Verschillen in zelfmoord tussen mannen en vrouwen

Inhoudsopgave:

Anonim

De informatie in dit artikel kan voor sommige mensen triggerend zijn. Als u zelfmoordgedachten heeft, neem dan contact op met de National Suicide Prevention Lifeline op: 1-800-273-8255 voor ondersteuning en hulp van een getrainde counselor. Bel 112 als u of een naaste in direct gevaar verkeert.

Zie onze Nationale Hulplijn Database voor meer informatie over geestelijke gezondheid.

Officiële statistieken en onderzoeksstudies hebben aangetoond dat er een aantal sekseverschillen zijn bij zelfmoord. Deze verschillen staan ​​bekend als de genderparadox van zelfmoord. Terwijl vrouwen bijvoorbeeld vaker suïcidale gedachten hebben, is de kans veel groter dat mannen zelfmoord plegen.

Hoewel het moeilijk is om dit onderwerp te bespreken, moet worden benadrukt dat deze kennis belangrijk is als we het aantal sterfgevallen door zelfmoord in de Verenigde Staten en over de hele wereld elk jaar willen verminderen.

De Wereldgezondheidsorganisatie meldt dat wereldwijd jaarlijks 800.000 mensen door zelfmoord overlijden, terwijl zelfmoord de tiende belangrijkste doodsoorzaak is in de Verenigde Staten.

Het probleem wordt gecompliceerd door het feit dat veel van het onderzoek over dit onderwerp geen betrekking heeft op niet-binaire mensen. Inzicht in deze genderverschillen kan deskundigen helpen om preventie- en interventiestrategieën beter te ontwerpen en te ontwikkelen.

Zelfmoordpoging en overlijdensrisico

Zelfmoordstatistieken laten zien dat vrouwen ongeveer drie keer meer kans hebben om zelfmoord te plegen, hoewel mannen twee tot vier keer meer kans hebben om te overlijden door zelfmoord. Vergeleken met mannen vertonen vrouwen meer zelfmoordgedachten, niet-fataal zelfmoordgedrag en zelfmoordpogingen

De verschillen in pogingen en voltooide zelfmoorden bij vrouwen hebben veel mensen ten onrechte doen geloven dat zelfmoordpogingen bij vrouwen vaak een methode zijn om aandacht te krijgen in plaats van een serieus risico. Dit is verre van waar.

Het is belangrijk op te merken dat bij vrouwen een poging tot (maar mislukte) zelfmoordpoging de grootste risicofactor is voor zelfmoord in de toekomst, en dat alle zelfmoordpogingen, zowel bij mannen als bij vrouwen, zeer serieus moeten worden genomen.

Zelfmoordmethoden

Een van de belangrijkste redenen voor het verschil tussen zelfmoordpogingen en voltooide zelfmoorden tussen mannen en vrouwen is de gebruikte zelfmoordmethode.

Mannen hebben de neiging om gewelddadige (meer dodelijke) zelfmoordmethoden te kiezen, zoals vuurwapens, ophangen en verstikking, terwijl vrouwen meer kans hebben op een overdosis medicijnen of drugs.

Zelfmoordmethoden bij mannen
  • vuurwapens

  • hangend

  • Verstikking of verstikking

  • Springen

  • Objecten verplaatsen

  • Scherpe voorwerpen

  • Uitlaatgas van voertuigen

Zelfmoordmethoden bij vrouwen
  • Zelfvergif.webptiging

  • Bloeden (bloeden uit een snee zoals een "spleet" pols)

  • Verdrinking

  • hangend

  • vuurwapens

Er zijn ook verschillen in zelfmoordmethoden die verder gaan dan die tussen deze twee geslachten. Uit een onderzoek bleek bijvoorbeeld dat:

  • Mannen die getrouwd waren, gebruikten vaker vuurwapens, terwijl ongehuwde mannen meer kans hadden om door ophanging te sterven.
  • Ongehuwde vrouwen zouden zich minder snel ophangen dan getrouwde vrouwen.
  • Mannen met een voorgeschiedenis van middelengebruik hadden meer kans om te overlijden door zelfvergif.webptiging, terwijl eerder middelengebruik geen invloed had op zelfvergif.webptiging als zelfmoordmethode bij vrouwen.
  • Voor zowel mannen als vrouwen was de kans op vergif.webptiging significant hoger bij degenen die psychiatrische medicijnen gebruikten.
  • Methoden zoals opzettelijke overdosering komen vaker voor bij mensen die al enige tijd depressief zijn.
  • Vuurwapens lijken vaker voor te komen wanneer mensen reageren op acute situaties. Dit zou de huidige aanbevelingen ondersteunen om wapens uit een huis te verwijderen in het kader van een acute geestelijke gezondheidscrisis.

Ernst van zelfmoordpogingen

Zelfs als mannen en vrouwen dezelfde zelfmoordmethode gebruiken, zijn pogingen van mannen meestal ernstiger en ernstiger (60% ernstiger, althans statistisch gezien). Mannen die een zelfmoordpoging ondernemen en overleven, hebben meer kans dan vrouwen die zelfmoord proberen te plegen en overleven, om op de intensive care te worden opgenomen.

Met betrekking tot zelfmoord door vuurwapens is uit onderzoek gebleken dat mannen vaker zichzelf door het hoofd schieten (wat waarschijnlijker is met dodelijke afloop) dan vrouwen. sterven bij vrouwen. Sommigen hebben gesuggereerd dat dit echter zou kunnen zijn dat cosmetische angsten bij vrouwen, als de poging mislukt, een rol spelen bij de locatie van een schot.

Onderzoekers hebben de mogelijkheid onderzocht dat zelfmoordintentie een rol kan spelen in deze discrepantie. Uit een onderzoek bleek dat vrouwen de neiging hebben om minder ernstige intenties om te sterven te vertonen dan mannen

Eerdere zelfmoordpogingen

Zoals hierboven vermeld, lopen zowel mannen als vrouwen met een voorgeschiedenis van een eerdere zelfmoordpoging een hoog risico op toekomstige zelfmoord. Meer dan de helft van de vrouwen die door zelfmoord overlijden heeft een eerdere poging gedaan, terwijl minder dan de helft van de mannen die zelfmoord plegen een eerdere poging heeft gedaan.

Zelfmoordwaarschuwingsborden

Ongeacht geslachtsverschillen bij zelfmoord, iedereen moet zich bewust zijn van de risicofactoren en waarschuwingssignalen van zelfmoord. Als u of een dierbare een voorgeschiedenis heeft van depressie, wilt u misschien ook een zelfmoordveiligheidsplan opstellen.

Zelfbeschadigend gedrag

Terwijl mannen meer kans hebben om te overlijden als gevolg van een zelfmoordpoging, hebben vrouwen meer kans om deel te nemen aan wat bekend staat als opzettelijke zelfbeschadiging (DSH) of zelfverwonding. DSH omvat elke vorm van zelfbeschadigend gedrag, of het nu de bedoeling is om zelfmoord te plegen of niet.

Onderzoek suggereert dat mensen die zelfverwonding gebruiken meestal niet proberen zelfmoord te plegen, hoewel ze dat soms wel doen. Hoewel veel mensen zelfbeschadiging associëren met een verlangen naar aandacht, is dit niet en wordt het vaak privé gedaan. Voorbeelden van DSH zijn niet-dodelijke overdoses van drugs en zelfverwonding zoals snijden.

Hoewel zelfmoord misschien niet de motivatie is, kunnen veel mensen die zich schuldig maken aan zelfbeschadiging, zelfmoordgedachten hebben en kunnen ze ook te ver gaan in hun zelfbeschadigend gedrag, wat resulteert in onbedoelde zelfmoord.

Onderzoek heeft een aantal belangrijke risicofactoren voor zelfmoord gevonden bij mensen die zich bezighouden met zelfbeschadigend gedrag, waaronder:

  • Een man zijn
  • Lichamelijke gezondheidsproblemen
  • Vorige afleveringen van zelfbeschadiging
  • zelfmoord intentie

Depressie en zelfmoord

Men denkt dat een ernstige depressie optreedt bij ongeveer de helft van de mensen die zelfmoord plegen, zowel mannen als vrouwen, en ook in dit opzicht zijn er verschillen.

Vrouwen hebben twee keer zoveel kans als mannen om de diagnose ernstige depressie te krijgen, hoewel, zoals opgemerkt, zelfmoord veel vaker voorkomt bij mannen dan bij vrouwen. Het is ook bekend dat vrouwen vaker een behandeling voor depressie zoeken dan mannen.

Zelfmoordcijfers voor LGBTQ

Onderzoek heeft uitgewezen dat zelfmoordgedachten en -cijfers veel hoger zijn bij lesbiennes, homoseksuelen, biseksuelen, transgenders en niet-binaire personen.

De Centers for Disease Control and Prevention (CDC) meldt dat lesbische, homoseksuele en biseksuele jongeren drie keer meer kans hebben om aan zelfmoord te denken en zeven keer meer kans om zelfmoord te plegen dan heteroseksuele jongeren.

Het rapport van de 2015 U.S. Transgender Survey vond:

  • 40% van de transgender volwassenen heeft een zelfmoordpoging gedaan.
  • 50% van de transmannen meldde het afgelopen jaar een zelfmoordpoging.
  • 42% van de niet-binaire tieners meldde in het voorgaande jaar een vorm van zelfbeschadiging.
  • Minder dan 10% van de cisgender mannen en 17% van de cisgender vrouwen (degenen wiens genderidentiteit overeenkomt met het geslacht dat het vaakst gecorreleerd is met hun biologische geslacht) meldde suïcidaal gedrag.

Afwijzing en pesten zijn beide betrokken bij de verhoogde zelfmoordcijfers onder de LGBTQ-gemeenschap. Onderzoek heeft aangetoond dat jonge mensen die door hun familie worden afgewezen vanwege hun identiteit of seksuele geaardheid, 8,4 keer meer kans hebben om zelfmoord te plegen dan degenen die meer steun en acceptatie hebben van hun familie.

Een studie gepubliceerd in de Amerikaans tijdschrift voor volksgezondheid ontdekte dat elk incident van LGBTQ-intimidatie of -misbruik, zowel verbaal als fysiek, het risico op zelfbeschadigend gedrag meer dan verdubbelt.

Onderzoek suggereert dat het nemen van stappen om vriendschappen tussen LHBT en heteroseksuele studenten te vergemakkelijken deze percentages kan helpen verlagen. Een studie uitgevoerd door onderzoekers van de University of British Columbia ontdekte dat het hebben van een homoseksuele alliantie (GSA) op school zelfmoordgedachten en -pogingen bij alle studenten verminderde, ongeacht hun seksuele geaardheid.

De onderzoekers suggereren dat het hebben van een langdurige GSA homofoob pesten vermindert en de mentale gezondheid van studenten verbetert, ongeacht hun seksuele geaardheid.

Waarom er genderverschillen zijn bij zelfmoord?

Er zijn een aantal verschillende theorieën voorgesteld om de genderverschillen bij zelfmoord te verklaren, waaronder verschillen in genderrollen en maatschappelijke verwachtingen:

  • Het genderstereotype van mannen die 'stoer' en 'sterk' zijn, laat geen mislukking toe, waardoor mannen misschien een meer gewelddadige en dodelijke zelfmoordmethode kiezen.
  • Vrouwen, die (in termen van sociale acceptatie) de mogelijkheid hebben om kwetsbaarheid te uiten en om hulp te vragen, kunnen zelfmoordpogingen gebruiken als een middel om hun behoefte aan hulp uit te drukken.
  • Vrouwen zijn misschien terughoudender om een ​​serieuze zelfmoordpoging te ondernemen, omdat de daad als gewelddadig en 'mannelijk' wordt beschouwd.
  • Vrouwen zullen eerder geneigd zijn om zelfmoord te plegen wanneer ze worden geconfronteerd met psychische nood of ziekte dan mannen, minder uit de intentie om te sterven en meer uit een poging om nood te communiceren.
  • Vrouwen zullen wellicht meer rekening houden met anderen, en als we naar zelfmoord kijken in de context van relaties, kunnen vrouwen minder gestimuleerd worden om te willen sterven.
  • Vrouwen kunnen zich vrijer voelen om van gedachten te veranderen na een beslissing om zelfmoord te plegen.

Experts suggereren dat geslacht ook van invloed kan zijn op welke methoden een persoon bekend is of gemakkelijk kan gebruiken. Zo zijn mannen over het algemeen vaker dan vrouwen bekend met vuurwapens en gebruiken ze deze in hun dagelijks leven, waardoor ze wellicht vaker voor deze methode kiezen.

Voor ouders en dierbaren

Als u een ouder bent, heeft u misschien niet geslapen door te leren over het risico op zelfmoord bij jonge mensen. Ondanks preventie- en interventieprogramma's gericht op het helpen van tieners die zelfmoord overwegen, kan het erg moeilijk zijn om te bepalen of een tiener suïcidaal is.

Naast het leren over de waarschuwingssignalen van zelfmoord bij volwassenen, neem ook even de tijd om meer te weten te komen over de waarschuwingssignalen voor zelfmoord bij tieners en om vertrouwd te raken met enkele veelvoorkomende mythes over zelfmoord onder tieners.

Het Trevor Project biedt hulp en middelen voor LGBTQ-jongeren en is bereikbaar op 1-866-488-7386. Bel 911 als u of een andere persoon in direct gevaar is.

Een woord van Verywell

Hoewel er bepaalde generalisaties kunnen worden gemaakt over sekseverschillen in suïcidegedrag, moet worden opgemerkt dat algemene tendensen niet kunnen worden beschouwd als absolute richtlijnen voor pogingen tot suïcidepreventie.

Zelfmoordpogingen moeten altijd serieus worden genomen en niet worden afgedaan als aandachtzoekend gedrag, en er mag ook niet van worden uitgegaan dat alleen mensen van een bepaald geslacht een bepaalde methode zullen gebruiken.

Het is belangrijk op te merken dat er meer onderzoek nodig is om genderverschillen bij zelfmoord beter te begrijpen en om gendergerichte interventiestrategieën te ontwikkelen.