Welke krachten zitten achter je acties? Sta je elke dag op en ga je naar de sportschool omdat je weet dat het goed voor je is, of is het vanwege een externe beloning? Er zijn veel verschillende redenen waarom mensen dingen doen. Soms zijn mensen gemotiveerd om te handelen vanwege interne verlangens en wensen, maar op andere momenten wordt gedrag gedreven door een verlangen naar externe beloningen.
Volgens een theorie van menselijke motivatie worden acties vaak geïnspireerd door een verlangen om versterking van buitenaf te krijgen. De incentive-theorie is een van de belangrijkste theorieën over motivatie en suggereert dat gedrag wordt gemotiveerd door een verlangen naar versterking of prikkels.
Geschiedenis van de Incentive Theorie
Incentive theory begon te ontstaan in de jaren 1940 en 1950, voortbouwend op de eerdere aandrijftheorieën die door psychologen zoals Clark Hull waren opgesteld. In plaats van zich te concentreren op meer intrinsieke krachten achter motivatie, stelt de stimuleringstheorie voor dat mensen worden aangetrokken tot gedrag dat leidt tot beloningen en worden weggeduwd van acties die tot negatieve gevolgen kunnen leiden.
Twee mensen kunnen in dezelfde situatie op verschillende manieren handelen, volledig gebaseerd op de soorten prikkels die op dat moment voor hen beschikbaar zijn.
U kunt waarschijnlijk veel verschillende situaties bedenken waarin uw gedrag direct werd beïnvloed door de belofte van een beloning of straf. Misschien heb je voor een examen gestudeerd om een goed cijfer te halen, een marathon gelopen om erkenning te krijgen, of een nieuwe baan aangenomen om loonsverhoging te krijgen. Al deze acties werden beïnvloed door een stimulans om iets te krijgen in ruil voor uw inspanningen.
Hoe werkt de incentive-theorie?
In tegenstelling tot andere theorieën die suggereren dat we tot actie worden gedwongen door interne drijfveren (zoals de drive-reduction theorie van motivatie, opwindingstheorie en instincttheorie), suggereert de stimuleringstheorie in plaats daarvan dat we in actie worden getrokken door drijfveren van buitenaf.
Je kunt de incentive-theorie vergelijken met operante conditionering, waarbij gedragingen worden uitgevoerd om ofwel versterking te krijgen of straf te vermijden. Incentive theory stelt dat je acties gericht zijn op het behalen van beloningen.
Wat voor soort beloningen? Goede cijfers zijn een soort stimulans die je kan motiveren om hard te studeren en het goed te doen op school. Het verkrijgen van achting en lofbetuigingen van leraren en ouders kan een andere stimulans zijn.
Geld is ook een uitstekend voorbeeld van een externe beloning die gedrag motiveert. In veel gevallen kunnen deze externe beloningen je motiveren om dingen te doen die je anders misschien zou vermijden, zoals klusjes, werk en andere taken die je onaangenaam vindt.
- Incentives kunnen worden gebruikt om mensen aan te zetten tot bepaald gedrag, maar ze kunnen ook worden gebruikt om mensen ertoe aan te zetten hou op het uitvoeren van bepaalde handelingen.
- Incentives worden alleen krachtig als het individu belang hecht aan de beloning.
- Beloningen moeten verkrijgbaar zijn om motiverend te zijn. Zo zal een student niet gemotiveerd zijn om een topcijfer te halen op een tentamen als de opdracht zo moeilijk is dat deze realistisch niet haalbaar is.
Waarom sommige incentives motiverender zijn dan andere
Het is duidelijk dat niet alle prikkels gelijk zijn, en de beloningen die u motiverend vindt, zijn misschien niet genoeg om iemand anders te inspireren om actie te ondernemen. Fysiologische, sociale en cognitieve factoren kunnen allemaal een rol spelen in welke prikkels u motiverend vindt.
Je wordt bijvoorbeeld eerder gemotiveerd door eten als je echt honger hebt dan als je vol zit. Een tienerjongen kan gemotiveerd zijn om zijn kamer op te ruimen door de belofte van een felbegeerde videogame, terwijl een andere persoon zo'n game totaal onaantrekkelijk zou vinden.
"De waarde van een incentive kan in de loop van de tijd en in verschillende situaties veranderen", schrijft Stephen L. Franzoi in zijn tekst Psychologie: een ontdekkingservaring. "Bijvoorbeeld, complimenten krijgen van je ouders kan in sommige situaties een positieve stimulans voor je hebben, maar in andere niet. Als je thuis bent, kan de complimenten van je ouders een positieve stimulans zijn. Als je vrienden op bezoek komen, mag je uit de weg om te voorkomen dat je ouderlijke lof krijgt, omdat je vrienden je misschien plagen."
Een woord van Verywell
Bedenk wat je motiveert terwijl je aan je doelen werkt. Probeert u een stimulans te krijgen of probeert u een negatief gevolg te vermijden? Als u de krachten achter uw acties begrijpt, kunt u bepalen hoe u uzelf het beste kunt motiveren om uw doelen te bereiken.