Suboxone is een voorgeschreven medicijn dat wordt gebruikt voor de behandeling van opioïdenverslaving. Bij gebruik zoals voorgeschreven, verlicht het de symptomen van opioïdontwenning zonder dat u high wordt. Suboxone vermindert ook het verlangen naar opioïden, wat een grote bijdrage levert aan het voorkomen van terugval. Veel herstellende verslaafden slikken het maanden of zelfs jaren nadat ze niet meer high worden
Hoewel je er niet high van wordt, is Suboxone nog steeds een opioïde, wat betekent dat je ontwenningsverschijnselen krijgt als je probeert te stoppen met cold-turkey.
Overzicht
De manier waarop Suboxone werkt, is een beetje ingewikkeld, dus laten we het opsplitsen. Zie de opioïde-receptoren in je hersenen als een lichtschakelaar. Eerst raak je de lichtschakelaar aan en daarna zet je hem aan.
Heroïne, morfine en opioïden op recept zijn zogenaamde volledige opioïde-agonisten. Ze binden zich aan de opioïde receptoren in je hersenen en zetten je lichten aan.
Suboxone is een combinatie van twee geneesmiddelen: buprenorfine en naloxon.
Buprenorfine is een zogenaamde gedeeltelijke opioïde-agonist. Zie dit als uw opioïde dimmerschakelaar. Het bindt zich aan uw opioïde-receptoren en verhoogt de helderheid, zonder de lichten volledig aan te doen.
Naloxon is een opioïde-antagonist, wat betekent dat het zich bindt aan de opioïde-receptoren, maar ze niet aanzet. Naloxon werkt als een hand over uw "lichtschakelaar", waardoor wordt voorkomen dat andere opioïden de schakelaar aanzetten en u high maken.
Als uw "lichtschakelaar" al is ingeschakeld, zal naloxon deze uitschakelen. Naloxon werd aan Suboxone toegevoegd om misbruik en misbruik te voorkomen. Dit betekent dat als iemand Suboxone injecteert terwijl ze opioïden in hun systeem hebben, dit ertoe kan leiden dat ze onmiddellijk ontwenningsverschijnselen krijgen. Bij sublinguaal gebruik zoals voorgeschreven, wordt de naloxon niet geabsorbeerd.
U mag pas beginnen met het innemen van Suboxone als alle andere opioïden uit uw systeem zijn verdwenen. Suboxone is het meest effectief wanneer het wordt ingenomen nadat u ontwenningsverschijnselen begint te krijgen (licht uit). De buprenorfine in Suboxone zal de lichten voldoende activeren om je ontwenningsverschijnselen te stoppen, maar niet genoeg om je high te maken.
Abrupt stoppen met Suboxone kan dezelfde symptomen veroorzaken als traditionele ontwenning van opioïden, maar ze zijn doorgaans minder ernstig.
U kunt last krijgen van zweten, angst, opwinding, spierpijn en maagklachten. In plaats van cold turkey te stoppen, adviseren clinici doorgaans om uw dosis langzaam af te bouwen. Door de lichten langzaam te dimmen, moet je opname-ervaring relatief soepel verlopen.
De meest voorkomende complicatie van ontwenning van opioïden is een terugval. Terugval komt vaker voor wanneer ontwenningsverschijnselen en onbedwingbare trek ernstig zijn. Een combinatie van afbouwen, medicatiebeheer en counseling kan uw kansen helpen verbeteren
Tekenen en symptomen
Als u Suboxone gebruikt zoals voorgeschreven voor de behandeling van opioïdenverslaving of om pijn te behandelen, kunt u ontwenningsverschijnselen verwachten als u een dosis overslaat of probeert te stoppen met cold-turkey.
Afhankelijkheid van opioïden treedt op bij langdurig gebruik van opioïden, ongeacht of u de instructies van een arts opvolgt. Zodra u fysiek afhankelijk wordt van een medicijn, ervaart u ontwenningsverschijnselen wanneer het uw systeem verlaat.
Suboxone veroorzaakt de meeste lichamelijke symptomen die kenmerkend zijn voor ontwenning van opioïden. Deze omvatten:
- Spierpijn en pijn
- Zweten
- Rillingen
- Maagkrampen of diarree
- Misselijkheid of braken
- Trillingen of spiertrekkingen
- Ongerustheid
- Rusteloosheid
- Loopneus
- Tranerige ogen
- kippenvel
Als u Suboxone gebruikt om opioïdenverslaving te behandelen, dan zouden uw ontwenningsverschijnselen minder ernstig moeten zijn dan in het verleden.
Om een beter idee te krijgen van hoe milde tot matige ontwenningsverschijnselen van opioïden in vergelijking met meer intense symptomen, kunt u de Clinical Opiate Withdrawal Scale (COWS) bekijken.
Gezondheidswerkers gebruiken deze schaal om de ernst van het opioïdontwenningssyndroom te bepalen
De tijdlijn van Suboxone-opname zal ook een beetje anders zijn dan uw eerdere ervaringen. Buprenorfine is een langwerkende opioïde, wat betekent dat het enkele dagen kan duren voordat de ontwenningsverschijnselen optreden.
De ontwenning van Suboxone begint meestal binnen twee tot vier dagen, piekt rond dag drie tot vijf en verdwijnt binnen zeven dagen. Soms kunnen psychologische symptomen echter enkele weken aanhouden. Dit kan depressie en een onvermogen om plezier te ervaren omvatten.
De psychologische problemen die gepaard gaan met ontwenning worden niet altijd veroorzaakt door ontwenning zelf. Ontwenning kan leiden tot de terugkeer van psychische problemen die werden gedempt door drugsgebruik, zoals angst en depressie
Na ontwenning worden mensen ook gedwongen goed te kijken naar de schade die hun drugsverslaving heeft aangericht. Het is niet ongebruikelijk om te worstelen met schuld- en spijtkwesties. Uitzoeken hoe u uw leven weer op de rails kunt krijgen, kan overweldigend en emotioneel uitputtend zijn. Daarom is het zo belangrijk om hulp in te schakelen.
Omgaan met en opluchting
De meest effectieve manier om Suboxone-ontwenning te behandelen, is om het in de eerste plaats te vermijden. U kunt de ontwenningsverschijnselen voorkomen door samen met uw arts uw dosis af te bouwen. Afbouwen betekent dat u uw dosis in de loop van de tijd geleidelijk afbouwt. Als u uw Suboxone illegaal hebt verkregen, wilt u een arts vinden om u te helpen bij het afbouwen.
Afbouwschema's voor Suboxone vinden doorgaans plaats in de loop van zeven tot 28 dagen.
Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat het algehele succes (gemeten aan de hand van een periode van langdurige onthouding) doorgaans beter is met een kortere periode van zeven dagen. Met een flexibel afbouwschema kan uw arts de dosisverlaging vertragen als u ongemakkelijke symptomen ervaart
Als u ondanks de afbouw van Suboxone nog steeds last heeft van ontwenning, kan uw arts u een of meer ondersteunende medicijnen aanbevelen. Dit kan het volgende omvatten:
Lucemyra (Lofexidinehydrochloride)
Lucemyra is een gloednieuw medicijn dat in mei 2018 door de FDA is goedgekeurd. Het is het eerste niet-opioïde medicijn dat is goedgekeurd om de ontwenningsverschijnselen te behandelen. Lucemyra werkt door de afgif.webpte van noradrenaline te verminderen, een neurotransmitter waarvan wordt aangenomen dat deze een rol speelt bij ontwenningsverschijnselen.
Omdat het geen opioïde-agonist bevat, kan de behandeling met Lucemyra onmiddellijk na uw laatste dosis Suboxone beginnen. Het is momenteel goedgekeurd voor de behandeling van gezonde volwassenen gedurende maximaal 14 dagen na het stoppen met opioïden.
Als u worstelt met Suboxone-opname, overweeg dan de volgende tips:
- Drink tijdens de ontwenning meer vocht dan normaal om uitdroging te voorkomen.
- Eet een uitgebalanceerd dieet om uw vitamine- en elektrolytenniveau op peil te houden.
- Werk nauw samen met een arts, counselor of fysiotherapeut om nieuwe manieren te ontwikkelen om met pijn om te gaan tijdens en na ontwenning.
- Oefen ontspanningstechnieken (meditatie, luisteren naar muziek) om u te helpen omgaan met angst en agitatie.
- Probeer lichte tot matige lichaamsbeweging om u te helpen omgaan met rusteloosheid.
- Zoek iets anders om op te focussen tijdens de ontwenning, zoals een televisieprogramma, boek of hobby.
- Krijg steun en aanmoediging van een lokale gemeenschapsgroep of Narcotics Anonymous (NA)-bijeenkomst.
Waarschuwingen
Ontwenning van opioïden is vaak onaangenaam, maar is zelden gevaarlijk. Als het op Suboxone aankomt, zijn complicaties zelfs nog onwaarschijnlijker. Toch is het belangrijk om nauw samen te werken met een medische professional tijdens het afbouwen van Suboxone.
De grootste bedreiging voor mensen die zich terugtrekken uit Suboxone is het risico op terugval.
Terugval komt veel voor bij mensen met opioïdengebruiksstoornissen en wordt over het algemeen als een normaal onderdeel van het herstelproces beschouwd. Maar mensen die Suboxone hebben gebruikt, zijn doorgaans verder op weg naar herstel. Een terugval op dit punt kan zowel gevaarlijk zijn (omdat uw tolerantie is gedaald) als ontmoedigend.
Als u uw Suboxone op illegale wijze heeft verkregen of geen nauwe relatie met uw arts heeft, kan het verleidelijk zijn om zelf af te bouwen. Dit is om meerdere redenen af te raden. Zelf afbouwen vergroot de kans op falen. Mislukte pogingen om te stoppen zijn ontmoedigend en psychisch verontrustend.
Als u stopt met Suboxone omdat u zwanger bent of borstvoeding geeft, moet u zeker een arts raadplegen. Suboxone wordt niet aanbevolen voor zwangere vrouwen, dus het is goed dat u overweegt te stoppen. Afhankelijk van uw situatie kan uw arts u aanraden om versneld af te bouwen of om over te schakelen op buprenorfine of methadon, waarvan bewezen is dat het veilig is voor gebruik tijdens de zwangerschap.
Langdurige behandeling
Opioïdengebruiksstoornissen zijn notoir moeilijk te verslaan. Het is niet ongewoon dat iemand de detox met succes doorstaat om een paar weken later terug te vallen. Maar als u Suboxone gebruikt om uw verslaving te behandelen, loopt u al voorop. Suboxone geeft u de tijd om een langetermijnbehandelingsstrategie te ontwikkelen zonder afgeleid te worden door het ongemak van ontwenning.
Na Suboxone moet een behandelplan voor de lange termijn gericht zijn op het voorkomen van een toekomstige terugval. Praattherapie speelt een zeer belangrijke rol bij het voorkomen van terugval. Als je eenmaal van Suboxone af bent, heb je je fysieke afhankelijkheid van opioïden overwonnen, maar niet de psychologische aspecten van verslaving.
Praattherapie kan u helpen erachter te komen waarom u in de eerste plaats drugs begon te gebruiken. U kunt leren om specifieke situaties en gevoelens te identificeren die u in het verleden hebben geleid. Door deze triggers te identificeren, kunt u de negatieve denkpatronen die ervoor zorgen dat u slechte beslissingen neemt, herkennen en elimineren.
Onderzoek toont aan dat het combineren van gesprekstherapie met medicatiebeheer effectiever is bij de behandeling van opioïdenverslaving dan medicatie alleen.
Er zijn veel manieren om gesprekstherapie te verkennen. U kunt overwegen om een-op-een te werken met een psycholoog of psychiater in een privépraktijk. U kunt een afspraak maken met een geestelijke gezondheids- of verslavingsconsulent in een plaatselijke gemeenschapskliniek. Of u kunt groepstherapieprogramma's verkennen, die worden aangeboden in veel ziekenhuizen, klinieken en instellingen voor verslavingszorg.
Middelen
Bezoek de website voor meer informatie over Narcotics Anonymous (NA)-bijeenkomsten in uw regio. U kunt een vergadering bij u in de buurt vinden met hun doorzoekbare directory.
Als u de geliefde bent van iemand met een stoornis in het gebruik van opioïden, kunt u overwegen om een steungroep bij te wonen voor mensen zoals u. Nar-Anon is een 12-stappenprogramma voor familie en vrienden van mensen met verslavingsproblemen. Op deze bijeenkomsten kun je praten met mensen die dezelfde angsten en frustraties hebben ervaren als jij.
Als u of een geliefde worstelt met middelengebruik of verslaving, neem dan contact op met de nationale hulplijn voor middelenmisbruik en geestelijke gezondheidszorg (SAMHSA) op 1-800-662-4357 voor informatie over ondersteunings- en behandelfaciliteiten bij u in de buurt.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Een woord van Verywell
Als u Suboxone gebruikt en plannen maakt om te stoppen, is de kans groot dat u al op weg bent naar herstel. Verpest het niet voor jezelf door te proberen te stoppen met cold turkey-werk met een arts. Onthoud dat een terugval in dit stadium erg gevaarlijk kan zijn, dus wees niet te zelfverzekerd in uw vermogen om u te onthouden. Het vinden van een soort van ondersteuning, of het nu gaat om vergaderingen of therapiesessies, kan je helpen om op de lange termijn nuchter te blijven.
Is Suboxone beter in het behandelen van opiaatverslaving dan methadon?
