Volgens de International OCD Foundation (IOCDF) treft OCS 1 op 100 volwassenen en 1 op 200 kinderen. De Anxiety and Depression Association of America (ADAA) meldt dat de mediane leeftijd waarop de ziekte begint 19 is, met een kwart van gevallen aanwezig op de leeftijd van 14. Een derde van de volwassenen met OCS had de stoornis als kind. ADHD treft naar schatting 5-9% van de bevolking, terwijl OCS ongeveer 1-2% treft
Het is vrij algemeen bekend dat OCS naast verschillende andere stoornissen bestaat, waaronder andere angststoornissen en depressieve stoornis (MDD). Velen erkennen ook dat er cross-over symptomen zijn van OCS-achtig gedrag en verschillende andere stoornissen. Autismespectrumstoornissen en ADHD zijn daar onder andere. Sommige onderzoeken suggereren ook dat er een overlap is van ADHD en OCS bij mensen die hamstergedrag vertonen.
Oorzaken
OCS en ADHD zijn vreemde bedgenoten. Beide worden veroorzaakt door problemen in de frontale kwab, maar ADHD wordt veroorzaakt door onderactiviteit (te weinig dopamine en noradrenaline) in de hersenen, en OCS wordt veroorzaakt door overactiviteit (te veel serotonine).
Hoewel de verschillende typen ADHD heel verschillend voorkomen, wordt aangenomen dat alle typen worden veroorzaakt door lage niveaus van dopamine en noradrenaline in de hersenen. De persoon met het hyperactieve type ADHD dat zenuwachtig, rusteloos, impulsief en onvoorzichtig is, lijkt het tegenovergestelde van een persoon met OCS, over het algemeen voorzichtiger, gefocust en attent. Mensen met het onoplettende type ADHD zijn vaak afgeleid, ongeorganiseerd, dagdromerig en vergeetachtig. Nogmaals, niet je stereotiepe OCS-kenmerken. Degenen die het gecombineerde type ADHD hebben (ongeveer 70%) hebben symptomen van beide
verkeerde diagnosedia
Deze twee stoornissen worden vaak verward wanneer een kind (of volwassene in een werkomgeving) met OCS problemen heeft op school. ADHD, dat problemen veroorzaakt met het executief functioneren (organiseren, plannen, redeneren, prioriteiten stellen, projecten uitvoeren, doorwerken, enz.), zorgt immers voor chaos in de klas.
Een kind met OCS dat veel tijd besteedt aan het bestellen, ordenen of controleren van boeken, benodigdheden en handschrift, lijkt misschien problemen te hebben met executieve functies, terwijl het in feite gewoon probeert om dingen op het bureau te krijgen of te houden in de juiste plaats. Begrijpen wat het gedrag van het kind (of de volwassene) motiveert, is de sleutel tot een juiste diagnose.
ADHD kan resulteren in OCS-achtige copingvaardigheden. Een kind of volwassene die moeite heeft zich te organiseren of snel afgeleid is, kan buitensporig veel tijd besteden aan het regelen, bestellen en schoonmaken van dingen. Soms is dat uitstelgedrag, een typische ADHD-eigenschap, maar het kan ook een ADHD coping-vaardigheid zijn. Veel mensen met ADHD raken overprikkeld door de rommel en de desorganisatie in hun omgeving. Dit resulteert vaak in angst, of gewoon afsluiten. Als gevolg hiervan kunnen ze strategieën leren om rommel en desorganisatie te voorkomen die lijken op OCS-gedrag, dat wil zeggen. regelen, bestellen, controleren.
Met betrekking tot een juiste diagnose is het belangrijk om te onthouden dat ADHD in alle domeinen aanwezig is; OCS is over het algemeen heel specifiek met betrekking tot obsessieve gedachten en dwangmatig gedrag. Het is ook vermeldenswaard dat niet alle mensen met OCS het type hebben dat verband houdt met angst voor ziektekiemen en schoonmaken. In feite hebben de meeste geen smetteloze huizen of kluisjes.
Hoewel ooit werd aangenomen dat ADHD alleen kinderen treft, heeft het onderzoek eindelijk de realiteit ingehaald; in 2013 verplaatste de DSM-5 ADHD van de categorie 'stoornissen die gewoonlijk worden gediagnosticeerd in de kindertijd of adolescentie' naar die van 'neuro-ontwikkelingsstoornis', in het besef dat velen symptomen blijven hebben tot in de volwassenheid. Ooit werd aangenomen dat het grotendeels zou verdwijnen na de puberteit.
Behandeling
Ongeveer 30% van de mensen met ADHD heeft gelijktijdig voorkomende angststoornissen, waaronder OCS. Degenen die problemen hebben met een laag dopamine- en/of noradrenalinegehalte en een hoog serotoninegehalte, kunnen inderdaad zowel OCS als ADHD hebben. In deze gevallen is het uiterst belangrijk om beide aandoeningen te behandelen. Dit vereist echter vaardigheid en geduld.
Onderzoek suggereert ook dat het gelijktijdig voorkomen van OCS en ADHD geassocieerd is met een eerder begin van OCS-symptomen.
Hoewel de behandeling van OCS met SSRI meestal niet gecontra-indiceerd is bij ADHD (sommigen schatten dat tot 50% van de mensen met ADHD ook depressief zijn), kunnen stimulerende medicijnen die worden gebruikt om ADHD te behandelen de OCS-symptomen verergeren met zeer ernstige gevolgen. Voorschrijvers behandelen vaak eerst de symptomen die de meeste problemen veroorzaken. Voor mensen met beide aandoeningen zijn er niet-stimulerende medicijnen voor ADHD die mogelijk minder invloed hebben op OCS-symptomen.
Behandeling voor zowel OCS als ADHD moet medicatiebeheer, therapie en zelfhulp omvatten.
