijk van je context, voor sommige BIPOC-mensen een grotere uitdaging zijn om een ondersteunende gemeenschap te cultiveren, vooral als ze ook op andere manieren worden gemarginaliseerd, zoals iemand die zowel zwart als moslim is. Ze vinden hun Zwartheid misschien welkom in een ruimte, maar vinden het later islamofoob.
In dergelijke gevallen kunnen media van BIPOC-makers enige schijn van verbinding bieden, zoals podcasts van hosts die levenservaringen en interesses delen die vergelijkbaar zijn met die van luisteraars. Op deze manier hebben BIPOC-mensen vaak creatieve oplossingen moeten bedenken voor blanke supremacistische schade, net als hun voorouders.
Hoe praat je met kinderen over ras en culturele diversiteit
