Industrie versus minderwaardigheid in psychosociale ontwikkeling

Industrie versus minderwaardigheid is de vierde fase van Erik Eriksons theorie van psychosociale ontwikkeling, die plaatsvindt na de derde fase van initiatief versus schuld. Het stadium vindt plaats tijdens de kindertijd tussen de leeftijd van ongeveer zes en elf jaar

Overzicht

• Psychosociaal conflict: Industrie versus minderwaardigheid
• Belangrijkste vraag: "Hoe kan ik goed zijn?"
• Basisdeugd: Bevoegdheid
• Belangrijke gebeurtenissen): School

Industrie versus minderwaardigheid

Volgens de theorie van Erikson doorlopen mensen een reeks stadia terwijl ze zich ontwikkelen en groeien. In tegenstelling tot veel andere ontwikkelingstheorieën, richt Erikson zich op veranderingen die zich gedurende het hele leven voordoen, van geboorte tot dood.

De psychosociale theorie richt zich niet op de voor de hand liggende fysieke veranderingen die optreden als kinderen opgroeien, maar veeleer op de sociaal-emotionele factoren die de psychologische groei van een individu beïnvloeden. Op elk punt in hun ontwikkeling krijgen mensen te maken met een psychosociale crisis. Om deze crisis op te lossen, worden kinderen en volwassenen geconfronteerd met het beheersen van de ontwikkelingstaak in de eerste plaats tot dat stadium.

Als deze vaardigheid met succes wordt bereikt, leidt dit tot een vaardigheid die bijdraagt ​​aan levenslang welzijn. Het bereiken van vertrouwen is bijvoorbeeld de primaire taak van de allereerste ontwikkelingsfase. Het is een vermogen dat bijdraagt ​​aan emotionele gezondheid gedurende het hele leven, zowel tijdens de kindertijd als de volwassenheid. Het niet beheersen van deze kritieke taken kan echter leiden tot sociale en emotionele worstelingen die een leven lang meegaan.

Dus wat gebeurt er precies tijdens de fase van industrie versus minderwaardigheid? Welke factoren dragen op dit punt in de ontwikkeling bij aan het algehele succes? Wat zijn enkele van de belangrijkste gebeurtenissen die bijdragen aan psychosociale groei?

De sociale wereld breidt uit

School en sociale interactie spelen een belangrijke rol in deze periode van het leven van een kind. De sociale wereld van een kind breidt zich aanzienlijk uit naarmate ze naar school gaan en nieuwe vriendschappen sluiten met leeftijdsgenoten. Door sociale interacties beginnen kinderen een gevoel van trots te ontwikkelen op hun prestaties en capaciteiten.

Tijdens de eerdere stadia waren de interacties van een kind voornamelijk gericht op verzorgers, familieleden en anderen in hun directe huishouden. Naarmate de schooljaren beginnen, neemt het rijk van sociale invloed dramatisch toe.

Vrienden en klasgenoten spelen een rol in hoe kinderen door de industrie- versus minderwaardigheidsfase vorderen. Door vaardigheid in spel en schoolwerk kunnen kinderen een gevoel van competentie en trots op hun capaciteiten ontwikkelen. Door zich competent en capabel te voelen, kunnen kinderen ook een sterk zelfbeeld vormen.

Tijdens sociale interacties met leeftijdsgenoten kunnen sommige kinderen ontdekken dat hun capaciteiten beter zijn dan die van hun vrienden of dat hun talenten zeer gewaardeerd worden door anderen. Dit kan leiden tot gevoelens van vertrouwen. In andere gevallen kunnen kinderen ontdekken dat ze niet zo capabel zijn als de andere kinderen, wat kan leiden tot gevoelens van ontoereikendheid.

Schoolwerk helpt bij het opbouwen van competentie en vertrouwen

In eerdere ontwikkelingsfasen waren kinderen grotendeels in staat om activiteiten te ondernemen voor de lol en om lof en aandacht te krijgen. Zodra de school begint, worden de werkelijke prestaties en vaardigheden geëvalueerd. Cijfers en feedback van opvoeders moedigen kinderen aan om meer aandacht te besteden aan de daadwerkelijke kwaliteit van hun werk.

Tijdens de fase industrie versus minderwaardigheid worden kinderen in staat om steeds complexere taken uit te voeren. Als gevolg hiervan streven ze ernaar om nieuwe vaardigheden onder de knie te krijgen. Kinderen die door ouders en leerkrachten worden aangemoedigd en geprezen, ontwikkelen een gevoel van bekwaamheid en geloof in hun capaciteiten. Degenen die weinig of geen aanmoediging krijgen van ouders, leraren of leeftijdsgenoten, zullen twijfelen aan hun vermogen om succesvol te zijn.

Kinderen die moeite hebben om dit gevoel van competentie te ontwikkelen, kunnen uit deze fase komen met gevoelens van falen en minderwaardigheid. Dit kan de weg vrijmaken voor latere problemen in de ontwikkeling. Mensen die zich niet competent voelen in hun vermogen om te slagen, zullen waarschijnlijk minder snel nieuwe dingen proberen en eerder aannemen dat hun inspanningen niet onder de loep zullen worden genomen.

Gebeurtenissen in deze fase kunnen zelfvertrouwen opbouwen of ondermijnen

Volgens Erikson is deze fase essentieel voor het ontwikkelen van zelfvertrouwen. Tijdens school en andere sociale activiteiten krijgen kinderen lof en aandacht voor het uitvoeren van verschillende taken, zoals lezen, schrijven, tekenen en het oplossen van problemen.

Kinderen die het goed doen op school hebben meer kans om een ​​gevoel van competentie en zelfvertrouwen te ontwikkelen. Ze voelen zich goed over zichzelf en hun vermogen om te slagen.

Kinderen die moeite hebben met schoolwerk hebben misschien meer moeite om deze gevoelens van zekerheid te ontwikkelen. In plaats daarvan kunnen ze worden achtergelaten met gevoelens van ontoereikendheid en minderwaardigheid.

Hoe kunnen ouders en leraren succes bevorderen tijdens de fase van industrie versus minderwaardigheid?

In deze fase is het belangrijk dat zowel ouders als leerkrachten steun en aanmoediging bieden. Volwassenen moeten echter oppassen dat ze prestatie niet gelijkstellen aan acceptatie en liefde. Onvoorwaardelijke liefde en steun van volwassenen kunnen alle kinderen door deze fase heen helpen, maar vooral degenen die worstelen met gevoelens van minderwaardigheid.

Kinderen die te veel worden geprezen, kunnen daarentegen een gevoel van arrogantie ontwikkelen. Het is duidelijk dat balans op dit punt in de ontwikkeling een grote rol speelt.

Ouders kunnen kinderen helpen een gevoel van realistische competentie te ontwikkelen door buitensporige lof en beloningen te vermijden, inspanningen aan te moedigen in plaats van resultaten, en kinderen te helpen een groeimindset te ontwikkelen.

Zelfs als kinderen het op sommige gebieden van school moeilijk hebben, kan het aanmoedigen van kinderen op gebieden waarin ze uitblinken, gevoelens van competentie en prestatie helpen bevorderen.

Voorbeeld

Misschien is de beste manier om te visualiseren hoe de fase van industrie versus minderwaardigheid een kind kan beïnvloeden, door naar een voorbeeld te kijken. Stel je twee kinderen voor in dezelfde 4^dit-klas.

Olivia vindt wetenschapslessen moeilijk, maar haar ouders zijn bereid haar elke avond te helpen met haar huiswerk. Ze vraagt ​​ook de leraar om hulp en begint aanmoediging en lof te krijgen voor haar inspanningen.

Jack worstelt ook met wetenschap, maar zijn ouders willen hem niet helpen met zijn nachtelijke huiswerk. Hij voelt zich slecht over de slechte cijfers die hij krijgt voor zijn wetenschappelijke opdrachten, maar weet niet goed wat hij aan de situatie moet doen. Zijn leraar is kritisch over zijn werk, maar biedt geen extra hulp of advies. Uiteindelijk geeft Jack het gewoon op en zijn cijfers worden nog slechter.

Hoewel beide kinderen worstelden met dit aspect van school, kreeg Olivia de steun en aanmoediging die ze nodig had om deze moeilijkheden te overwinnen en toch een gevoel van meesterschap op te bouwen. Jack miste echter de sociale en emotionele aanmoediging die hij nodig had. Op dit gebied zal Olivia waarschijnlijk een gevoel van industrie ontwikkelen, waarbij Jack gevoelens van minderwaardigheid zal hebben.

Een woord van Verywell

Het is belangrijk op te merken dat dit een theorie is. En de psychosociale theorie heeft kritiek gekregen. Een belangrijk punt van kritiek komt voort uit het idee dat de exacte mechanismen voor het oplossen van conflicten en het overgaan van de ene fase naar de volgende niet goed zijn beschreven. De theorie geeft geen details over hoe een individu van de ene fase naar de volgende kan gaan. Dus hoewel het nuttig kan zijn om deze fasen te begrijpen, is het belangrijk om dit in gedachten te houden.

Fase 5: Identiteit versus verwarring