De informatie in dit artikel kan voor sommige mensen triggerend zijn. Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Als jij of een naaste in direct gevaar verkeert, bel dan direct 112.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Volgens de Nationale enquête over LGBTQ-geestelijke gezondheid bij jongeren 2019, had 39% van de respondenten in de afgelopen 12 maanden "ernstig overwogen om zelfmoord te plegen". Een van de grootste bronnen van deze wanhoop is homopesten. De verontrustende prevalentie van homopesten en zelfmoorden onder jongeren kan ertoe leiden dat ouders zich zorgen maken over depressie en zelfmoordgedachten en -gedrag bij kinderen. Ontdek op welke signalen u moet letten en vraag indien nodig hulp.
Wat is homopesten?
Pesten wordt in het algemeen gedefinieerd als herhaaldelijk worden blootgesteld aan de opzettelijke negatieve acties van een of meer mensen. Deze negatieve acties kunnen de vorm aannemen van beledigingen, bedreigingen of fysiek geweld. Cyberpesten, wanneer een pestkop iemand online lastigvalt of bedreigt, komt ook veel voor.
Homopesten is meestal gericht op personen die zich identificeren (of worden gezien als onderdeel van) de LGBTQ+-gemeenschap. Het woord "homo" in deze context is bedoeld als een overkoepelende term in plaats van uitsluitend het pesten van homoseksuele jongens te beschrijven.
Sommige onderzoeken geven helaas aan dat 90% van de LGBTQ+-jongeren op school te maken heeft gehad met pesterijen of intimidatie op basis van hun genderidentiteit en/of seksuele geaardheid. Tweederde van de LHBTQ+-studenten heeft te maken gehad met seksuele intimidatie, zoals ongepaste aanrakingen of expliciete opmerkingen).
De effecten van homopesten
Er is een reeks gevolgen verbonden aan pesten in het algemeen, waaronder een negatief effect op het zelfrespect, gevoelens van isolement, symptomen van depressie en zelfmoordgedachten of -acties. Sommige onderzoeken hebben gesuggereerd dat de effecten van pesten op LGBTQ+-jongeren gecompliceerd kunnen worden door aanvullende factoren.
Tijdens de adolescentie streven kinderen ernaar een identiteit vast te stellen die losstaat van hun familie. Een overgangsritueel voor deze tijd is het vormen van romantische relaties. Helaas krijgen sommige LHBTQ+-kinderen niet de benodigde steun of goedkeuring van hun leeftijdsgenoten of familie om deze relaties aan te gaan, en op hun beurt een seksuele identiteit.
Een gebrek aan sociale en familiale steun, in combinatie met homofoob pesten, kan de kans op depressie en/of zelfmoordgedachten of -gedrag vergroten.
Daarnaast hebben gepeste LHBTQ+-studenten die vinden dat hun school diversiteit minder accepteert en niet graag naar school gaan, ook vaker alcohol en marihuana gebruiken, evenals depressieve en suïcidale gevoelens.
Het is echter belangrijk om te onthouden dat er manieren zijn om het risico op psychische problemen te verminderen. Gezinsondersteuning, positieve relaties met leeftijdsgenoten en een inclusieve schoolomgeving kunnen de effecten van pesten verzachten.
Wat kunnen ouders doen?
Hoewel u zich hulpeloos kunt voelen als u weet dat uw kind wordt gepest, zijn er een paar essentiële dingen die een ouder kan doen om zijn kind te helpen:
- Ondersteun uw kind. Zoals eerder vermeld, hebben LHBTQ+-jongeren met ondersteunende ouders minder kans op ernstige negatieve gevolgen van pesten. Over het algemeen voelen kinderen met familie en sociale steun zich minder vaak geïsoleerd en eenzaam. Praat met uw kind over hun gevoelens en benoem dat u de hele tijd achter hen staat.
- Productief ingrijpen. Pak LGBTQ+-pesten op een productieve manier aan. Dit betekent dat u hulp moet zoeken bij gemeenschapsbronnen. Misschien wilt u de leerkracht of de schoolbegeleider van uw kind op de hoogte stellen van de situatie. Als u vindt dat de school het pesten niet adequaat heeft aangepakt, kunt u de kwestie onder de aandacht brengen van de inspecteur of het onderwijsbureau van uw staat.
- Laat uw kind beoordelen en behandelen voor depressie. Symptomen zoals academische achteruitgang, verlies van interesse in gebieden die vroeger interessant waren, sociale terugtrekking, veranderingen in slaap en eetlust, onverklaarbare/vage lichamelijke symptomen of onverklaarbaar overmatig huilen kunnen symptomen van depressie zijn. Als u denkt dat uw kind depressief of suïcidaal is, laat het dan beoordelen door de kinderarts of andere GGZ-aanbieder. Behandeling is de beste optie voor herstel.
