Snijden en zelfbeschadiging bij tieners

Inhoudsopgave:

Anonim

Snijden is een vorm van zelfbeschadiging waarbij tieners zichzelf opzettelijk snijden of krabben met messen, scheermesjes of andere scherpe voorwerpen, maar niet met de bedoeling zelfmoord te plegen.

Ander zelfbeschadigend gedrag kan zijn hoofdbonken, brandmerken of hun huid verbranden, overdosering van medicijnen en wurging.

Dit gedrag komt vaker voor dan je zou denken, met een geschat bereik van 6,4% tot 30,8% van de tieners die toegeeft zichzelf iets aan te doen.

Waarom tieners zichzelf snijden

Ouders en kinderartsen hebben vaak moeite om te begrijpen waarom tieners zouden snijden of andere dingen zouden doen om zichzelf te schaden. Het is niet verrassend dat snijden een complex gedragsprobleem is en vaak wordt geassocieerd met een verscheidenheid aan psychiatrische stoornissen, waaronder depressie, angst en eetstoornissen. Tieners die zichzelf snijden, hebben vaker vrienden die zichzelf snijden, een laag zelfbeeld , een voorgeschiedenis van misbruik en/of zelfmoordgedachten.

Hoewel het soms wordt gezien als aandachtzoekend gedrag, is knippen een manier voor kinderen om spanning los te laten, gevoelens van verdriet of woede te verlichten, of zichzelf af te leiden van hun problemen.

Natuurlijk is elke verlichting slechts tijdelijk. Terwijl sommige tieners die knippen misschien een vriend hebben die knipt of erover heeft gelezen of het op tv heeft gezien, zeggen de meeste kinderen die beginnen te knippen dat ze door niemand of iets anders werden beïnvloed en kwamen ze zelf op het idee.

Tekenen van snijden

Snijden komt het meest voor bij tieners en jonge volwassenen, vooral bij tienermeisjes, en begint vaak rond de leeftijd van 12-14

Tieners die zichzelf snijden, worden meestal beschreven als impulsief. Sommige worden ook beschreven als overachievers.

In termen van waarschuwingssignalen en rode vlaggen, kan uw tiener snijden als ze:

  • Draagt ​​altijd shirts met lange mouwen of lange broeken (zelfs als het warm weer is) om nieuwe snijwonden of oudere littekens op haar armen, polsen of dijen te bedekken (dit zijn veelvoorkomende delen van het lichaam waar het snijden plaatsvindt)
  • Heeft regelmatig verdachte snijwonden, schrammen of brandwonden op haar buik, benen, polsen of armen
  • Is het ontwikkelen van symptomen van depressie, angst of alcoholmisbruik?
  • Heeft moeite om haar emoties onder controle te houden (bijvoorbeeld als je tiener niet weet hoe ze met zichzelf moet omgaan als ze verdrietig of boos is)

Als u denkt dat uw kind snijdt, vraag het hem dan voorzichtig. Als het antwoord ja is, is het belangrijk om niet boos te worden of overdreven te reageren. Je wilt niet dat ze zich slecht voelen omdat ze het doen. Houd er rekening mee dat snijden vaak een symptoom is van een groter probleem en dat u als ouder uw kind kunt helpen de onderliggende oorzaak te achterhalen door professionele hulp te zoeken (daarover hieronder meer).

behandelingen

Het is van cruciaal belang om meteen een behandeling voor uw tiener te zoeken als ze aan het snijden is, zowel om onderliggende psychiatrische problemen, zoals depressie of angst, te helpen behandelen als om te voorkomen dat snijden een slechte gewoonte wordt. Hoe langer een tiener zich snijdt, hoe moeilijker het wordt om de gewoonte te doorbreken.

Snijden kan ook later in het leven tot meer problemen leiden. In feite is de S.A.F.E. Het behandelprogramma Alternatives (Self Abuse Final Ends) beschrijft snijden als 'uiteindelijk een gevaarlijke en zinloze copingstrategie die intimiteit, productiviteit en geluk verstoort'.

Dit zijn enkele vormen van behandeling die uw tiener kunnen helpen om te stoppen met snijden en om gezondere copingstrategieën te leren.

Psychotherapie

Tieners die snijden, moeten worden geëvalueerd en behandeld door counselors of psychologen die ervaring hebben met het behandelen van tieners met deze specifieke aandoening. Dit soort professionals zijn bedreven in gesprekstherapie en kunnen een veilige, niet-oordelende ruimte bieden waarin uw tiener openlijk kan spreken over de problemen waarmee ze wordt geconfronteerd.

Onthoud dat het soms moeilijk kan zijn voor een tiener om zich volledig open te stellen voor een ouder, dus praten met iemand die uit zijn dagelijks leven is verwijderd, kan voor je kind gemakkelijker zijn.

Psychiatrie

Een evaluatie door een kinderpsychiater (een arts die medicijnen kan voorschrijven) kan ook een goed idee zijn voor verdere behandelingsideeën, die indien nodig antidepressiva kunnen bevatten.

Behandelcentrum

U kunt op zoek gaan naar een behandelcentrum bij u in de buurt dat gespecialiseerd is in snijden. De naam van het behandelcentrum kan de uitdrukkingen 'zelfbeschadiging', 'zelfverwonding' of 'zelfverminking' bevatten.

Steungroep

Uw tiener kan ook hulp vinden door lid te worden van een zelfverwondingsgroep. Door anderen te ontmoeten die snijden, voelt ze zich misschien minder alleen en kan ze leren hoe anderen met succes zijn gestopt met zichzelf snijden.

Behandeling voor snijden zal waarschijnlijk gericht zijn op het helpen van de tiener om gezondere coping-mechanismen te ontwikkelen wanneer hij wordt geconfronteerd met gevoelens van woede, stress of verdriet. Het zal ook helpen het zelfrespect van een tiener te vergroten, eventuele onderliggende psychiatrische problemen te helpen beheersen en ervoor te zorgen dat de tiener geen zelfmoordgedachten heeft.

Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.

Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.