Wie wordt beschouwd als de vader van de psychologie? Deze vraag heeft niet per se een pasklaar antwoord, aangezien veel mensen hebben bijgedragen aan het ontstaan, de opkomst en de evolutie van de moderne psychologie. We zullen een enkele persoon die het vaakst wordt genoemd, nader bekijken, evenals andere personen die ook worden beschouwd als vaders van verschillende takken van de psychologie.
De vader van de moderne psychologie
Wilhelm Wundt is de man die het meest wordt geïdentificeerd als de vader van de psychologie. Waarom Wundt? Andere mensen zoals Hermann von Helmholtz, Gustav Fechner en Ernst Weber waren betrokken bij vroeg wetenschappelijk psychologisch onderzoek, dus waarom worden ze niet gecrediteerd als de vader van de psychologie?
Wundt krijgt deze onderscheiding vanwege zijn oprichting van 's werelds eerste laboratorium voor experimentele psychologie, dat gewoonlijk wordt beschouwd als de officiële start van de psychologie als een afzonderlijke en afzonderlijke wetenschap.
Door een laboratorium op te richten dat wetenschappelijke methoden gebruikte om de menselijke geest en het menselijk gedrag te bestuderen, nam Wundt psychologie over van een mix van filosofie en biologie en maakte er een uniek studiegebied van.
Naast het maken van psychologie tot een aparte wetenschap, had Wundt ook een aantal studenten die later zelf invloedrijke psychologen werden. Edward B. Titchener was verantwoordelijk voor het vestigen van de denkrichting die bekend staat als het structuralisme,
James McKeen Cattell werd de eerste hoogleraar psychologie in de Verenigde Staten en G. Stanley Hall richtte het eerste laboratorium voor experimentele psychologie in de VS op.
Zijn leven
Wilhelm Wundt was een Duitse psycholoog die in 1879 het allereerste psychologielaboratorium in Leipzig, Duitsland, oprichtte. Deze gebeurtenis wordt algemeen erkend als de formele vestiging van psychologie als een wetenschap die zich onderscheidt van biologie en filosofie.
Onder zijn vele onderscheidingen was Wundt de allereerste persoon die zichzelf een psycholoog noemde.
Hij wordt vaak geassocieerd met de denkrichting die bekend staat als het structuralisme, hoewel het zijn leerling Edward B. Titchener was die echt verantwoordelijk was voor de vorming van die school voor psychologie. Wundt ontwikkelde ook een onderzoekstechniek die bekend staat als introspectie, waarbij hoogopgeleide waarnemers de inhoud van hun eigen gedachten zouden bestuderen en rapporteren.
Carrière in de psychologie
Wilhelm Wundt is afgestudeerd in geneeskunde aan de Universiteit van Heidelberg. Hij ging korte tijd studeren bij Johannes Muller en later bij de natuurkundige Hermann von Helmholtz. Wundts werk met deze twee personen zou zijn latere werk in de experimentele psychologie sterk hebben beïnvloed.
Wundt schreef later de Principes van fysiologische psychologie (1874), die hielp bij het opzetten van experimentele procedures in psychologisch onderzoek. Na zijn aanstelling aan de Universiteit van Leipzig richtte Wundt het eerste laboratorium voor experimentele psychologie ter wereld op.
Hoewel er al een ander psychologielab bestond - William James had een paar jaar eerder een lab op Harvard opgericht - was James' lab gericht op het aanbieden van onderwijsdemonstraties in plaats van op experimenten. Na zijn studie bij Wundt richtte G. Stanley Hall het eerste Amerikaanse laboratorium voor experimentele psychologie op aan de John Hopkins University.
Wundt wordt vaak geassocieerd met het theoretische perspectief dat bekend staat als structuralisme, waarbij de structuren worden beschreven waaruit de geest bestaat.
Structuralisme wordt beschouwd als de allereerste denkrichting in de psychologie. Hij geloofde dat psychologie de wetenschap was van bewuste ervaring en dat getrainde waarnemers gedachten, gevoelens en emoties nauwkeurig konden beschrijven door middel van een proces dat bekend staat als introspectie.
Wundt maakte echter een duidelijk onderscheid tussen alledaagse zelfobservatie, die volgens hem onnauwkeurig was, en experimentele introspectie (ook wel interne perceptie genoemd). Volgens Wundt was bij interne waarneming een goed getrainde waarnemer betrokken die op de hoogte was wanneer een interessante stimulus werd geïntroduceerd.
Het proces van Wundt vereiste dat de waarnemer zich scherp bewust was van en aandachtig was voor hun gedachten en reacties op de stimulus, en omvatte meerdere presentaties van de stimulus. Omdat dit proces afhankelijk is van persoonlijke interpretatie, is het natuurlijk zeer subjectief. Wundt geloofde dat het systematisch variëren van de omstandigheden van het experiment de algemeenheid van de waarnemingen zou vergroten
Hoewel Wundt typisch wordt geassocieerd met structuralisme, was het eigenlijk zijn student Edward B. Titchener die de structuralistische school in Amerika beïnvloedde. Veel historici geloven dat Titchener veel van Wundts oorspronkelijke ideeën verkeerd heeft voorgesteld. In plaats daarvan verwees Wundt naar zijn standpunt als voluntarisme. Terwijl het structuralisme van Titchener het afbreken van elementen inhield om de structuur van de geest te bestuderen, heeft Blumenthal (1979) opgemerkt dat de benadering van Wundt eigenlijk veel holistischer was.
Wundt heeft ook het psychologietijdschrift opgericht Filosofische studies. In een ranglijst van de meest invloedrijke psychologen van de 20e eeuw in 2002, stond Wundt op nummer 93.
Invloed
Door de oprichting van een psychologielab is psychologie een apart vakgebied geworden met eigen methoden en vragen. Wilhelm Wundts steun aan de experimentele psychologie vormde ook de basis voor het behaviorisme, en veel van zijn experimentele methoden worden nog steeds gebruikt.
Wundt had ook veel studenten die later prominente psychologen werden, waaronder Edward Titchener, James McKeen Cattell, Charles Spearman, G. Stanley Hall, Charles Judd en Hugo Munsterberg.
Andere "vaders van de psychologie"
Een aantal andere invloedrijke denkers kunnen op de een of andere manier ook beweren 'vaders van de psychologie' te zijn. De volgende zijn slechts enkele van deze personen die worden opgemerkt in specifieke gebieden van de psychologie:
- William James: de vader van de Amerikaanse psychologie; hij hielp bij het opzetten van psychologie in de VS, en zijn boek, De principes van psychologie, werd meteen een klassieker.
- Sigmund Freud: de vader van de psychoanalyse; zijn theorieën en werk vestigden de psychoanalyse als een belangrijke denkrichting in de psychologie.
- Hugo Münsterberg: De vader van de toegepaste psychologie; hij was een vroege pionier op verschillende toegepaste gebieden, waaronder klinische, forensische en industrieel-organisatorische psychologie.
- John Bowlby: De vader van de hechtingstheorie; hij ontwikkelde de theorie van gehechtheid.
- Kurt Lewin: De vader van de sociale psychologie; zijn werk was een pionier in het gebruik van wetenschappelijke methoden om sociaal gedrag te bestuderen.
- Edward Thorndike: de vader van de moderne onderwijspsychologie; zijn onderzoek naar het leerproces hielp de basis te leggen voor onderwijspsychologie.
- Jean Piaget: de vader van ontwikkelingspsychologie; zijn theorie van cognitieve ontwikkeling zorgde voor een revolutie in de manier waarop onderzoek dacht over de intellectuele groei van kinderen.
- Ulric Neisser: de vader van de moderne cognitieve psychologie; de cognitieve beweging in de psychologie kreeg een grote impuls door de publicatie van zijn boek uit 1967, Cognitieve psychologie.
- Lightner Witmer: de vader van de moderne klinische psychologie; hij richtte 's werelds eerste tijdschrift op dat gewijd was aan klinische psychologie, De psychologische kliniek, 1907.
- Gordon Allport: de vader van persoonlijkheidspsychologie; hij was een van de eerste psychologen die persoonlijkheid bestudeerde.
Een woord van Verywell
Wundt was niet alleen de allereerste die zichzelf psycholoog noemde; hij vestigde ook psychologie als een formele discipline los van filosofie en biologie. Hoewel zijn introspectieve methode niet voldoet aan de empirische strengheid van onderzoek van vandaag, heeft zijn nadruk op experimentele methoden de weg vrijgemaakt voor de toekomst van de experimentele psychologie.
Dankzij zijn werk en bijdragen werd een heel nieuw veld opgericht en inspireerde het andere onderzoekers om de menselijke geest en het menselijk gedrag te verkennen en te bestuderen.
Het is duidelijk dat niet iedereen het eens zal zijn met deze algemene titels. Een paar mensen zouden kunnen suggereren dat Freud de vader van de psychologie is, aangezien hij misschien wel een van de meest 'bekende' figuren is.
Anderen zouden kunnen suggereren dat Aristoteles de ware vader van de psychologie is, aangezien hij verantwoordelijk is voor het theoretische en filosofische kader dat heeft bijgedragen aan het prille begin van de psychologie. Weer anderen zouden kunnen beweren dat die vroegste onderzoekers zoals Helmholtz en Fechner de eer verdienen als grondleggers van de psychologie.
Het maakt niet uit aan welke kant van het argument je staat, één ding waar je het gemakkelijk over eens bent, is dat al deze individuen een belangrijke invloed hadden op de groei en ontwikkeling van de psychologie. Hoewel de theorieën van elk individu tegenwoordig niet per se zo invloedrijk zijn, waren al deze psychologen belangrijk in hun eigen tijd en hadden ze een grote invloed op hoe de psychologie evolueerde tot wat het nu is.
