De informatie in dit artikel kan voor sommige mensen triggerend zijn. Als uw kind zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.
Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.
Hoewel veel mensen depressie beschouwen als een aandoening bij volwassenen, ervaart ongeveer 3% van de kinderen ook een depressie. Als dat op zichzelf niet hartverscheurend genoeg is, kunnen zelfmoordgedachten of zelfmoordgedachten gepaard gaan met depressie, zelfs bij kinderen. Hoe weet u of uw kind zelfmoordgedachten heeft en wat kunt u doen?
Hoe weet u of uw kind zelfmoordgedachten heeft?
Zelfmoordgedachten, ook wel zelfmoordgedachten genoemd, zijn misschien niet altijd helemaal duidelijk voor anderen, zelfs niet voor de ouders van een kind. Een deel van de reden daarvoor is dat kinderen met zelfmoordgedachten waarschijnlijk niet direct over hen zullen praten zoals een volwassene dat zou doen.
In plaats daarvan kunnen zelfmoordgedachten bij kinderen zich manifesteren door interesse in en/of preoccupatie met zelfmoord of overlijden. U kunt tekenen van deze preoccupatie opmerken in de kleding van uw kind, de programma's die ze op televisie kijken, de websites die ze op de computer bezoeken, door wat ze in dagboeken of zelfs huiswerk schrijven, of in de manier waarop ze zich identificeren met anderen die depressief of hebben gesproken over zelfmoord.
Aan de andere kant, soms een kind zullen spreken rechtstreeks over willen sterven of een wens om zelfmoord te plegen. even Ze kunnen zelfs indirect spreken over willen "alles laten verdwijnen" of denken "de wereld zou een betere plek zijn zonder mij".
Vaak zijn er weinig tekenen van zelfmoordgedachten bij kinderen, vooral bij kinderen die meer verlegen of teruggetrokken zijn. Als dit bij uw kind het geval is, hoe kunt u dan als ouder weten of het zelfmoordgedachten heeft? Een sleutel kan zijn het herkennen van de tekenen van depressie bij kinderen, wetende dat zelfmoordgedachten en depressie hand in hand kunnen gaan.
Depressie bij kinderen is een risico voor zelfmoordgedachten
Als uw kind geen zelfmoordgedachten heeft geuit, is het belangrijk om de mogelijke symptomen van depressie bij kinderen te herkennen, aangezien deze vaak worden geassocieerd met zelfmoordgedachten. Dit kan gevoelens omvatten zoals waardeloosheid, hopeloosheid en sociale terugtrekking.
Suïcidale gedachten leiden niet altijd tot een suïcidepoging, maar er wordt aangenomen dat dergelijke gedachten het risico van een kind vergroten
Hoewel niet alle kinderen die depressief zijn zelfmoordgedachten hebben (het komt vaker voor bij kinderen met een vroege depressie en een langere duur van de symptomen), wordt depressie beschouwd als een risicofactor voor zelfmoordgedachten en zelfmoordpogingen.
Zelfmoord is een van de enge gevolgen van onbehandelde depressie bij kinderen, maar depressie bij kinderen kan ook op andere manieren verwoestend zijn.
Wat te doen als uw kind zelfmoordgedachten heeft?
De depressieve of zelfmoordgedachten van een kind zijn misschien niet altijd duidelijk, daarom is het belangrijk om een behandeling voor de depressie van uw kind te zoeken. Een getrainde geestelijke gezondheidswerker kan subtiele signalen van zelfmoordgedachten oppikken door met uw kind te praten, psychologische tests uit te voeren en individuele risicofactoren te beoordelen, zoals eerdere zelfmoordpogingen en de ernst van de depressie van uw kind.
Bovendien kan een therapeutische behandeling voor depressie helpen om de zelfmoordgedachten van uw kind te verminderen als ze deze hebben. Als uw arts medicijnen voorstelt, zoals een antidepressivum, doe dan uw huiswerk.
Hoewel het over het algemeen veilig en effectief is, heeft onderzoek aangetoond dat het gebruik van antidepressiva, waaronder selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), de zelfmoordgedachten bij sommige kinderen en adolescenten
De meest effectieve manier om met de depressie van een kind om te gaan, is meestal nauw toezicht door artsen en professionals in de geestelijke gezondheidszorg en een multidisciplinaire benadering van de behandeling.
Tips om met uw kind te communiceren
Als u besluit om met uw kind over depressie te praten, maakt u zich misschien zorgen over het 'juiste' zeggen. Maar de waarheid is dat alleen een open en eerlijke discussie met uw kind hen de broodnodige ondersteuning kan bieden
Met een paar tips kunnen bezorgde ouders en verzorgers vol vertrouwen met hun kinderen over depressie praten.
Houd het gesprek passend bij de leeftijd
- Zorg ervoor dat uw kind begrijpt wat u zegt en niet verward of verveeld raakt door de discussie.
- Gebruik woorden die uw kind kan begrijpen. Woorden als 'depressie' of 'emotionele reactie' zijn waarschijnlijk te complex voor een jonger kind, maar kunnen geschikt zijn voor een ouder kind of een oudere.
- Probeer de depressie van uw kind te vergelijken met iets waar uw kind al bekend mee is, zoals een lichamelijke ziekte zoals griep of een oorontsteking.
Houd het gesprek positief
- Depressie is een ernstige ziekte die emotionele en fysieke pijn veroorzaakt, maar probeer het gesprek op het positieve gericht te houden.
- Door een positieve en hoopvolle kijk in uw gesprekken te behouden, voorkomt u dat u uw kind onnodig ongerust maakt.
Wees eerlijk
- Doe geen beloftes die je niet kunt waarmaken.
- Ga niet in detail over onderwerpen waarvan u niet zeker bent.
- Vertel uw kind wat u wel weet.
- Maak een lijst met vragen die u met de geestelijke gezondheidsprofessional van uw kind kunt bespreken.
Heb compassie
- Uw kind moet weten dat u hun gevoelens herkent en respecteert.
- Zelfs als je hun gedachten niet helemaal begrijpt, negeer hun gevoelens dan niet.
- Vermijd opmerkingen als "Waar moet je depressief over zijn?" of "Doe niet zo belachelijk."
- Afwijzende opmerkingen kunnen ertoe leiden dat een kind zijn gevoelens verbergt of defensief wordt.
Wees een goede luisteraar
- Laat uw kind open praten en zijn mening en gedachten uiten.
- Vermijd hen te onderbreken, te beoordelen of te straffen voor hun gevoelens.
- Luisteren laat zien dat ze iemand hebben die ze kunnen vertrouwen om hun gevoelens te ordenen.
Vragen stellen
Als u zich zorgen maakt, vraag dan direct aan uw kind of het aan zelfmoord denkt. In tegenstelling tot wat in het verleden werd gedacht, zal praten over zelfmoord uw kind niet op ideeën brengen. In plaats daarvan kan het hen helpen het probleem te herkennen en te weten wanneer en hoe ze om hulp moeten vragen.
Ouderlijke steun (inclusief emotionele steun, zoals luisteren naar de zorgen van uw kind en hen troosten wanneer ze teleurgesteld of gefrustreerd zijn) wordt geassocieerd met een lagere incidentie van zelfmoordgedachten bij kinderen in de middelbare schoolleeftijd.
Als er veiligheidsproblemen zijn, geef dan geen oordeel of discipline; verwijder uw kind gewoon uit direct gevaar, laat het niet alleen en zorg voor onmiddellijke hulp.
Negeer nooit zelfmoordgedachten bij een kind en beloof nooit om ze geheim te houden. Alle zelfmoordgedachten of -gedragingen moeten onmiddellijk onder de aandacht van de kinderarts of de geestelijke gezondheidszorg van uw kind worden gebracht. Breng het kind indien nodig naar de eerste hulp of bel een ambulance.
Een woord van Verywell
Suïcidale gedachten moeten altijd zeer serieus worden genomen en er mag nooit van worden uitgegaan dat uw kind alleen maar aandacht zoekt. Zoek altijd hulp en behandel deze gedachten als mogelijke waarschuwingssignalen van zelfmoord. Soms zijn kinderen bang om deze gedachten te uiten en presenteren ze ze op een grapje. Zelfmoord komt veel te vaak voor bij kinderen en alle gedachten moeten worden aangepakt.
Evenzo, als u een zorgverlener ziet die niet gelooft dat de zelfmoordgedachten van uw kind ernstig zijn, hoewel u dat wel doet, vraag dan een andere mening. Vertrouw op je instinct als het om je kind gaat. Jij kent ze beter dan wie dan ook.
Zorg ervoor dat uw kinderen weten dat ze om hulp kunnen vragen als ze er ooit aan denken zichzelf pijn te doen, inclusief het bellen van de hierboven genoemde zelfmoordhotline, hun arts bellen, 911 bellen of naar een lokaal crisiscentrum of de eerste hulp gaan.
