Lang geleden was het huwelijk voor het grootste deel een economische regeling. Dit evolueerde later naar een manier voor mensen om hun liefde en toewijding aan elkaar te uiten. Het huwelijk kan weer aan het verschuiven zijn, aangezien millennials (geboren in de jaren tachtig en negentig) helemaal niet trouwen of veel later trouwen.
In 2018 was de mediane leeftijd bij het eerste huwelijk 27 jaar voor vrouwen en 29 voor mannen. Dit is ongeveer 7 jaar gestegen sinds de jaren zestig en kan langzaam stijgen. Volgens een recent rapport van het Urban Institute zal een ongeëvenaard aantal millennials ongehuwd blijven tot de leeftijd van 40 jaar. Bovendien wordt voorspeld dat het huwelijkscijfer zal dalen tot 70 procent. Dit is ongeveer 10 - 20% lager dan de laatste drie generaties. In feite meldt een artikel uit 2014 van het Pew Research Center dat dit de grootste daling in het huwelijkscijfer in de geschiedenis is
Moeten we ons zorgen maken over deze trend?
Het huwelijk biedt verschillende voordelen: fiscale voordelen, verminderde kans op armoede, economische zekerheid en kinderen doen het veel beter als ze opgroeien in stabiele tweeoudergezinnen. Er zijn talloze onderzoeken geweest die aantonen dat vooral mannen er op andere manieren nog meer baat bij hebben.
Waarom dit gebeurt?
Een van de belangrijkste redenen voor deze trends is dat millennials voor veel uitdagingen staan als het gaat om een stevige economische basis. Ze zien het huwelijk vaak als een 'sluitsteen' in plaats van 'hoeksteen' van iemands volwassen leven. Onderzoek toont echter aan dat de sluitstukbenadering, ironisch genoeg, kan leiden tot een slechtere voorbereiding op het huwelijk, wat resulteert in minder huwelijksvoldoening.
Een tweede mogelijke reden is het ontmoedigend hoge aantal echtscheidingen. Dit is een fenomeen dat hun leven waarschijnlijk diep heeft geraakt. Ze lezen er online over, het zijn producten van de scheiding van hun eigen ouders en ze hebben veel vrienden met gescheiden ouders.
Willen millennials nog steeds trouwen?
Uit een Gallup-enquête uit 2013 bleek dat meer jonge alleenstaanden nog steeds de ambitie hebben om te trouwen, ondanks het dalende huwelijkscijfer. De autoriteiten van het National Marriage Project van de Universiteit van Virginia zijn het erover eens dat deze bewering juist is. Het lijkt erop dat er veel aan het veranderen is wie er gaat trouwen en wie getrouwd blijft. Maar het verlangen om te trouwen op zich is niet veel veranderd. Misschien betekent dit dat de uitdaging is om zowel de echte als de vermeende blokkades in ons land uit te roeien om dat doel te bereiken.
Heeft het huwelijk een imagoprobleem?
Heeft het huwelijk als instituut zijn moderne aantrekkingskracht verloren? Misschien is het huwelijk, zoals het traditioneel wordt gedefinieerd, niet langer acceptabel? We hebben al opnieuw gedefinieerd wie kan trouwen, want het is niet langer alleen tussen een man en een vrouw. We moeten misschien nog verder gaan om te verbeteren wat in de ogen van de millenniumgeneratie als een 'imagoprobleem' zou kunnen worden beschouwd.
Sommigen met een uitgesproken mening over het onderwerp vinden dat het huwelijk opnieuw moet worden gedefinieerd. Zo moeten er alternatieve opties zijn die ook door de samenleving worden omarmd. Tot nu toe is er nog niemand met bruikbare ideeën gekomen. Wat het vaakst voorkomt, is dat millennials samenwonen en mogelijk zelfs met meerdere partners samenwonen (serieel samenwonen). Er zijn veel aanwijzingen dat samenwonen geen positievere huwelijksresultaten oplevert. Sommige mensen die niet samenwonen met een partner, wonen vaak nog bij hun ouders, ook al vanwege financiële problemen.
Redenen waarom millennials het huwelijk uitstellen
Millennials kunnen diepere, meer persoonlijke redenen hebben om het huwelijk uit te stellen. Er kan een mentaliteit zijn onder deze leeftijdsgroep dat je geen partner nodig hebt om gelukkig te zijn. Het is ook moeilijk om een relatie te hebben met een groep mensen die zichzelf duidelijk herkennen als nogal egocentrisch.
Er is nu ook meer keuze dan ooit. Met behulp van technologie kunnen millennials vrij gemakkelijk heel veel singles online bekijken. Er heerst een mentaliteit dat iemand makkelijk vervangbaar is. Deze keuzeparadox kan leiden tot traagheid.
Ten slotte is deze groep op het langzame pad naar commitment als geheel. Ze nemen de tijd om seks te hebben met meerdere partners (zelfs een paar vrienden met een uitkering) of kijken of ze het kunnen tolereren om met iemand samen te leven. isn Dit wordt niet gezien als roekeloos gedrag. Het is een manier om hun partner te "testen" voordat ze zich ertoe verbinden om te "kopen".
Millennials hebben misschien gelijk. Ze kunnen leren van de fouten van vorige generaties. Er zijn tegenwoordig veel meer sociaal aanvaardbare opties met betrekking tot relaties. Maar wat als de slinger te ver is doorgeslagen? We zullen het waarschijnlijk pas zeker weten als de post-millenniale generatie Z in de twintig is of misschien zelfs de generatie na hen.
