De klasse van drugs die bekend staat als dissociatieve drugs verstoren de perceptie van gebruikers van zicht en geluid en creëren gevoelens van onthechting - of dissociatie - van hun omgeving en zelf. Hoewel deze effecten geestverruimend zijn, zijn het technisch gezien geen hallucinaties.
Twee van dergelijke geneesmiddelen, PCP (fencyclidine) en ketamine, werden oorspronkelijk ontwikkeld als algemene anesthetica voor gebruik tijdens operaties. DXM (dextromethorfan) is een veelgebruikt ingrediënt in hoestonderdrukkende medicijnen, maar in hoge doses kan het geestverruimende effecten veroorzaken die vergelijkbaar zijn met PCP en ketamine.
Hoe werken ze?
Wetenschappers van het National Institute on Drug Abuse geloven dat dissociatieve medicijnen voornamelijk werken door de werking van glutamaat, een neurotransmitter, in de hersenen te verstoren, waardoor de perceptie van pijn, reacties op omgevingsstimuli en geheugen door de gebruiker wordt beïnvloed.
PCP (fencyclidine)
Van de drie meest gebruikte dissociatieve geneesmiddelen, produceert PCP waarschijnlijk de meest onvoorspelbare reacties, vooral bij hogere doseringen. PCP kan oraal als pil of capsule worden ingenomen, als poeder worden gesnoven of worden gerookt wanneer het poeder over rookbare stoffen zoals marihuanabladeren wordt gestrooid. Sommige gebruikers dopen sigaretten of marihuana-joints in vloeibare PCP en roken het vervolgens.
PCP wordt als een verslavende drug beschouwd omdat het hunkeren naar en psychologische afhankelijkheid van gebruikers kan veroorzaken. PCP-gebruikers kunnen dwangmatig worden bij het zoeken en gebruiken van het medicijn en kunnen ontwenningsverschijnselen krijgen wanneer ze stoppen met het gebruik ervan.
PCP staat algemeen bekend als "engelstof", maar wordt ook wel raketbrandstof, Supergrass en balsemvloeistof genoemd.
Ketamine
Het medicijn ketamine werd oorspronkelijk gemaakt als vervanging voor PCP en veroorzaakt bij misbruik effecten die vergelijkbaar zijn met PCP, maar minder intens en korter duren. Op straat bekend als "Special K" of gewoon "K", wordt het medicijn nog steeds medisch gebruikt als voor menselijke anesthesie en een kalmerend middel voor dieren. Het wordt ook veel gebruikt en door de FDA goedgekeurd voor zelfmoordgedachten bij depressie
Ketamine is een poeder dat wordt gesnoven wanneer het voor niet-medische doeleinden wordt gebruikt, maar kan ook worden gerookt wanneer het op tabak of marihuana wordt gestrooid. De reactie die gebruikers krijgen bij misbruik van ketamine is sterk dosisafhankelijk.
Bij lage doseringen kunnen gebruikers bijwerkingen ervaren zoals geheugenverlies, leervermogen en aandachtsverlies. Bij hogere doseringen kan ketamine delirium, geheugenverlies en ernstige ademhalingsproblemen veroorzaken.
Een studie toonde aan dat drie dagen na het gebruik van ketamine, sommige gebruikers "semantische geheugenstoornis en dissociatieve en schizotypische symptomen" vertoonden.
dextromethorfan
Dextromethorfan is een hoestonderdrukkend ingrediënt dat wordt aangetroffen in veel vrij verkrijgbare medicijnen tegen verkoudheid en hoest die meestal worden aangeduid als 'extra sterkte'. Wanneer het wordt ingenomen zoals voorgeschreven, is het een veilige en effectieve hoestverlichter.
Bekend als "DXM" of "Robo", is dextromethorfan een populair medicijn bij adolescenten omdat het gemakkelijker verkrijgbaar is dan illegale drugs. Wanneer hoge doses worden ingenomen, veroorzaakt het medicijn effecten die vergelijkbaar zijn met die van PCP en ketamine
Omdat het in hoestsiroop zit, wordt dextromethorfan oraal ingenomen. Lage doseringen kunnen een licht stimulerend effect en mogelijk vervormde visuele waarnemingen veroorzaken. Bij hogere doseringen melden gebruikers dat ze een volledige onthechting van het lichaam ervaren, net als andere dissociatieve geneesmiddelen.
Bovendien, omdat de hoestsiroop waarin dextromethorfan wordt aangetroffen meestal ook antihistaminica en decongestivum bevat, kunnen hoge doseringen van die geneesmiddelen andere gevaarlijke effecten veroorzaken, waaronder:
- Wazig zien
- Duizeligheid
- Verhoogde hartslag
- Gebrek aan coordinatie
- Lage bloeddruk
- slaperigheid